The Complete TCB Band – Guercio voelt zich al helemaal thuis
De eerste week zit erop: Guercio is echt al helemaal gewend. Eigenlijk het snelst van allemaal, als ik zo even terugdenk. Het is ongelooflijk hoe brutaal dit kleine ventje is. Hij is bijna nergens van onder de indruk. Behalve de stofzuiger, waarvoor hij nog onder de bank schiet, is er niets waar hij door uit z’n evenwicht wordt gebracht. Het blazen van Wilkinson negeert ie bijna helemaal. Wanneer hij per ongeluk van het aanrecht afgeduwd wordt door één van de andere katten tijdens het eten, schudt ie z’n koppie, en klautert eigenwijs weer terug via de deksel van de kattenbak. Hij kijkt ook heel goed naar de andere katten en doet hen na. Zo ook deze ochtend: hij zag Tutt en Burton op de vensterbank springen, en hoppa… daar ging meneer! Lekker genieten van het zonnetje en het uitzicht!
Het katteneten wordt geserveerd op ons aanrecht. Immers, we hebben ook nog een hond rondlopen en uiteraard heeft die geen bezwaar tegen extra eten, maar ik wil niet dat ze moddervet wordt en al het katteneten opeet. Maar, als ik zelf ga koken, dan mogen de poezels niet op het aanrecht, dus dan schuif ik de kattenbakken een eind de keuken in. Dit ritueel snappen ze bijna allemaal, want al kunnen ze echt wel zonder hulp van de deksel van de kattenbak op het aanrecht komen, de meeste doen dat niet. Guercio ziet Burton dus netjes zitten, en gaat er naast zitten. Maar ja.. daar komt die gezelligerd van een Wilkinson weer langs, en die moet natuurlijk weer even hoog van de toren blazen. Guercio is maar héél even onder de indruk, maar negeert hem al snel. Jammer Wilky, je bent nu eenmaal niet zo indrukwekkend als je zelf denkt.
Had ik al gezegd dat Guercio hondsbrutaal is? Nee? Okee, Guercio is hondsbrutaal en lag ineens vol overgave op de echte kluif van Zita te kauwen! Gelukkig zag Zita het niet, (maar ik wel, wat leuk is voor de foto’s!), want behalve Burton accepteert ze geen katten in de nabijheid van háár kluif! Guercio heeft zich er echter een hele tijd heerlijk mee vermaakt. Hij heeft erover heen liggen rollen, erop zitten kauwen, en op een gegeven moment leek ie meer op een eekhoorntje dan op een katertje.
Even hield hij op met spelen, vanwege het flitsen van de camera, maar al snel ging ie weer vrolijk verder….
Is dit grappig of grappig? ;-D
Wat een mafkees he?
Ik heb geen idee hoe het zit met het krijgen van tandjes, maar hij vond het heerlijk om er op te knagen!
Tja en van al dat spelen word je moe: ik heb em bij me op de bank gelegd, en in no time was ie in dromenland…. met z’n koppie in m’n hand!
Ik had al eerder verteld dat Zita en Burton het ‘echtpaar’ zijn, en altijd samen op het hondenkussen liggen te slapen. Zo ook gisteravond, maar, ineens sprong Guercio van de bank… liep dwars over Zita’s rug, tussen Burton en Zita door, en plofte letterlijk tussen hen tweeen in! Burton reageerde helemaal niet, Zita heeft nog even half opzij gekeken, maar al rap lagen ze heerlijk met z’n drietjes te pitten. En dat bedoelde ik dus: Guercio is echt het snelste van alle 7 katten hier gewend.
Wat een hondenleven hebben ze hier he? 😉
©Loes Raaphorst 03/2012