Eind September is het zover: na 3 jaar ‘mogen’ we weer naar ons favoriete vakantieland: Groot-Brittannië!
Lewis is nu 6,5 maand oud en hij mag mee op vakantie! Van Lex mag het, van mij moest hij mee!
Kijk es, wat een knappe jongen hij nu is! Jammer dat er soms bananen in z’n oren zitten, maar hij is zooo lief!
Ons appartement ligt werkelijk op 1 minuut lopen van dit plekje! Beter dan dit wordt het niet!
We hebben 3 (!) verdiepingen tot onze beschikking en Lewis krijgt een spoedcursus ’traplopen’.
Zuid Engeland, oftewel , de Engelse Riviera! Torcross!
Het is geen zandstrand, dus het is even flink wennen, zowel voor Lewis als voor ons!
In Nederland is hij al een keer op het strand geweest, maar dit is een veel kleiner strandje en de zee erg dichtbij!
Lewis moet echt nog even wennen. Hij weet nog even niet of hij het leuk vindt…..
Hmmm, hij had nog geen zin om z’n poten nat te laten worden!
Sterker nog, meneer heeft overduidelijk wat aanmoediging nodig om los te komen.
Als je goed kijkt, zie je hoever z’n poten in het grind wegzakken: ik snap wel dat het lastig rennen is!
En ja hoor… de eerste poot is nat geworden……
Pfffttttt hij moet er nog niet veel van hebben!
We gaan eens kijken of we Lewis gek kunnen krijgen… kom maar jongen…. ruik es goed….
en… zzzzzzoek!!! Vrouwtje zakt ook al bijna tot haar enkels weg in het grind!
Het is echt heel zwaar lopen: maar Lewis begint er lol in te krijgen!
Ja, kom maarrrrr: goed zo!
De steen wordt weliswaar niet terug gebracht, maar hij begint de bedoeling door te krijgen!
Kijk es jongen, hier, nog een keer!!
En JA, je kunt het altijd aan Lex overlaten om charmante foto’s van mij te maken …. tsk tsk tsk!
Maar voor dieren heb ik nu eenmaal alles over en het kan me letterlijk geen reet meer schelen wat men van mij vindt!
Lewis heeft het naar zijn zin en dáár gaat het om!
Hij begint echt helemaal los te komen en hapt in het water!
Mag ik even gek doen?
Wat een heerlijk gezicht: zo’n blije hond door de branding te zien draven!
Hij is ook helemaal ‘door’… het water druipt aan alle kanten uit z’n vacht!
Vlak voor de vakantie hebben we hem nog gewogen: 27,5 kg met 6,5 mnd: keurig op gewicht dus!
Niet dat wij in de verleiding zijn gekomen, maar er waren mensen aan het zwemmen in de oceaan!
Vergeleken bij de temperatuur boven het water, was het water waarschijnlijk heerlijk warm!
Gelukkig maakt Lex de foto’s, want als ik dat zou moeten doen, zouden ze allemaal bewogen zijn!
Wat zal hij lekker slapen vannacht!
Zo ziet een blije hond er uit!
Ik kan beter zeggen, zo ziet een hond eruit als ie moe is!
Lewis is moe…. we kunnen roepen tot we een ons wegen: meneer vindt het best en besluit even uit te rusten!
Direct áchter de boulevard ligt deze weg: erg veel afwisseling om hem uit te laten was er helaas niet!
Lex is de heuvel achter ons appartement opgeklommen met Lewis….
Dit uitzicht heb ik dus ook niet in het echt gezien 🙂
We hebben heel veel gereden en Lewis was voorbeeldig in de auto.
Dartmouth is een leuk stadje en Lewis mocht overal mee naar binnen.
Engeland is een perfect land om met de hond naar toe te gaan. Er staan overal bakken met vers water voor de honden.
En ik moet zeggen: Lewis heeft het heel goed gedaan. Hij is beslist niet afgericht door mij!
Maar hij leert snel en heeft rap in de gaten wat we van hem verlangen!
En oh oh, wat hebben we veel complimentjes gekregen van mensen die we tegen kwamen.
Echt iedereen was weg van hem! Hij heeft heel wat koekjes gekregen van deze en gene!
En al is het dan niet meer zo zonnig als de eerste dag, het is wel gewoon droog en niet koud!
Hier een voorbeeld van die bananen in de oren van Lewis: Lex roept hem, hij hoort het wel, maar kijkt dus bewust de andere kant op.
Om dan vervolgens eerst naar mij te kijken…..
en daarna pas naar de baas! (of andersom hoor, maar in ieder geval niet naar degene die hem roept!
Zo braaf als hij hier ligt, lag hij dus ook in een restaurant, of de pub, als we zaten te eten!
Uiterst geconcentreerd…. hij hoorde een hond blaffen!
Nog even wat rondlopen in het stadje….
Dit is Torquay, ook een leuke stad. Het is iets frisser dan aan het begin van de vakantie, maar nog steeds goed te doen.
Er liggen leuke jachtjes in de haven, helaas niet voor onze portemonnee.
Maar dat hoeft ook niet: ik heb thuis mijn poezels en ik heb Lewis, dankzij Lex, dus wat wil een meisje nog meer!
Lewis kan bijna plassen op commando, wat best prettig is als je een stad aan het verkennen bent.
Het plast toch lekkerder op het gras, dan in een drukke winkelstraat!
Zelfs als hij de baas in de verte ziet lopen, zolang ik tegen hem praat, trekt hij me niet omver.
Dat praten is wel heel belangrijk, want zodra Lewis geen aandacht krijgt, trekt hij z’n eigen plan!
En met inmiddels vast wel ruim 28 kg, trekt hij mij zo omver als ik er niet op bedacht ben!
Maar meestal loopt hij keurig aan de riem en ik ben heel trots op hem!
Als ik vraag of hij wil poepen en hij gaat liggen, dan is de boodschap duidelijk: hij is er klaar mee!
Mooi parkje toch!
Niet gepland hoor… maar Lewis sprong vanuit het niets over het muurtje! Tja, dan mag je ook weer terugspringen knul!
We gaan de auto weer opzoeken en een stukje rijden!
Dit is Becky Falls Ancient Woodland Park. Lewis en ik hebben niet de hele route gelopen, want het werd flink glibberig: dus keurig op de baas gewacht.
Alles bij elkaar zijn we 9 dagen op pad geweest. We hebben 2600 km gereden, exclusief de treinrit onder het Kanaal door. Lewis doet het fantastisch in de auto en als het aan mij ligt, gaat hij voortaan altijd mee op vakantie. Met een fles vers water en eten in de kofferbak, is het heel goed te doen. De Engelsen zijn gek op honden en jong geleerd is oud gedaan. Lewis weet nu in ieder geval wat het is om een paar dagen met ons op pad te gaan!