Wales – Ierland – Engeland – vakantie 2017 – De laatste Dag
Na een paar heerlijke dagen bij Bill is het nu toch echt tijd om weer naar huis te gaan.
We vertrekken rond het middaguur uit Walcott. We hebben geen haast want de Ferry vertrekt pas later op de avond. Kings Lynn is zo’n typisch plaatsje waar we al járen voorbij rijden en nooit stoppen. Het ligt ’te dicht’ bij Bill, maar dit jaar willen we toch even een kijkje nemen. King’s Lynn is gelegen aan de rivier de Great Ouse, waar deze in The Wash stroomt. Oorspronkelijk heette de plaats Bishop’s Lynn, omdat het onderdeel was van het landgoed van de bisschop van Norwich in de 12e eeuw. Toen koning Hendrik VIII alle kloosters in 1538 ophief, verviel Bishop’s Lynn aan de kroon en werd het een koninklijk bezit. Dit werd gereflecteerd in de naamswijziging naar King’s Lynn. In de 14e eeuw was King’s Lynn de derde haven van het Verenigd Koninkrijk. Vanaf de 17e eeuw werd de plaats zeer welvarend door de export van graan. King’s Lynn was, en is, een belangrijk centrum voor de glasmakerij. King’s Lynn heeft het enige nog bestaande Hanzekantoor in Engeland.
We hebben er nog even lekker rondgescharreld.
Het standbeeld van King John kreeg een speciale behandeling……
Onze laatste ‘stop’ voor we de Ferry opzoeken is Lavenham. Lavenham was sinds de middeleeuwen een centrum van wolweverijen en is nu een toeristische pleisterplaats door de vele, gaaf bewaard gebleven, middeleeuwse gebouwen. De grote kerk van Sint Petrus en Sint Paulus, voltooid in 1525, getuigt van de rijkdom en de belangrijke positie van Lavenham destijds. Allemaal leuk en aardig, maar voor ons zit het er voor dit jaar weer op.
Wat een rust!
That’s all Folks!
©Loes Raaphorst 05/2017