Wales – Ierland – Engeland – vakantie 2017 – Dag 8
De Murphey’s Inn in het centrum van Killarney was ons hotel voor 2 nachten. Het is een oude pub met bijbehorende oude inrichting. Denk even terug aan de groene badkamers uit de jaren ’70 en je krijgt een idee van onze ‘douche ruimte’. Man man man, wat een smaak, maar niet heus. Achteraf kunnen we concluderen dat dit het ‘minste’ hotel van de hele reeks was, maar toch had het wel wat.
Vandaag mogen we ons de hele dag in deze omgeving vermaken, want we slapen nog een nacht hier. Over het algemeen plannen wij onze vakanties niet. We zien altijd wel waar we uitkomen, wat we tegenkomen en waar het leuk is. Vandaag zou de uitzondering worden. Lex had al maanden van te voren uitgestippeld dat we The Ring of Kerry zouden gaan rijden. Maar eerst moeten we nog een ‘Cobbler’ opzoeken, oftewel een schoenmaker. De hak van m’n laars ligt eraf en zonder laarzen kan ik niet veel natuurlijk. Helaas, ze zijn pas morgen klaar. Dan maar met pumps de auto in!
Even voor 10 uur lopen we richting schoenmaker. Ik heb nog een beetje hoop dat hij m’n laarzen meteen kan maken, maar helaas…
De Ring of Kerry is een populaire toeristische rondrit in Ierland.
Het rondje wordt vaak per auto, touringcar of op de fiets afgelegd.
De rit volgt de kust van het schiereiland Iveragh en ligt, zoals de naam al zegt, in County Kerry.
Even een klein cijfertje tussendoor… op dit moment heb ik dus al ruim 2000 km in slechts 1 week gereden he!
Ik doe het goed op bakken koffie en lemon cake 😉
We gaan weer verder en dan ineens rijden we deze pas binnen….
gelukkig rijd ik bij eventuele tegenliggers dit keer eens aan de ‘goede’ kant van de weg!
Ballaghbeama Gap
We vervolgen onze weg weer op de Ring of Kerry. Als uitgangsplaats wordt vaak Killarney gekozen, in een enkel geval Kenmare. De rit kan met de klok mee, of tegen de klok in worden gedaan. Men wordt echter aangeraden de rit tegen de klok in te rijden. De noordzijde van de route gaat langs de baai van Dingle, en plaatsen als Killorglin en Glenbeigh.
En waar we ook kijken, rechts of links, het is overal mooi!
The Ring of Kerry loopt voor een groot deel langs de kust van de Atlantische oceaan. Wij hebben geen excursie geboekt naar één van de eilanden die hier voor de kust liggen. Had gekund natuurlijk, maar we durfden het niet vooraf te boeken, omdat we uiteraard niet konden weten of het weer wel goed genoeg zou zijn en nu we er waren, ach, we vonden het zo ook al hartstikke mooi en er was nog veel en veel meer te ontdekken. Een vakantie volproppen is niet aan ons besteed. Hier rijden we langs de zuidwest kust van Kerry.
Ieder krijgt wat hem toekomt, zegt Lex voor de zoveelste keer als ik dankbaar zeg dat het zulk mooi weer is!
Grappig idee eigenlijk he, dat aan de overkant Amerika ligt!
Tja en dan baal ik als een stekker dat mijn laarzen bij de schoenmaker liggen en ik pumps aan heb. Achteraf ben ik heel dom geweest, want ergens in de kofferbak lagen ook nog mijn oude werkschoenen. Weliswaar geen sokken, maar met blote voeten had ik die schoenen ook best aangekund. Lex wilde het strand op. Ik ben dus maar op m’n hakken aan de rand van het zand blijven staan.
Trouwens, over schoenen gesproken, Lex’ stevige wandelschoenen lagen ook gewoon in de kofferbak.
Maar nee hoor, meneer is gewoon met zijn Blue Suede Shoes het strand op gegaan.
Inmiddels was Lex voor mij totaal uit het zicht.. en ik begon me al een beetje zorgen te maken….
Maar toen bleek dus wat hij gezien had… roze bloemetjes!!! Hahaha, op het strand!
Tja daar ‘moet’ je dan een foto van nemen he?!
Kerry Cliffs Portmagee. Deze kliffen zijn volgens de meeste mensen dé meest spectaculaire kliffen van de wereld. Ze torenen ruim 300 meter uit boven de Atlantische oceaan. Vanaf de kliffen kun je de Skellig Islands in de verte zien liggen. Vanaf het parkeerterrein is het een paar minuutjes lopen en dan ben je bij de kust. Het uitzicht is waanzinnig! Je kunt dan zowel rechts, als naar links om hogerop te komen. Allebei zou gekkenwerk geweest zijn, dus Lex besluit de linkerklif te beklimmen. Ik kom tot halverwege en vind dat ver genoeg. Ik heb m’n knie nog nodig om te schakelen, de rest van de rondreis.
Je moet geen last van hoogtevrees hebben!
Ik geloof het direct hoor, als mensen zeggen hier zeehonden gespot te hebben.
Heb best een goede bril, maar ik zou een olifant nog over het hoofd zien hier; zo hoog is het!
Zien jullie daar halverwege de helling dat 2e portaaltje? Tot daar heb ik het volgehouden.
En JA, Lex is helemaal omhoog gegaan. Zelfs op de foto is te zien dat daar het pad echt heel erg steil is. Petje af hoor schat!
En inderdaad, hier is het zelfs nóg hoger dan waar ik sta. Ongelooflijk mooi!
Gelukkig staat er een stevig hek….
Toch moet ik bekennen dat ik persoonlijk maar wat graag hier een dag op een boot had willen dobberen! De oceaan is heerlijk kalm.
Ik kan me zo voorstellen dat het hier in de wintermaanden aardig kan spoken!
Vogelaars kunnen hun hart hier ook ophalen. Er schijnen de nodige soorten te nestelen.
Het is inmiddels al weer laat in de middag. Het wordt tijd dat we de cirkel van Kerry gaan afronden en de pub weer gaan opzoeken.
Maar onderweg toch nog hier en daar even een foto genomen.
Killarney is een leuk en bruisend stadje. Er wordt ’s avonds dan ook flink gestapt door de jeugd.
Er staat zelfs politie in de straat om de boel ik de gaten te houden.
Ieren zijn luide mensen, zowel in de kroeg als op straat!
©Loes Raaphorst 05/2017