Wales – Ierland – Engeland – vakantie 2017 – Dag 12
Akelig vroeg ging Lex’ wekker vanochtend: we moesten om 6.45 uur het hotel al verlaten richting de Ferry!
Bye Ireland, Hello Wales!
Eindelijk weer op Engelse bodem. Mijn hemel wat hou ik toch van dit land. Ik ben heel blij Ierland gezien te hebben
en heel misschien gaan we nog wel eens naar Noord Ierland, maar the UK heeft toch echt mijn voorkeur.
We rijden door Snowdonia en ik geniet weer met volle teugen, ondanks het feit dat we hier al vaker geweest zijn!
Nu kan ik natuurlijk wel bij elke foto gaan uitleggen wat het verschil voor mij is, maar dat klinkt zo ondankbaar.
Ierland is echt wel mooi hoor, maar het is het voor mij gewoon nét niet helemaal.
Het is voor mijn gevoel allemaal net iets hoger, net iets ruiger of net iets vriendelijker.
Gelukkig valt er over smaak niet te twisten; dit is gewoon echt een gevoel van mij persoonlijk!
Hier ben ik thuis!
En dan stop je op een parkeerplaats langs de kant van de weg
(niet hierboven hoor) en dan zie je opeens een bok lopen…
zomaar in The Middel of Nowhere… en het was een flinke bok!
Ik mocht niet te dichtbij komen van Lex: je weet maar nooit wat zo’n beest doet he?
Nou dat werd al snel duidelijk: hij ging gewoon ‘oversteken’!
Deze weg stak meneer dus ‘gewoon’ even over!
Het gras was aan de overkant dus duidelijk groener dan hier 😉
Prachtig he?? Snowdonia dus, onthoud het maar goed en ga er absoluut een keer heen!
Genoeg gelummeld. We zijn vandaag dus onderweg naar Buxton, waar ons laatste hotel gereserveerd is. Nog één nachtje georganiseerd overnachten en dan Home Sweet Home, naar Bill, Hotel Sayles! We hebben al vaker door dit gebied gereden en kennen al een aantal plaatsen op deze route. Chester hebben we tot op heden nog niet gezien, dus we besluiten daar weer een Costa – Koffie – Lemon – Cake – Stop te maken! Jeetje wat een ongelooflijk leuk stadje is Chester zeg! Echt de moeite waard om te onthouden! Leuke winkeltjes en voor mij nog belangrijker, de Engelse sfeer hangt weer volop in de lucht!
Behalve een Disney winkel zie je dan ook ineens dit, midden in deze winkelstraat:
je zou denken dat dit uitgestorven was he? I Love This!
En ja, even later stopte er een sjieke wagen voor de deur en snelden de heren toe om het portier te openen!
Buxton is een plaats (market town) en kuuroord in Derbyshire, Engeland. Buxton telt ongeveer 25.000 inwoners en ligt nabij de grens met graafschap Cheshire in het westen en Staffordshire in het zuiden. Buxton wordt omschreven als de toegangspoort tot het Nationaal park Peak District.In de Romeinse tijd heette Buxton “Aquae Arnemetiae” (“bron van de godin van het bosje”). Vanaf 1780 begon de hertog van Devonshire Buxton te ontwikkelen tot een populair kuuroord, een soort Bath in het klein. Tegenwoordig bevindt zich in het centrum de bron St Ann’s Well, die een constante temperatuur van 28 °C heeft. Iets ten westen van Buxton bevindt zich de bron van de rivier de Wye, die aanvankelijk gedeeltelijk ondergronds loopt, door de door het water uitgesleten Poole’s Cavern (genoemd naar een plaatselijke struikrover). Buxton ligt circa 300 meter boven zeeniveau en is daarmee de hoogst gelegen market town in Engeland. In de directe omgeving bevinden zich twee heuvels van circa 440 m. The Old Hall Hotel is één van de oudste gebouwen van het stadje. Mary Queen of Scots had tussen 1576 en 1578 ‘huisarrest’ en heeft hier haar tijd uitgezeten.
Ziet er overdag best gewoontjes uit he?
Maar het krijgt toch meteen een Agatha Christie uitstraling als de avond in valt…
Alles kraakt van binnen en loopt scheef. Er hangen bordjes boven de deur: “mind your head”.
Mensen waren vroeger natuurlijk een stuk kleiner…
Hihi, en toen onze kamer! Mijn hemel we hebben nog nooit eerder zoiets gezien! De vloer had een stijgingspercentage van ten minste 10%. Toen ik een fles wijn op het nachtkastje neerzette, gleed die langzaam maar zeker naar het randje en ik kon hem nog net opvangen voor hij op de grond zou zijn gevallen. De kledingkast stond zeker 15 graden uit het lood en ik heb er maar niet ingekeken want ik weet zeker dat er nog een lijk in lag! De ’toilettafel’ stond zo scheef dat mijn beautycase alle kanten op schoof, want natuurlijk was het mahoniehout tot in de perfectie opgewreven! We hebben een fles water op z’n kant aan de ene kant van de kamer gelegd en die rolde zonder pardon met een flink vaartje naar de andere kant van de kamer. Het bed was zalig! Ik heb helemaal geen moeite hoeven doen om lekker tegen Lex aan te kruipen… ik gleed vanzelf zijn kant op! Lex heeft zich echter de hele nacht vast moeten houden om niet uit bed te rollen! Toen we de andere ochtend in de ontbijtzaal zaten voor het ontbijt, kwam er een dienstmeisje aan dat Mary Queen of Scots nog zelf gekend had: ik zweer het, zo oud en krom was ze!
Zo gaaf!!!
Voor we weer op pad gingen toch nog even Buxton zelf ingelopen….
Ook hier stond veel in de steigers, maar gelukkig is er op de foto’s weinig van te zien. Het is echt een heel leuk stadje en als je ooit in de buurt bent,
ga er dan zeker even naar toen. Doe wel stevige schoenen aan, want de hellingen in het stadje zijn flink steil.
Het was echt lekker weer: begin Mei, we hebben geboft!
Onderweg naar Bill kwamen we Bolsover Castle nog tegen….
We zijn bijna aan het einde van onze vakantie gekomen, maar nu is het tijd om even heerlijk een paar dagen te genieten van Family Time.
©Loes Raaphorst 05/2017