The TCB Band – alleen voor mensen met ballen 😉
De nieuwe kattentunnel is nog steeds een succes: ik bedoel maar, het kost wel wat, maar dan héb je ook wat1 Zelfs Burton, die meestal op één van de stoeltjes bivakeert, ligt nu toch af en toe in de tunnel. Ik moet bekennen, dat zelfs als hun vrouwtje, ik 2x moest kijken om zeker te weten dat het Burton en niet Scheff was! Maar, eerlijk is eerlijk: Burton heeft mooiere pluimen dan Scheff.
Maar, Scheff heeft weer een mooiere staart dan Burton, dus de score is weer gelijk getrokken. Toen hij een jaar geleden nét hier was, was het zo’n klein wurm, dat ik hem niet eens alleen op de krabpaal durfde te laten liggen, uit angst dat hij er misschien uit zou vallen. Nou, dát is verleden tijd hoor: Scheff, de benjamin, heeft zich een volwassen plaats binnen de groep verworven. Hij zit qua grootte en gewicht echt tussen King en Hardin aan de ene kant, en Tutt en Burton aan de andere kant. Wilkinson is overigens flink afgevallen. Hij is nu net zo mooi slank als King; en heus, ze eten genoeg 😉
De feestdagen zijn uiteraard al weer even geleden, maar wat was het een feest: de Decembermaand. Nou ja, voor de poezels dan he! Het éne doosje na het andere doosje kwam binnen, en ze hebben zich er weer heerlijk op en in uitgeleefd. Hier is toch wel heel goed op te zien dat Burton een kleine opdonder is gebleven. Het doosje waar hij in zit is veel te klein voor dikke Scheff. Die laatste heeft het trouwens wél geprobeerd, maar ging éérst met z’n kop erin, om vervolgens met 2 achterpoten en een dik lijf op z’n kop te belanden. Nee, Scheff heeft niet vooraan gestaan toen het IQ uitgedeeld werd 😉
Maar… Scheff krijgt al wel die ‘vervaarlijke’ blik waar ik zo op gevallen ben toen ik één van zijn voorvaderen voor het eerst zag: Dark Man!
Nou ja, een béétje dan toch…. ;-D
Als er één kat is met een ego zo groot als een Bouvier, dan is het Burton wel: ik noem hem ook wel eens mijn Duiveltje, of mijn Vampiertje, want oh oh, wat kan die soms ‘gemeen’ zijn. Hij heeft een blik is z’n ogen, waar je soms haast bang van wordt. Héél anders dan dat ik bedoel bij Scheff hoor. Scheff kan lui boos kijken, maar Burton kan heel alert boos kijken. Hihi, en dan onze Tuttebol; het meisje is totaal veranderd, helemaal op haar plek, en zooo lief geworden. Als ik nog terugdenk aan hoe ze hier kwam, en hoe lelijk ik haar vond….. Ze is nu een echte dáme geworden, en voor mij ongelooflijk lief!
Sorry hoor, nog even een andere foto van m’n twee ‘zwarte kanjers’. Hier is nu echt goed het verschil te zien tussen Black Smoke en Solid Black! Ik ben zó blij dat ik van elke kleur er eentje heb, want ik kan echt niet kiezen wát ik nu mooier vind. En… gelukkig hoef ik ook niet te kiezen! Burton’s oortjes staan veel dichter bij elkaar dan die van Scheff, dus ‘officieel’ zou Burton mooier zijn, maar voor mij maakt dat niets uit. Scheffy heeft vanaf het eerste moment dat ik hem zag mijn hart al gestolen. Hihi, al maakt hij ons als enige soms wakker met zijn gemiauw; de rest van de band is niet zo ‘vocaal’ aangelegd, maar Scheff… zodra ik de kamer uit ga, begint hij te mekkeren. Hij moet en hij zal daar zijn, waar ik ben.
Zitten jullie? Stevig? Niet schrikken dan… hier is het grijze gevaarte in zijn favoriete houding! Hardin is het toppunt van luiheid. Bewegen is een straf en slapen is zijn grootste hobby! Zich uitrekken doet hij alleen om zich vervolgens op z’n andere zij te laten ploffen. In de gékste houdingen, maakt allemaal niets uit, mits hij vooral maar niets, helemaal niets hoeft te bewegen! En dan zijn er misschien mensen die heel tactvol zeggen: oh hij heeft wel een dikke vacht he? Nou, I’ve got news for you: meneer is gewoon dik! Hardin is een dikzak, een theemutskater, met een buik die niet onderdoet voor die van zijn baasje… oops….. 😉
En of Tutt er nu wel bij ligt… of niet….. Hardin beweegt hooguit een wimper…..
Twéé ogen open? Jeetje knul, vermoei je zelf niet te veel hoor!!!
Maine Coons liggen dus vaak in de gekste houdingen, maar dit is wel één van de favoriete houdingen van Scheff:
alleen meestal met twee poten languit over de rand, maar hij schrok wakker van mij en trok één poot dus snel op.
Natuurlijk hebben we al heel veel foto’s van King, maar als hij dan zo heerlijk ligt te slapen,
kán ik het niet laten om toch weer een plaatje te schieten.
En onze kleine Burton: waakzaam…. zoals het hoort voor een zwarte kat!
Hihi, en dikke Scheff, die nu officieel ruim één jaar oud is!
Dit vond ik zo ongelooflijk grappig: wie is nu wie, en welke poot van welke kater??
King en Hardin: de twee zwaargewichten in the Band.
Elsa kwam weer op bezoek en dat betekent mééstal een flinke knuffelpartij. Nu heb ik vroeger op school geleerd dat bij een opstel, de titel toch wel iets over de inhoud moet zeggen: nou, hier komt ie dan. Elsa is opgegroeid met katten, is stapelgek op katten, maar moest na het einde van de volgende foto reeks toch wel even verzuchten dat het maar goed is dat ze niet bang van katten is. Iemand die wél angst voor katten heeft, zou het hier slecht treffen. Want tja.. zo’n ritselend zakje, met snoepjes, dát is hét signaal om met z’n zessen tegelijk aan te vallen! En al bedoelen ze het goed, door het enthousiasme kan er wel eens ergens een nagel of een tandje blijven hangen 😉
Zelfs Hardin is ogenblikkelijk van de partij…
Het kost moeite om alles eerlijk te verdelen….
Pootjes en nageltjes en heel veel smak geluidjes….
Dit was geloof ik het moment dat het zakje zo goed als leeg was….
Maarje, het ruikt zo lekker he… dus we springen gewoon allemaal bij je op schoot hoor!
Wie durft?? Precies: alleen mensen met een gezonde dosis lef kunnen dit waarderen!
Nou, allemaal nog een keer ruiken aan het lege zakje…. het is écht op jongens!
Hmmm.. dat willen jullie dan wél zelf zien natuurlijik….
Lekker he, zo’n voorpoot waar het hele gewicht op hangt in je bovenbeen….
Na al dat snoepen is het lekker slapen… had ik nu net verteld dat Tutt een echte dame is geworden? eh.. .. soms dan!
Hihi, ik hén toestemming gevraagd hoor, voor de volgende foto: maar het mocht van Lexxx!
Burton ligt dus niet alleen bij mij zo in bed op mijn zij, ook bij Lex als het zo uitkomt!
Alle poezels zijn gek op tassen, maar Scheff zit er meestal toch wel als eerste bovenop: mits het echt leer is uiteraard: smaak heeft ie wel!
Voor mensen die mij niet persoonlijk kennen, maar wél genieten van deze foto’s…. er komt gezinsuitbreiding: dus houd de site maar in de gaten!
©Loes Raaphorst 01/2012