The TCB Band – zomaar een week uit een kattenleven 😉
Life goes on…. ook voor de poezels. Ze hebben het prima naar hun zin, zo met z’n vijfjes! Vooral nu het weer wat warmer wordt en de slaapkamer en woonkamerdeur vaker open staan overdag: King maakt er meteen gebruik van door zich uitgebreid te gaan zitten wassen op ons bed!
Had Zita vorig jaar om deze tijd nog de behoefte om haar kluif vooral vér van de poezels te houden, tegenwoordig heeft ze de strijd maar opgegeven, want er is altijd wel één van dat snoezigs bij haar in de buurt te vinden. Hier laat Scheff (4 maanden/4 kilo) even zien dat hij helemaal niet meer onder de indruk van die grote Zita is.
En dan zijn er nog steeds mensen die zich afvragen of honden en katten wel samen gaan!!
Elke kat heeft toch zijn eigen gewoontes hoor. Hardin ligt erg graag op het dienblad in de keuken. Natuurlijk pas ie daar met z’n bijna 7 kilo’s echt niet meer op, maar z’n plaatsje afstaan, als de baas koffie wil, is natuurlijk niet wat Hardin zelf in gedachten had…
En waarop zou je ook, als je zo lekker gedragen wordt he?
Met het mooie lenteweer komen er nog veel meer veranderingen in huis. Het mag nu duidelijk zijn dat ik niet zonder reden geen plantjes meer op m’n vensterbank heb staan. Met vijf poezels is er echt geen ruimte meer over, laat staan als er zoveel te zien is buiten…
Ze hebben het allemaal direct in de gaten: er zit iets op het dak! Burton komt dan niet overeind, maar hij draait zich wel helemaal om, om vooral niets te missen. Scheffy ligt eerste rang: hij wil er vooral niets van missen!
Hardin laat zich toch het makkelijkst afleiden: hij wil altijd wel even weten wat z’n broers doen. En met een poot op Tutt haar rug, merkt hij toch wel op wanneer hij weer op moet letten 😉
Tutt laat zich niet afleiden… dit is een zaak van leven en dood!
Hardin lijkt het nu ook echt door te hebben….
Wat een mooie poot he?
Al bij al zitten en liggen ze hier nu al een minuut of tien…
En waar keken ze nou naar?? Precies: 2 duiven die nog net niet hun middelvinger opstaken 😉
Weer een nieuwe dag, en nieuwe kansen: er gaat geklust worden in huize Raaphorst. King springt met zijn enorme gewicht liever niet rechtstreeks van de krabpaal op de grond, maar neemt liever even een zijweg via mijn computer. Dat hij dan met het afzetten mijn pc dus tussen krabpaal en bureau in duwt, zal hem een zorg zijn….
Dus kwam Rick langs om een prachtige plank vertikaal tegen de boekenkast aan te maken, zodat mijn pc hopelijk wat langer meegaat dan een paar maanden. Het heeft ons immers al een nieuwe pc én een nieuwe harde schijf gekost. Maar voor het zover is, moet er natuurlijk wel van alles opgemeten worden.
En Rick is nu eenmaal ook dol op poezels en speelt hier dus even met 4 van de nakomelingen van Orry, de kater die nu bij Rick en Suleika woont! Zo is en blijft het allemaal ‘in de familie’ 😉 En voor het geval jullie even niet meer weten wie wie is… die kleine óp het dakje is dus Burton en die zwarte die rechtop zit is de ‘kleine’ Scheff van 4 maanden!
Ja er is weinig ‘kleins’ meer aan te ontdekken hoor, bij Scheff. Hij groeit dermate hard dat hij nu dus al bijna een kilo zwaarder is, dan dat King op dezelfde leeftijd was! Niet normaal meer dus! Eigenlijk is het alleen nog aan zijn oogjes te zien, dat hij toch nog wel erg jong is! Hij is nog net niet zo gehaaid als de rest van the Band!
King is de enige van mijn poezels die niet een nakomeling van Orry is, maar hij is wel net zo groot als Orry. Laatst stond ik met een buurvrouw te praten, toen King tegen het keukenraam opsprong. De buurvrouw schrok zich werkelijk een hoedje, en deinsde letterlijk achteruit tegen de reling aan. Mensen die het niet verwachten hebben heilig ontzag voor z’n immense voorkomen!
Ze moesten eens weten hoe ongelooflijke sul hij eigenlijk is. Behalve dan als het om onze boekenkast gaat, want behalve mijn pc, zijn ook alle losse spulletjes die ik daarop leg, niet veilig voor mijnheer! Hij pingelt alles waar hij bij kan vakkundig op de grond! Het moet en het zal van die kast af!
Maar met vijf Maine Coon’s in huis moet ik werkelijk elke dag stofzuigen. Is op zich niet zo erg, maar soms wil je als huisvrouw zijnde wel eens langer dan vijf minuten van een opgeruimde kamer genieten. Dus toen ik Hardin seconden nadat ik klaar was met m’n bank, weer op de bank zag liggen, heb ik hem even op de vensterbank gelegd.
Maar toen ik dus de huiskamer weer inkwam, zag ik hem niet meer… na lang zoeken kwam er áchter het kussen van de bank een pootje vandaan. Ik vermoed dat hij op de leuning lag, maar er tussen is gezakt… en tja.. Hardin is dan zo’n kat die gewoon blijft liggen waar is ligt 😉 De schat!
©Loes Raaphorst 04/2011