Wales – Ierland – Engeland – vakantie 2017 – Dag 3
23/4 Vandaag mogen we ons in Wales vermaken. We hoeven vanavond nog niet te verkassen, dus hebben echt de tijd aan onszelf. We zitten in één van de mooiste gebieden ter wereld, tenminste dat vinden wij. We maken een rit door The Black Mountains en The Brecon Beacons. Het is een National Park.
We komen een reservoir tegen: Green Energy Station. Dit is het initiatief van lokale boeren en ze hebben het voor elkaar gekregen om niet alleen de omgeving van alle benodigde energie te voorzien, maar ook nog genoeg te produceren om te verkopen. Moet ook wel, want het hele project kostte 3 miljoen Pond wat ze dus ook graag weer terugverdienen.
Het is werkelijk puzzelwaardig, de omgeving hierzo 🙂
Jigsaw zou jaloers kunnen zijn op deze afbeeldingen!
Windstil groene energie produceren!
Wat ik ook zo heerlijk vind aan dit stukje van Wales: het is er rustig!
Geen schreeuwende kinderen, geen motorgeluiden en het gevoel ver van de bewoonde wereld te zijn…
Wat toch een illusie is, want dit reservoir ligt ‘gewoon’ langs een doorgaande weg!
We gaan onze auto weer opzoeken en verder met de rit van vandaag: er is vast nog veel meer moois te ontdekken!
Wilde paarden zomaar langs de kant van de weg…. niet echt meer een doorgaande weg inmiddels hoor: we zijn het cattlegrit al over!
Maar dit is het land waar ik hoor… waar ik absoluut ooit vele levens geleefd heb… waar mijn thuis is!
Happy!
En Lex ook hoor, al vond hij één foto wel genoeg 🙂
Na de nodige steile hellingen weer even bijkomen in een stadje. Ik weet echt niet welk dorpje dit was, maar zo te zien groot genoeg voor een Costa.
Ondanks de vele kilo’s (weet ik inmiddels) heb ik toch geen spijt van de heerlijke bijna dagelijkse lemon cakes.
Trouwens even tussendoor: ik heb Lex door! Als hij ineens roept, kijk eens naar rechts, moet ik juist naar LINKS kijken om vooral het bordje ‘not suitable for HGVs’ niet te missen. We hebben weer stil gestaan op een helling van 20%. Niet meer vooruit te komen!!! Motor die afslaat en bijna verzuipt! Stress in m’n lijf, zweet op m’n voorhoofd en rode vlekken in m’n nek: een hellingproef okee, maar dan wel met een auto met een zwaardere motor. Dit 1 liter motortje van ons kan dit echt niet aan schat!
Nu hoor ik meteen allemaal bijdehandjes roepen dat ‘zij er geen enkel probleem’ mee hebben…. nou good for you!
Hoeveel mijlen hebben jullie al in The UK gereden?
Met het soort auto’s waar de lokale bevolking in rijdt, zou ik ook zo tegen een helling van 25% aanknallen hoor! Maar ondanks dat Lex even gemopperd heeft over ons Space Sterretje, blijf ik het zonde vinden om een heel jaar in een dure auto te rijden voor 2 weken vakantie. Ik heb de hele vakantie tussen de 1: 20 en 1: 24 gereden! Niet slecht, al zeg ik het zelf. We zijn nog nooit zo ‘weinig’ aan benzine kwijt geweest als deze vakantie!
Aan het einde van de middag zijn we weer terug in Crickhowell. In plaats van in het Hotel The Bear te eten, besluiten we de steile helling af te lopen (dat kan nu met m’n kunstknie!!!) en bij een prachtige pub aan het begin van het dorpje een hapje te eten. Goede beslissing, want ze hebben ook nog een tuintje vlak bij de brug, waar je zelfs nog even buiten kunt zitten en heerlijk eten binnen in een hele gezellige pub.
©Loes Raaphorst 05/2017