Het is nog lang geen lente, maar toen ik onlangs de zon op mijn gezicht voelde, bedacht ik mij wat de zon allemaal voor mij doet. Hoe vrolijk ik word van die zonnestralen en hoeveel energie het mij geeft.
Herkenbaar? Soms begint de dag somber en grijs maar zodra de zon door de wolken breekt en je de warmte weer op je gezicht voelt, voel je je weer veel beter. Toch zouden wij moeten leren dat je dit ook kunt worden door je innerlijke zonnetje. Wanneer je eenmaal weet hoe je energie uit jezelf kunt krijgen kun je de donkere wolken, verwarring en nare gedachten altijd verdrijven.
Daarom is De Zon één van mijn favoriete Tarotkaarten; juist omdat hij zo positief en vrolijk is. Elke keer wanneer deze kaart opduikt in een legging, weet ik dat het allemaal wel goed zal komen.
De Zon staat voor geluk, tijd met vrienden en mensen waar je van houdt, soms voor vakanties of feestjes. Als je op dat moment niet echt van het leven aan het genieten bent, is De Zon het teken dat je dat wel zou moeten doen!
Over het algemeen geeft De Zon ook aan dat er goed nieuws op komst is met oog op kinderen. Misschien is het zelfs een voorbode van een zwangerschap en zeker een voorteken voor gezinsuitbreiding wanneer deze kaart opduikt in een legging.
De Zon staat ook voor een goede gezondheid, vrolijke gedachten en is representatief voor de goede dingen van het leven.
Als mensen zijn wij in staat om ‘het zonnetje in huis’ te zijn en dat kan een wereld van verschil betekenen. Van nature worden alle mensen aangetrokken door vrolijke en positieve mensen. Wanneer je dus in staat bent om negatieve gedachten te verdringen door meer op je eigen ‘zonnetje’ te vertrouwen, creëer je zo een hele nieuwe energie.
Wanneer je De Zon tegenkomt in je kaartleggingen, sta er dan even bij stil hoe andere mensen je zien. Sta je positief en enthousiast in het leven? Zien andere mensen mij als een gelukkig mens?
En als je soms van die sombere, donkere dagen hebt, waarop je neerslachtig of zelfs depressief bent, kijk dan bij jezelf naar binnen en verdrijf die negatieve gedachten. ‘Tel je zegeningen’ is een heel oud gezegde, maar het is nog steeds waar!
Om maar met de deur in huis te vallen: ik heb wat met voeten! Of, liever gezegd, wat met mijn eigen lieve pootjes! Eerlijk is eerlijk, de meeste vrouwen zorgen heel goed voor hun gezicht, het overgrote deel vergeet ook haar handen niet, maar onze voeten zijn bij de meeste mensen toch een beetje vergeten gebied. Alleen in de zomermaanden wordt er wat nagellak van zolder gehaald, maar verder niks, nada, noppes.
Ik ben een beetje getikt, ik weet het, maar zodra ik in mijn bed lig en ook maar één haakje of velletje aan mijn voeten voel, word ik gek. Dat MOET eraf! Het moet glad en zacht zijn, anders kan ik er niet van slapen. Dus ja, ik ben zo’n muts die elke week met haar voeten in een badje zit, het liefst met iets lekkers in het water. Ik neem voetmaskers als ik er tijd voor heb en smeer mijn voeten lekker in. Maar je wordt ouder he.. en strammer en stijver, dus echt lekker m’n eigen voeten masseren is er al een tijdje niet meer bij. Iedereen zei al: ga nou naar een pedicure toe, dat is lekker, dat moet je jezelf gunnen!
Ik kwam er niet meer onderuit toen een vriendinnetje mij voor mijn verjaardag een duo-behandeling cadeau gaf. Daar zaten wij dan, tegenover elkaar in een behandelstoel met twee pedicures erbij. Echt een lekker gesprek voer je dan toch ook niet, met twee van die vreemde mutsen erbij, maar het was best lekker. Dus ik was over mijn drempelvrees heen en maakte een maandje later een afspraak voor mijzelf. Hmmm, niets mis mee, hier kon ik wel aan wennen, dacht ik nog toen ik in de stoel zat.
Eenmaal thuis had ik na twee dagen zulke ruwe hielen, dat ik er gek van werd. Ze had overduidelijk iets te veel eelt weggehaald en het voelde nu als schuurpapier. Ik ging dus weer los met mijn eigen spulletjes. Een maandje later ging ik nog es, met het voornemen er toch iets van te zeggen, dat ik niet helemaal happy was geweest. Maar, ‘mijn’ pedicure was er niet, ik kreeg een ander. Of dat goed was? Eh… ze was al weg voor ik iets kon zeggen.
Daar huppelde een meisje van 18 de behandelruimte in met een glimlach van oor tot oor, ik kom uw voeten doen, Oh ik ben zo blij, ik ben net geslaagd voor mijn rijbewijs. (dat van die 18 jaar had ik dus goed gezien!). Druk kwebbelend over haar nieuwe papiertje ging ze los op mijn voeten. Na amper 35 minuten mocht ik nog een kleurtje nagellak uitkiezen…. dat werd er ook in no time opgesmeerd en weg was ze…. mij achterlatend in een donkere kamer, ze had meteen het licht uitgedaan toen ze weg liep…. en daar zat ik dan…. het was midden in de winter, tegen 5 uur, dus echt al donker. Toen mijn nagels droog waren ben ik uit de stoel gekropen en naar huis gegaan… en nooit meer een afspraak gemaakt, dat snapt iedereen wel denk ik.
Maanden later toch weer op zoek naar een pedicure. Dit was een hele gezellige tante en we hadden echt een klik, maar Corona gooide roet in het eten. Toen na 3 weken ik mijn nagels zelf weer wilde knippen, schrok ik… er waren geen nagels meer over. Door het wegfrezen van m’n oude nagellak, (waarom???) waren de nagels zo dun geworden dat ze nu net boven de nagelriemen afbraken. Ik heb dus heel lang profijt van de pedicure gehad, want ik heb mijn teennagels (grote teen) ruim een half jaar niet hoeven (lees: kunnen) knippen! Ik hou van korte teennagels, maar dit was wel het andere uiterste! Voor mij geen pedicures meer, ik doe het wel weer zelf. Gelukkig heb ik een heerlijk product voor mijn voeten gevonden in de Jafra Spa Foot Balm.
Nu smeer ik elke avond op de rand van mijn bed mijn voetjes lekker in met de Spa Foot Balm van Jafra. Er zit pepermuntolie in, wat samentrekkend werkt en lekker ruikt, (mijn man vindt het een beetje te veel naar munt ruiken, maarja, dat is een Hagenees en die hebben altijd commentaar). Er zit ook Lanoline in wat hydrateert én de huid zacht en soepel maakt: precies zoals ik het graag hebben wil!
Dus wég met de pedicure! Nou ja, behalve dan voor mensen die echt hulp nodig hebben, maar dat spreekt voor zich!
Jafra Spa Foot Balm
Jafra Spa Foot Balm, rijk voedende, verzorgende stoffen maken ruwe plaatsen weer glad, terwijl de pepermuntolie vermoeide voeten, hielen en kuiten verfrist.
Deze Spa Foot Balm lotion met een heerlijke pepermuntgeur bevat een compositie van rijke, verzorgende ingrediënten, die ook de bijzonder ruwe gedeelten weer zacht maken. Pepermuntolie verfrist en is een weldaad voor vermoeide voeten, enkels en kuiten. Dermatologisch en klinisch getest op allergieën en irritaties. Voor ieder die voeten en benen verfrissende verzorging en vochtondersteuning willen geven.
De huid wordt weer zacht en soepel. Rijke verzorgingsingrediënten maken ook de ruwste gedeelten weer zacht Vermoeide voeten komen tot rust en de verfrissende pepermuntgeur verkoelt en ontspant
Gebruik: Regelmatig op de voeten en hielen aanbrengen om ze zacht en soepel te houden. Ingrediënten: Pepermuntolie (mild adstringerende werking) ruikt naar frisse munt verfrist en ontspant en Lanoline, hydrateert en maakt de huid zacht en soepel
Van deze ‘lijn’ zijn nog twee andere producten die ik heel graag gebruik: een speciale pot (creme) waarmee je ook het hardnekkige eelt wat meestal op de rand van je hielen woont, zacht krijgt en natuurlijk een speciale scrub. De scrub ruikt echt onweerstaanbaar! Het is echt heerlijk om dit te gebruiken!
Het enige wat ik nu nog zoek is een pedicure die met deze producten wil werken: dan heeft ze mij direct als klant!
De totale markt van producten voor huidverzorging laat zich grofweg indelen in 3 categorieën.
I Alles wat je bij een cash & carry achtige drogist/supermarkt in je mandje of karretje kunt gooien (huismerk, Kruidvat, Hema etc) II. Producten die je bij de apotheek en schoonheidsspecialisten koopt (Vichy, Clinique etc) III Producten waar je van droomt: Dior, Chanel, Helene Rubinstein etc.
Nu willen we allemaal graag weten waar Jafra thuishoort, uitgaande van deze 3 categorieën ……..
Jafra hoort thuis aan de bovenkant van Cat II, tegen Cat III aan!
De huidverzorgingslijn van Jafra kan zich al meer dan 60 jaar meten met de allergrootsten op dit gebied. Het feit dat er geen fysieke winkels zijn, de reclame alleen via tevreden klanten gaat, er alleen mensen met een passie voor huidverzorging werken, immers: een eigen toko draaiende houden kan alleen als je er 100% voor gaat; dit alles maakt dat de prijzen aanzienlijk lager zijn dan de andere merken uit Cat. III
Jafra is heel zuinig in gebruik en niet op dieren getest; vind ik persoonlijk heel belangrijk.
Sinds een jaartje ben ik verslingerd aan Diamond Painting. Helaas is er geen fatsoenlijke Nederlandse vertaling, maar ik denk dat de meeste mensen er al wel van gehoord hebben. “Diamant schilderen” dekt beslist de lading niet; er komt geen verf aan te pas! Het is het plakken van hele kleine ‘diamant geslepen’ steentjes op een genummerde ondergrond. Het lijkt dan nog het meeste op ‘schilderen op nummer’, al kon ik daar nooit warm voor lopen. Je hebt een bakje voor de steentjes nodig, een speciale pen of pincet en een stukje ‘wax’. Als je een kant en klaar pakket koopt, zit dat er allemaal standaard bij.
Het leuke is dat je behalve de standaard voorbedrukte afbeeldingen ook een painting kunt laten maken van een eigen foto. Laat dát nu net hetgeen zijn, dat ik zo leuk vind! Hier een paar voorbeelden van mijn allereerste paintings.
Dit is gemaakt van een foto die Lex op een vakantie gemaakt heeft. (20 x 20 cm)
Na het plakken van de eerste paar centimeters wist ik het al: dit is super leuk én ontspannend om te doen! Dus op zoek naar nog een foto!
Uitzicht van ons vakantiehuisje in Schotland (20 x 30 cm)
Ik had inmiddels op internet gelezen dat het wel handig is om een soort van ‘lessenaar’ te gebruiken. Hierdoor hoef je niet helemaal krom gebogen te zitten en heb je minder last van spierpijn in je nek en of rug. Ik ben bijziend, dus kan van dichtbij hartstikke goed zien, maar veel mensen vinden de hele kleine symbooltjes lastig te lezen. Dus een lightpad is geen overbodige luxe!
Nog voor ik deze 2e painting af had, wist ik al dat ik een hele grote wilde gaan maken. Dus, op zoek naar iets voor op onze rode muur in de slaapkamer. Nou, dat heb ik gevonden. Geen eigen foto dit keer, maar wel een grote afbeelding.
Standaard vuurspuwende draak (110 x 70 cm)
Hier ben ik toch wel een paar weken zoet mee geweest! Maar het virus had me inmiddels goed te pakken en ik zat tijdens het plakken al te bedenken wat ik nog meer zou kunnen gaan maken. Het leuke van deze hobby is dat je dus ook met veel verschillende kleuren werkt. Het is voor mij echt een rustgevende hobby. Nu hadden wij in onze keuken nog nooit iets van ons zelf opgehangen en ineens wist ik het: het moest iets worden waar Lex ook naar wilde kijken! Hij heeft ooit van de kathedraal in Lincoln twee hele mooie foto’s gemaakt en wij hebben zelf hele fijne herinneringen aan deze plek en deze vakantie.
Lincoln Cathedral (70 x 60 cm)
Tja en toen ging Lex protesteren. Het huis was vol genoeg. Ik kreeg heel even een ‘verbod’ om nog meer te maken. Maar, toeval wilde, dat ik een buurvrouw tegenkwam en zij mij vertelde dat zij ook aan een diamond painting begonnen was, maar het vreselijk vond. Ik heb haar toen meteen aangeboden het voor haar af te maken. Dus, daar zat ik ineens “Dikke Dames” te plakken.
Dikke Dames (50 x 50 cm)
Voor ik het wist kwam Lex thuis met een painting van een collega die er ook nog eentje had liggen die gemaakt moest worden….
Dikke Dames (50 x 50 cm)
Toen kwam die man van mij zelf met een heel goed idee: hoe leuk zou het zijn om een originele LP hoes van Elvis als basis te nemen? Tadaaa, daar kon ik wel wat mee en ik ben er best een tijdje zoet mee geweest. De muur van de hobby kamer was toch nog helemaal leeg…
Elvis Presley LP’s (50 x 50 cm)
Nu ik toch zo lekker bezig was, maar meteen de hal aangepakt 😉
Single Elvis Presley Jailhouse Rock (50 x 50 cm)
Ruimte genoeg voor nog eentje aan de andere kant…
Single Elvis Presley Jailhouse Rock )50 x 50 cm)
Leuk toch? Nu ziet iedereen die bij ons op visite komt, meteen van welke muziek wij houden. Maar eerlijk is eerlijk, mijn muren zijn nu wel vol. Gelukkig waren er nog een paar verzoeknummers. Zo mocht ik een tweeluik maken van Het Noorderlicht. Ik heb nog nooit zoveel verschillende tinten blauw en groen in één painting bij elkaar gezien.
Het Noorderlicht (70 x 50 cm)
Inmiddels had ik Lex zover dat zijn oude foto’s in onze gang ook wel aan vervanging toe waren, dus ik kon weer los met Elvis. We hadden net een nieuwe vinyl box binnen gekregen en toen ik de kleuren zag, wist ik meteen: dáár moet een painting van gemaakt worden!
Elvis Presley Live 1969 (50 x 70 cm)
Jullie raden het al, ik heb nog een muurtje in de gang, dus er kon meteen nog een andere besteld worden. Deze vind ik persoonlijk één van de mooiste die ik gemaakt heb, tot nu toe. Elvis, That’s the way it is.
Elvis Presley, That’s the way it is ( 50 x 70 cm)
Ik zie nu dus ook meteen dat ik nog heel veel te leren heb. Foto’s maken is niet echt mijn ding en ik zal proberen in de toekomst betere plaatjes te maken om hier op de pagina te posten. Maar het gaat om de afbeelding en die is wel heel gaaf geworden!
Toen kwam er een flinke uitdaging. Een vriendinnetje had een painting waar ze niet meer uit kwam. Ik had al een paar keer aangeboden dat ik het wel af wilde maken en nu was het zover: 30 x 30 cm, hoe lastig kan het zijn? Nou ik heb het geweten. Als dit mijn eerste painting was geweest, was er nooit een tweede gekomen. Dit kleine ding was zo lastig, zo vreselijk moeilijk om de symbooltjes te ontcijferen, die onderling nauwelijks van elkaar verschilden, dat ik er een hele klus aan heb gehad. Maar… het is toch wel mooi geworden!
Stilleven (30 x 30 cm)
Ondertussen hebben wij in diezelfde periode afscheid moeten nemen van een aantal van onze Maine Coons. Ik wist al snel dat ik daar ook nog iets mee moest. King, onze eerste Maine Coon, hangt dan ook bij ons in de huiskamer.
King, Maine Coon, (50 x 40 cm)
Tijdens het plakken van deze painting heb ik heel veel aan King gedacht en het klinkt misschien zwaar en overdreven, maar het heeft mij geholpen bij het rouwproces. Ik ben blij dat hij op deze manier toch nog bij ons in huis is! De andere Maine Coons mochten van Lex niet in de huiskamer hangen; helemaal goed, ik had nog een plekje in de hobby kamer, waar ik toch heel vaak zit.
Hardin, Scheff, Jerry en Glen, onze Maine Coons die er niet meer zijn (60 x 40 cm)
Ook deze painting heeft mij geholpen het verlies een plekje te geven. Ik zal deze Maine Coons nooit vergeten!
Toen kwam er ‘eindelijk’ weer een verzoek om een grote painting te maken. Mijn dochter wilde er graag eentje hebben voor mijn kleinzoon: het moest Paw Patrol worden en zo groot mogelijk! Maar toen ik daar mee bezig was, kreeg ik meteen een vraag van een vriendinnetje, of ik er voor haar zoontje ook eentje wilde maken. Dus toen lagen er ineens twee grote paintings van Paw Patrol op ons logeerbed!
Paw Patrol (100 x 60 cm)
Paw Patrol ( 80 x 50 cm)
Als het goed is krijg ik hier nog goede foto’s van als ze ingelijst zijn. Maarja, mijn kleindochter wilde toen natuurlijk ook een painting. Na heel lang twijfelen werd het K3! Wel iets kleiner dan die voor haar broertje, maar ze is er niet minder blij mee.
K3 ( 50 x 50 cm)
Deze krijgt een hele brede lijst, maar ook daar krijg ik later pas de foto van. Het dochtertje van m’n vriendin wilde ook graag een painting. Het moest ook een grote worden en heel speciaal… Elsa én een regenboog. Nou, we hebben het gevonden hoor en gemaakt natuurlijk.
Elsa Regenboog ( 80 x 50 cm)
Al is deze painting dan best wel groot, hij was wel snel klaar. Het zijn steeds vrij grote vlakken met dezelfde kleur, dus dan hoef je niet zo vaak met steentjes te wisselen en dat scheelt tijd. Zo’n painting met felle kleuren vind ik echt heel leuk om te doen. Het schiet zo lekker op 😉 Dus toen ze vroeg of ik er nog eentje voor haar wilde maken… zei ik snel ja hoor, kom maar op!
Eenhoorn in regenboogkleuren ( 40 x 40 cm)
Ik heb ook tussendoor nog als verrassing voor mijn vriendin een painting van haar kat gemaakt. Netjes ingelijst en opgestuurd: ze was er heel blij mee.
Garfield ( 50 x 50 cm)
Nadat de poezen van mijn dochter overleden waren, wilde ze ook van hen graag een painting hebben. Helaas had ze geen goede foto’s van hen allebei, dus was het een beetje behelpen met een afbeelding van haar telefoon. Het is bij een painting echt zo, dat de foto zo scherp mogelijk en het liefste zo groot mogelijk moet zijn. Alleen dán krijg je er een mooie painting van. Maar, Thijs en Marietje staan er toch schattig op.
Thijs en Marietje ( 25 x 25 cm)
Zo’n hele kleine painting heb ik echt binnen een paar dagen af. De schoonmoeder van mijn dochter had er ook ooit eentje gekocht maar zag het achteraf helemaal niet zitten om het te maken. Ik heb het dus voor haar gedaan.
Boeddha ( 20 x 20 cm)
Ach, het is best aardig geworden. Ik hoop dat ze er blij mee is 😉
Vierseizoenen Levensboom ( 40 x 60 cm)
Deze painting heb ik voor een vriendin in Engeland gemaakt. Een dankjewel voor de vriendschap door de jaren heen: een vierseizoenen levensboom!
ABC van Woezel en Pip ( 30 x 40 cm)
Eén van de eerste paintings, voor mijn kleindochter. Nog eventjes en ze is hier te groot voor geworden!
Op dit moment ben ik bezig met een flinke uitdaging. 90 x 60 cm, een foto van een aantal olifanten op een rij. Lekker groot, heel veel kleuren en heel veel details. Leuk om te doen dus! Heb je nu zelf nog een painting liggen en zie je het niet zitten om het te maken, geef gerust een gil: ik doe het graag voor je!
Of misschien een hele gave vakantiefoto die je graag als painting wil? Ik maak het graag voor je, zolang je er maar geen haast mee hebt!
Kijk, als je één van die gelukkige mensen bent, die niet transpireert en dus geen deo nodig heeft, dan ben je een bofkont! Er zijn ook mensen die overal tegen kunnen en het niet erg vinden dat mensen hun deodorant ruiken! Persoonlijk wil ik dat mensen mijn parfum ruiken en niet m’n deo, maar dat moet ieder voor zichzelf uitmaken natuurlijk.
Nu heb ik het voor het gemak ook even over een ‘deodorant’ in plaats van een antiperspirant, maar laat ik duidelijk zijn: een deo-dorant doet niets anders dan jouw zweet een geurtje geven.
Een antiperspirant neutraliseert zweetluchtjes én vermindert het transpireren! Is dus wel even een ander soort product! Ik weet wel waar mijn voorkeur naar uit gaat! Inmiddels ruim 30 jaar geleden maakte ik kennis met het merk Jafra en al net zo lang ben ik verslaafd aan de antiperspirant van Jafra!
Het is een roller, vrij van parabenen, zowel voor mannen, vrouwen als tieners geschikt. Het droogt snel en is heel zacht en niet plakkerig.
Zoals alle Jafra producten is deze antiperspirant ook heel zuinig in gebruik. Eén streek onder de oksel is al genoeg om de hele dag okselfris te blijven. Er zit ook nog eens 60 ml in de verpakking, dus het gaat echt heel lang mee. Ik gebruikte heel af en toe ook de ongeparfumeerde Deoleen roller zonder alcohol, maar die is na 3 weken toch echt op. De roller van Jafra mag dan iets meer kosten, in verhouding ben je absoluut voordeliger uit.
Bij Stichting Leeuw is het mogelijk om een dier te adopteren. Natuurlijk is dit geen adoptie in de letterlijke zin van het woord, maar veel meer het ondersteunen van Stichting Leeuw door een maandelijkse donatie. Lex en ik hebben een paar jaar geleden de Tijgerworkshop gedaan. Heel indrukwekkend was dat en als gevolg daarvan hebben wij allebei een dier ‘geadopteerd’. Ik koos voor Omar, maar hij is inmiddels terug naar Afrika. Omar’s verhaal is heel bijzonder en te lezen op de website van Stichting Leeuw.
Ik heb de adoptie toen om laten zetten naar King, een zeer schele, maar inmiddels overleden, tijger. Voor mij was het bij King liefde op het eerste gezicht. (en nee, niet alleen omdat onze eerste Maine Coon ook King heette). Helaas heeft King maar kort van zijn pensioen bij Stichting Leeuw kunnen genieten.
Gelukkig gaat het met de ’tijger van Lex’ nog steeds wel goed: Bombay. Bombay kwam tijdens de tijgerworkshop heel direct op Lex af en bleef dermate dicht bij hem dat Lex het gevoel kreeg dat hij niet anders kon, dan Bombay te adopteren.
Het grote voordeel van het hebben van een adoptiedier bij Stichting Leeuw is dat je eenmaal per jaar op adoptiebezoek mag. Nu zul je denken, ja, hallo, natuurlijk kun je naar dat park toe, maar het ligt toch een beetje anders. Ja, als donateur krijg je een jaarkaart, zodat je altijd gratis het park in kunt. Maar, ééns per jaar mag je ook achter de schermen komen! Dit houdt in dat je samen met een verzorger over het verzorgerspad mag komen. Dichterbij dan dit zul je nooit een leeuw, tijger, panter of luipaard te zien krijgen. Het is zo bijzonder dat ik zelfs bij het schrijven alweer kippenvel krijg!
We konden nu ook eindelijk kennismaken met de ‘nieuwe aanwinst’ Akilla, een zwarte panter. Het is natuurlijk in en in triest dat zo’n dier niet in zijn natuurlijk omgeving leeft, maar beter dan dit is nu helaas niet meer mogelijk. Het verhaal van Akilla is ook te lezen op de website van Stichting Leeuw. Wij hadden ‘geluk’ tijdens ons bezoek en Akilla liet zich goed bewonderen. Zo goed, dat ik voor schut ging en we haar dus ook geadopteerd hebben!
De Ontembare Vrouw – als archetype in mythen en verhalen
In elke vrouw zit een krachtige drijfveer, vol goede instincten, gepassioneerde creativiteit en tijdloos weten. Dat is de Ontembare Vrouw, die de instinctieve natuur van vrouwen representeert. Maar zij is een bedreigde soort. Hoewel de gaven van een wilde natuur ons bij onze geboorte zijn toebedeeld, heeft de poging van de maatschappij om ons te ‘civiliseren’ naar een star rolpatroon de diepe, levengevende boodschappen van onze ziel gesmoord.
In De Ontembare Vrouw sprokkelde Clarissa Pinkola Estés, ervaren Jungiaans-analytisch therapeute en cantadora (bewaarder van oude verhalen), vele stokoude sprookjes, mythen en verhalen uit de hele wereld bijeen, die onze blik verscherpen en oude, in vergetelheid geraakte bronnen van kennis ontsluiten. Ieder verhaal – van ‘La Loba, de Wolfsvrouw’ tot ‘Het meisje zonder handen’ – wordt meeslepend naverteld en vervolgens haarscherp ontleed.
Een gezonde vrouw heeft veel weg van een wolf: zij is robuust, vol levenskracht, leven-schenkend, zich bewust van haar territorium, inventief, loyaal, zwervend. Maar raakt een vrouw gescheiden van de wilde natuur, dan wordt haar persoonlijkheid schraal, zwak, schimmig en spookachtig. Als het leven van een vrouw wordt gekenmerkt door stagnatie en verveling, is het de hoogste tijd dat de wilde vrouw te voorschijn komt, dat de scheppende functie van de psyche de delta bevloeit. De verhalen in dit boek zijn gekozen om vrouwen moed te geven. De Ontembare Vrouw is niet voor niets symbool van het lichamelijk welzijn van alle vrouwen; zonder haar heeft de psychologie van vrouwen geen grond. Deze ‘wilde’ vrouw is de oervrouw – ze verandert niet, ongeacht de cultuur, het tijdperk, de politiek. Ze is wat ze is, en ze is volmaakt.
Met een recensie van Alice Walker op de voorkaft:
” De Ontembare Vrouw is niet zomaar een boek. Het is een geschenk van diepe wijsheid, inzicht en liefde. Een openbaring van iemand die de bronnen kent.”
Lisette: Ik heb dit boek jaren geleden aangeschaft in een tijd dat ik behoorlijk met van alles en iedereen overhoop lag en samen met mijn therapeute tot op de bodem ben gegaan. Het heeft mij enorm geholpen inzicht te krijgen in mijn doen en laten, soms erg confronterend, maar altijd helder wijzend naar de volgende te zetten stap(pen). Het is echt een boek voor de heb; steeds opnieuw haal ik er heerlijke kracht uit, alleen al door het krachtige en beeldende taalgebruik van Clarissa. Wat ik noem: een voedend boek voor ons allemaal!
Met dank aan Lisette; ten eerste voor het mij opmerkzaam maken op dit boek en ten tweede voor het verzamelen van deze informatie.
Fragment uit de Ontembare Vrouw
Heb je je ooit afgevraagd hoe je in zo’n vreemde familie als de jouwe verzeild bent geraakt? Als je je leven als een buitenstaander hebt geleefd, als een individu dat een beetje vreemd of afwijkend is, als je een eenzelvig mens bent dat zich aan de rand van de grote massa ophoudt, dan heb je geleden. Maar er breekt ook een ogenblik aan waarop je dat alles de rug moet toekeren, waarop je een ander gezichtspunt moet innemen, waarop je moet teruggaan naar het land van je eigen soort. Laat het afgelopen zijn met het leed, afgelopen met het proberen te verzinnen wat je verkeerd hebt gedaan. Het raadsel van waarom je geboren bent, bij wie je geboren bent is voorbij, finis, terminado, afgelopen. Rust een ogenblik bij de boek en laaf je aan de wind die uit je moederland waait. Dus het antwoord op: Waarom ik, waarom dit gezin, waarom ben ik zo anders? is natuurlijk, dat er geen antwoorden op deze vragen zijn. Toch moet het ego ergens zijn tanden op breken voordat het de dingen op hun beloop kan laten, daarom suggereer ik toch maar drie antwoorden. Je moet er ten minste één kiezen. De meesten kiezen het laatste, maar ze voldoen allemaal. Houd je gereed. Hier komen ze. We zijn geboren zoals we zijn en in de vreemde gezinnen waaruit we zijn voorgekomen 1) gewoon daarom (bijna niemand gelooft dat), 2) omdat het Zelf een plan heeft en onze kleine hersentjes te minuscuul zijn om dit te doorgronden (velen vinden dit een hoopvolle gedachte), 3) vanwege het ontheemde -zygootsyndroom (nou ja, misschien… maar wat is dat?) Je familie denkt dat je een buitenaards wezen bent. Jij hebt veren, zij hebben schubben. Jij amuseert je met ronddwalen in het bos, de wildernis, het innerlijk leven, de vrije natuur. Zij amuseren zich met handdoeken vouwen. Als het zo met jou in jouw familie gesteld is, dan ben je het slachtoffer van het ontheemde – zygootsyndroom. Je familie beweegt zich traag door de tijd, jij bent snel als de wind; zij zijn luidruchtig, jij bent rustig, of zij zijn zwijgzaam en jij zingt. Jij weet het omdat je het gewoon weet. Zij willen bewijzen en een dissertatie van driehonderd pagina’s. Dit is zonder enige twijfel het ontheemde – zygootsyndroom. Daar heb je nooit van gehoord? Nou, zie je, de zygotenfee vloog op een avond over je geboortestad en alle kleine zygootjes in haar mand zaten te wippen en te springen van opwinding. Je was inderdaad bestemd voor ouders die je begrepen zouden hebben, maar de zygotenfee kwam in turbulentie terecht en, oei, daar viel je uit de mand boven het verkeerde huis. Je viel ondersteboven, hals over kop, in de schoot van een familie die niet voor jou bedoeld was. Je ‘echte’ familie bevond zich vijf kilometer verderop. Daarom werd je zo dol op een familie die de jouwe niet was en die vijf kilometer verderop woonde. Je hebt altijd gewenst dat mevrouw en meneer Zus-of-zo je echte ouders waren. Het was waarschijnlijk ook de bedoeling dat zij je ouders werden. Daarom tapdans jij door de gang, ook al kom je uit een familie van televisieverslaafden. Daarom zijn je ouders verontrust wanneer je thuiskomt of opbelt. Ze vragen zich bezorgd af: wat zal ze nu weer doen? Ze heeft ons de vorige keer al zo in verlegenheid gebracht. God mag weten wat ze nu weer gaat doen. O jee! Ze slaan hun handen voor hun ogen als ze je zien aankomen en dat is niet omdat je hen verblindt met je schitterlicht. Jij wil alleen maar liefde. Zij willen alleen maar rust.
Technisch gezien is het trekken van één enkele rune geen legging. Toch is dit het meest simpele gebruik van het Orakel van de Runen om een totaal beeld van je huidige situatie te krijgen. Het kan je helpen een duidelijker beeld te krijgen en zorgt misschien voor een nieuwe invalshoek.
Op elk willekeurig moment, in elke situatie, wanneer je advies wilt, kun je één rune trekken, die je als het ware een glimp op het kompas, en de te volgen koers laat zien, zodat je gerustgesteld de weg kunt blijven volgen.
Nu kun je natuurlijk tig keer achter elkaar een rune van de dag blijven trekken, maar dan ga je volledig voorbij aan de intentie van het Orakel. Het Orakel gaat er niet voor niets vanuit dat er geen toeval bestaat en dat je precies die rune zult tegenkomen die op dit moment voor jou de meeste betekenis heeft.
Daarom is het toch het beste om zelf de ‘healing runes’ aan te schaffen, maar als voorproefje, met een knipoog, is dit heel leuk om regelmatig te doen.
Het is echt ongelooflijk: Lex is de hele dag voor mij bezig geweest. Elf uur heeft hij achter de pc gezeten om alle inhoud van Loesje.info te verplaatsen en aan te passen aan het nieuwe design. Nu is het aan mij: ik moet gaan oefenen met deze nieuwe manier van het posten van berichten.
Morgen moet er nog het één en ander versleuteld worden achter de schermen, maar het is beter voor mijn gemoedsrust dat ik me daar niet te veel mee bemoei. Ik zit vol met goede voornemens en ideeën, maar het is nu al 22.13 uur, dus de dag is bijna voorbij.
Strakjes met een glaasje wijn even bijkomen en dan morgen vol goede moed weer verder. Ik wil alleen nog even kijken hoe ik een afbeelding kan toevoegen. Gelukkig ben ik op tijd klaar met de diamond painting voor Jente: die wordt namelijk morgen opgehaald. Dit is het geworden:
