The Renewed TCB Band – Summer of ’15
Het is een tijd geleden dat ik tijd kon vrijmaken om weer eens lekker met de foto’s van de poezels aan de gang te gaan, maar er is dan ook flink veel gebeurd in de tussenliggende periode. In 2014 was Lex meermalen langdurig de patient in huis, maar vanaf begin van 2015 werd het toch wel duidelijk dat het met mij ook niet langer meer zo door kon gaan. Tja zelfs leeuwinnetjes hebben wel eens last van een poot, en die van mij lag dus totaal in de vernieling. En al heb ik er heel erg lang tegenop gezien, zo’n 35 jaar, afgelopen zomer is het er dan toch van gekomen. Ik heb een nieuwe knie gekregen! Gelukkig had ik gezelschap van de poezels!
Het was afgelopen zomer wel een tikje warm hier in huis, onder het platte dak….
Dus languit op de nieuwe vloer was het voor de poezels nog wel uit te houden…..
Glen ligt nog steeds het liefste wat hoger. Zita is nog geen vriendin van hem geworden!
Tutt ligt er zeer lady-like bij, maar niet heus….
Uiteindelijk was er nog maar één oplossing: de Airco!! Gooi je haar maar los King!
Hij ging er dus ook echt pal voor zitten, de schat!
Heerlijk beest!
In de slaapkamer hebben we een plafond ventilator hangen… Glen en Guercio liggen daar dus het liefste!
Guercio wordt echter liever niet gestoord tijdens zijn slaapje!
Inmiddels heeft Lex ook een andere camera gekocht. Na de zoveelste ‘reparatie’ die maar niet mocht lukken, kreeg hij een aanbod van Nikon waar hij geen nee tegen kon zeggen. Gelukkig voor mij zijn de poezels nog steeds een mooi onderwerp om de instellingen van de camera uit te proberen.
Van Glen hebben we nog niet zo veel foto’s en daar moet natuurlijk verandering in komen. Glen is hier nu ruim driekwart jaar en hij is werkelijk prachtig. Hij is ook heeeeel lui! Ik heb hem nog niet kunnen betrappen op enige lichaamsbeweging dat niet uiterst noodzakelijk was. Glen is ook stapelgek op Lex. Slapen is z’n eerste liefde, maar Lex overduidelijk z’n tweede! Het grappige is ook dat Lex het in alle toonaarden ontkent, maar ondertussen stapelgek op ons grijze ventje is!
En zeg nu zelf, wie kan deze prachtige ogen weerstaan? Ik niet in ieder geval!
Miauwwww
Krijg ik nu wat lekkers?
Of heb je me voor niets wakker gemaakt?
Guercio heeft zo zijn eigen oplossing voor de warmte 🙂
Tja en ondanks mijn operatie en de revalidatie kregen we ook nog een logee deze zomer. Bailey, de broer van Scheff, kwam weer logeren. Vorig jaar is hij ook geweest en we hadden er alle vertrouwen in dat het dit jaar ook weer goed zou gaan. Patrick heeft de transportbox nog niet op tafel gezet, of de eerste poezels komen al weer een kijkje nemen. De schatten zijn echt alleen maar nieuwsgierig en doen verder helemaal niets.
Zelfs Wilkinson gedraagt zich redelijk normaal en snuffelt wie er nu weer komt logeren.
Er komen er steeds meer bij….
Arme Bailey, het is niet goed te zien, maar hij zit te kwijlen van de stress. Terwijl hij toch al zou moeten weten dat dat niet echt nodig is.
Omsingeld!
Last but not least komt het enige vrouwtje nog even kijken, Tutt.
Terwijl King zijn positie nog even duidelijk maakt…. is het tijd om het deurtje op te doen!
En een paar uur later ligt Bailey alweer rustig op de vensterbank!
©Loes Raaphorst 09/2015