The Complete TCB Band – zeer gastvrij 😉
Een paar maanden geleden kwam een collega’tje van Lex bij ons in het flatgebouw wonen. Ze wilde eigenlijk wel graag een kat aanschaffen, maar wist niet zeker of haar dochter wel of niet allergisch was. Praktisch als Lex is, reageerde hij uiteraard laconiek: kom een avondje bij ons langs, we hebben er zeven, dus dan weet je het echt wel zeker of ze allergisch is. Zo gezegd, zo gedaan. Moeder en dochter kwamen even langs. Het was heel erg gezellig en ze vonden mijn poezels echt heel mooi.
Het verbaasde me dan ook helemaal niets dat Lex na een paar dagen uit het werk thuis kwam met de mededeling: Astrid heeft een kitten besteld! Nu ben ik op het moment even helemaal kláár met mensen, en heb ik liever dieren om me heen, maar dit was uiteraard een nieuwtje wat ik niet kon weerstaan. Dus meteen om foto’s van de kleine jongen gevraagd en net als Astrid zelf, de dagen geteld tot de nieuwe ‘buurjongen’ hier zou komen wonen.
Wéér een paar dagen later kwam Lex met nog een leuke medeling thuis. Astrid was eigenlijk even helemaal vergeten dat ze al een zomervakantie geboekt had, en was dus op zoek naar een oppas voor de kleine man. “Weet Loes misschien een goed pension Lex?”, was de vraag. Gelukkig kent mijn man me al een beetje, want hij had meteen gezegd dat hij het wel zou vragen, maar al wist wat het antwoord zou zijn. En uiteraard had Lex gelijk! Pablo komt logeren! Na even wachten is het nu dan zover.
Het leek mij het beste om Pablo zelf op te halen, om het afscheid voor Astrid zo makkelijk mogelijk te maken. Ik weet wel een beetje hoe mijn poezels reageren op ‘nieuwkomers’ (als je 7 katten in 2 jaar tijd in huis haalt, leer je je pappenheimers wel kennen) en ook hoe Zita reageert. Maar als je dat niet weet, kun je best angstig reageren en die angst onbedoeld op de loge overbrengen, wat natuurlijk niet nodig is, én niet de bedoeling is. Na de nodige beloftes dat ik heel goed voor hem zal zorgen, heb ik hem opgehaald. Ik heb een foto verslag van de eerste uren gemaakt, zodat Astrid en haar dochter precies kunnen zien hoe het gegaan is.
Het mandje eerst maar eens dicht op tafel gezet en inderdaad kwam Hardin als eerste snuffelen en kijken.
Hardin heeft zich vanaf het begin af aan altijd als de ‘lieve oom’ opgesteld en elke kitten onder z’n hoede genomen. Dus dit ging volgens plan!
Na Hardin kwam Scheff aangehold en Guercio was ook al snel van de partij.
Pablo vond het best wel even eng, maar veilig in z’n mandje kon hem niks gebeuren.
Nadat mijn poezels allemaal even ‘langs’ geweest waren, heb ik Pablo op m’n arm genomen en hem een rondleiding door ons huis gegeven.
Uiteraard werd zijn mandje direct in beslag genomen door de rest. Ze hebben er om de beurt allemaal even ingelegen.
Ik heb de kleine man (een Mini King) naast mij, op de krabpaal gezet, en daar vandaan kon hij alles even rustig in zich opnemen.
The TCB Bandleden kwamen uiteraard allemaal weer even langs.
Heel grappig om te zien dat mijn poezels dus geen van allen gingen blazen en Pablo zelf dus wél blies, als ze te dichtbij kwamen.
Scheff ‘hoor’ je bijna denken: ik doe toch niks? Ik kom alleen even snuffelen.
Aangezien Guercio mijn jongste poezel is, wist ik van hem nog niet hoe hij zou reageren op een nieuwkomer. Maar hij doet zijn ras eer aan:
The Gentle Giant, oftewel, de grote vriendelijke reus! Guercio is nog een open kater en oh boy, my boy, wat zou ik graag een nestje van hem willen!
Pablo heeft ook al snel in de gaten hoe hij hier in huis van het ene naar het andere meubelstuk kan zonder al te veel gedoe.
Zo’n grote box is natuurlijk ideaal als op en afstapje. Inmiddels is ook Hardin weer bij hem komen liggen en het gaat prima.
Want om even een idee te geven: Pablo is op onderstaande foto’s nog niet eens 24 uur te gast!
Zo snel kan het dus gaan!
Hij ligt hier echt helemaal op z’n gemak en laat zich absoluut niet van de wijs brengen. Natuurlijk is het af en toe nog wel even eng,
als Zita ineens achter hem aan huppelt, maar over het geheel genomen gaat het echt van een leien dakje. Ik had niet anders verwacht!
Het voordeel van het hebben van veel poezels is natuurlijk ook dat er veel speelgoed in huis is.
Pablo vermaakt zich hier opperbest met het ‘muisje’ wat aan een elastiekje in het midden zit.
Mijn poezels hebben dus de beschikking over een prachtige buitenren. (Hello Cattery) Maar voorlopig houd ik Pablo wel binnen.
Hij komt bij Astrid ook niet buiten en we willen hem natuurlijk niet helemaal verpesten, hihi. Want JA, hij mag hier gewoon op bed slapen hoor!
Guercio ligt uitgebreid op bed, en vindt het prima dat Pablo hem gezelschap komt houden.
Pablo hoort van alles, maar uiteindelijk lijkt het hem wel het beste idee om Guercio ‘na te doen’ en zich vooral ook niet druk te maken!
We zijn inmiddels bij dag 3 aanbeland en Pablo heeft het favoriete mandje van King ingepikt.
Puur genieten hoor!
Er zit voor King niets anders op om dan maar naast het mandje te gaan liggen 😉
Tutt heeft haar eigen mandje gemaakt: in het opgevouwen hondenkussen is het goed toeven.
Maar terug naar onze gast: Pablo lijkt echt op King, en doet z’n best om hem na te doen: simultaan slapen?
En dan hier het ultieme bewijs: King én Pablo náást elkaar in de hangmandjes!
©Loes Raaphorst 06/2013