Weg met die Winterblues – Zon, Zee, Zand en Reiki
Persoonlijk ben ik een echt zomermens. Geboren in de zomer, onder het teken van de zon, dus als rechtgeaarde leeuwin, bijzonder dol op luieren in het zonnetje… bijvoorkeur niets doen of hoeven te doen, behalve dan goed voor de vacht en het lijf zorgen 😉 Waarschijnlijk is dat dan ook de reden, dat ik op deze helft van de aardbol geboren ben, zodat ik niet het hele jaar in de zon kan liggen, zodat er nooit meer iets uit mijn handen zou komen.
Alhoewel, op deze helft van de aardbol is het wel erg weinig mooi weer. De zomers lijken niet alleen kort, ze zijn het óók! Nu komt dat aan de andere kant wel weer aardig overeen met de hoeveelheid vakantiedagen, dus misschien is alles toch wel in evenwicht. Hoe dan ook, zodra het zonnetje dermate veel warmte afgeeft dat de pootjes uit de laarzen kunnen, ben ik het liefst, zoveel mogelijk op het strand. Op de één of andere manier, kan ik daar het beste bijtanken van die lange, koude en donkere winter.
Echt een natuurmens ben ik niet. Een boswandeling is leuk, maar geeft mij niet hetgeen ik echt nodig heb. Zwemmen kan ik niet, dus ook het water heeft geen aantrekkingskracht op mij. De zee is echter een heel ander fenomeen, die onder invloed van eb en vloed mij wel aantrekt. Die uitgestrekte, schijnbaar oneindige plas water maakt dat ik mij klein, maar toch wel erg aanwezig op deze aarde voel. Tel daar het zonnetje bij op, wat voor de broodnodige vitamine D zorgt en mijn humeur als niets anders op krikt, doe daar nog een portie warm nat zand bij, zodat het net lijkt alsof je vastgezogen wordt door de aarde, en wég is die winterblues! Wég zijn die sombere gedachten!
Een strandwandeling is voor mij als een Reiki behandeling: ik krijg er energie van, voel mij er ontspannen door, en de accu wordt weer even opgeladen!
©Loes Raaphorst < 2005