The Renewed TCB Band – waterballet
Deze week vieren we dat Glen alweer een jaar deel uit maakt van The Band. Ik zie het nog voor me, hoe hij voorzichtig het mandje uitkwam. Hij was gewend om ‘alleen’ te wonen, zonder soortgenoten. Hij heeft zich supersnel aangepast! Guercio was altijd al hele goede maatjes met Hardin, onze vorige grijze dakduivel, maar dat hij zonder problemen Glen in dezelfde rol accepteerde, is toch wel weer heel grappig om te zien. Guercio wás de Benjamin van het stel, maar nu is Glen dat. Qua formaat doen ze niet echt voor elkaar onder. Beide heren zijn zwaargewichten en beide heren zijn liever lui dan moe! Ze hebben nog meer overeenkomsten, zoals we hier zullen gaan zien.
Een paar jaar geleden, na een logeerpartij van Pablo, hebben we een drinkfontein aangeschaft. Pablo maakte zo’n zooitje van de waterbak, dat ik wel vier keer per dag moest dweilen. King vond het ook altijd al een leuk spelletje, maar toen hij in de gaten kreeg hoe Pablo het aanpakte, begon hij dapper mee te doen. Dus een drinkfontein moest uitkomst bieden. Mooi ding, met ingebouwd lampje, echt heel leuk. Maar.. helaas is hij onlangs kapot gegaan. Dus toch maar weer een ‘gewone’ bak met water voor de poezels neergezet. Nou.. daar was niet iedereen het helemaal mee eens. De eerste dag viel het me nog niet zo op, maar daarna… ik kon niet naar de keuken lopen of Glen sjeeste me achterna om vervolgens met grote ogen op het aanrecht te gaan zitten naast de kraan. Hij wees er nog net niet met zijn poot naar, zo van.. zou je die kraan niet eens voor me open doen? Helemaal gek van stromend water dus! En natuurlijk heb ik hem wel een paar keer bij de waterbak gezet, om hem toch echt te laten zien dat ook dáár vers water in zat, maar hij moest er niets van weten. De kraan: dát was wat hij wilde!
Maar Glen was niet de enige die de waterfontein miste. Ook King’s gedrag veranderde. Hij ging de wacht houden bij de bak met water. Bij voorkeur met zijn poot op de rand. Het gebeurde ook regelmatig dat Zita geen kans kreeg om water te drinken. Zo bang werd King dat er geen water meer voor The Band over bleef! Hij begon ook weer te graven als een gek. Naast de bak, in de bak, op het matje, het matje er onder vandaan, en ja.. de bak werd ook regelmatig omgegooid. Ik dweilde er weer vrolijk op los de hele dag!
Een karweitje als aardappels schillen, werd me steeds moeilijker gemaakt…. Glen moest en zou uit de gootsteen drinken.
Kortom, de waterbak moest verdwijnen. Zoveel was wel duidelijk. Dus op zoek naar een vervanging. Helaas konden we niet meer zo’n mooi design exemplaar vinden. Maar het moest er wel eentje zijn die zwaar genoeg is, zodat de poezels het niet omver konden gooien. Ook wilden we dit keer er wel eentje die makkelijker te reinigen zou zijn. Elk jaar een nieuwe fontein kopen is uiteraard ook een dure liefhebberij waar we niet op zitten te wachten. Uiteindelijk is het deze geworden… Tutt is de eerste die er kennis mee durfde te maken.
Het duurde niet lang…. en daar kwam de grootste veroorzaker van de nieuwe aankoop de boel inspecteren!
Behalve Glen, is ook Guercio gék op water. Maar hij heeft wel een hele speciale manier van water drinken. Guercio maakt zijn pootje nat, en likt het vervolgens heel secuur weer helemaal droog. Dit ritueel herhaalt hij net zolang tot hij genoeg ‘gedronken’ heeft. Heel schattig om te zien! Hij wil daar bij voorkeur trouwens liever niet bij gestoord worden. Hij wil het liefste de ruimte hebben en alleen gebruik maken van de ‘waterplaats’.
King heeft de nieuwe aanwinst inmiddels ook van dichtbij bekeken. Hij lijkt het ermee eens te zijn.
Maar oh jee, het graven van King is dus niet over. Hij drinkt én graaft tegelijk. Zo gek om te zien. Trouwens.. ahum.. King, jij ziet er ook wel een beetje gek uit? Wat heb je gedaan? Twee weken geleden zijn we met King bij de dierenarts geweest. Hij had last van een slechte adem. Dus de dierenarts heeft even goed naar zijn gebit gekeken. Er was geen redden meer aan. Al zijn tanden en kiezen uit zijn bovenkaak moesten getrokken worden. Natuurlijk moest hij daarvoor onder narcose. En omdat hij nu toch onder zeil was, heb ik meteen gevraagd of de dierenarts zijn klitten wilde wegscheren. Waarschijnlijk had het één ook met het ander te maken. Door de ontsteking in zijn bek, was zijn speeksel ook niet al te jofel, en daardoor kreeg hij zo’n vette vacht, waar de klitten dus niet meer uit te krijgen waren. Om hem niet helemaal ‘naakt’ te laten rondlopen, is de bovenkant niet geschoren, maar z’n buik, broek en achterpoten dus wel. Laten we zeggen: hij wint geen schoonheidsprijs op het moment, maar ik heb met hem afgesproken dat we hem niet uit zullen lachen, dus, je bent gewaarschuwd!
Glen trekt zich zoals gewoonlijk weer nergens iets van aan en ligt gewoon te pitten op tafel. Moet kunnen, denkt hij!
Nog iets wat volgens Glen en Guercio ‘moet kunnen’ is op bed liggen. Het liefst de hele dag! Als ik het bed afhaal om te verschonen, moet ik heel snel zijn, anders liggen de vriendjes alweer naast elkaar van onze nieuwe matrassen te genieten. En nee, natuurlijk vind ik het eigenlijk niet goed dat ze op de net gewassen molton liggen, maar geef ze eens ongelijk?! Het hele bed voor jou alleen, dat is toch heerlijk! Eindelijk eens niet van die mensfiguren die in de weg liggen!
Dus kortom, of het nu in de keuken op het aanrecht, of in de slaapkamer op het bed is…. Glen en Guercio zijn dikke vrienden!
Ja Glen, ik zie je wel!
Mooi stel he?
©Loes Raaphorst 11/2015