Ik schaam me diep! Op de één of andere manier is Lewis alweer 9 maanden en 32 kilo en dan sla ik gewoon een maand over met foto’s en een verhaaltje! Dan ben je ‘gewoon’ huisvrouw, zonder verplichtingen en dan nog heb je soms geen tijd voor je hobby’s! Gelukkig heb ik wel tijd voor m’n beestjes, want die gaan altijd voor! Maar terwijl we dus aftellen naar Kerstmis, kwam ik nog gewoon foto’s tegen van eind Oktober, toen we nog gewoon de balkondeur wagenwijd open konden zetten!
Lennon en Harrison hebben elkaar echt gevonden in hun ‘balkonliefde’! Negen hoog op de uitkijk, met duiven op het dak is natuurlijk wel heel fijn als je een kat bent! Het enige minpuntje is natuurlijk dat je er niet bij kunt! Ha! Pech! Maar het moet natuurlijk wél veilig en verantwoord blijven voor de poezenbende! De vacht van Lennon is nog niet helemaal op de normale lengte, na de scheerbeurt van afgelopen zomer, maar het gaat al wel weer de goede kant op.
Harrison gaat weer een zware tijd tegemoet. Hij vindt het vreselijk dat we nu de deuren weer dicht hebben (vanwege de kou natuurlijk), maar hij zal het er toch even mee moeten doen. Harrison kan niet tegen dichte deuren. Dan wordt hij heel vervelend en krabbelt net zo lang overal aan, tot ik hem z’n zin geef. Meestal laat ik hem dan even alleen in de zijkamer liggen, met heel veel kattenspeelgoed, en dan is het weer goed. Maar zodra het kan, zit hij weer op het balkon!
Normaliter liggen de vetbedden niet hier hoor: maar Lewis z’n bedden had ik weer even lekker gewassen en zo kunnen ze nog even goed opdrogen!
Ondertussen…. onder de vogelaars…. ligt Lewis lekker op het balkon. Hij doet het zó goed! Lewis is best een timide hond. Hij houdt niet van stemverheffingen en harde geluiden. Dan trekt hij zich terug. Ik ben er nog niet helemaal achter of het angst is, of dat hij gewoon niet van teveel drukte houdt. We hebben natuurlijk niet heel veel aanloop meer en hij is het meeste met ons alleen thuis. (hihi, of op vakantie)
Buiten vindt hij alles leuk en interessant! Ik zie zo vaak mensen lopen trekken aan hun hond: kom op, doorlopen, schiet op en zo voort! Maar eerlijk is eerlijk, wanneer je buiten loopt met je hond, dan doe je dat toch voor de hond?!!! Dan ben je daar op dat moment toch voor hem en niet voor jezelf?! Lewis mag van mij elke ochtend ‘rustig de krant lezen’ als we buiten zijn. Hij snuffelt het hele grasveld af, zoals ik vroeger de papieren krant door nam met een kop koffie! Lewis begroet ook elke hond: ook die nog 25 meter verderop is. Hij wil dan echt wachten tot de hond bij hem is, want tja.. het zou maar eens een vriendje voor het leven kunnen zijn, ja toch??? Zo jammer dat er dan mensen zijn die oversteken en met een grote boog om ons heen lopen, omdat Lewis zwart, groot én een herder is!
Goh gaat dat wel goed, vragen veel mensen, wanneer ze horen dat we ook katten hebben. Nou, kijk zelf maar! Natuurlijk gaat het goed; ik heb heel mijn leven honden én katten bij elkaar gehad en het is altijd goed gegaan! Alles valt en staat bij jouw eigen houding ten opzichte van de dieren. Met vertrouwen, liefde en begrip kom je een heel eind!
Myrna is onze enige poes én zij is familie van 3 van onze katers, dus zij is wel min of meer de ‘baas’. Lewis heeft dat ook feilloos door; kijk maar hoe Lewis zich een beetje terugtrekt zodra Myrna komt snuffelen! Ik heb daar helemaal niets aan hoeven doen! Myrna heeft al heel vroeg één keer geblazen naar Lewis toen hij te wild deed en vanaf dat moment is het onderling duidelijk én geregeld. Ik heb het vertrouwen in Myrna gehad dat ze niet kwaadaardig is, dus altijd eerst waarschuwt en vertrouwen in een pup die nog heel vatbaar is voor correcties.
Lennon en James zijn broers, maar niet uit hetzelfde nest, uit een nestje van een dochter van Myrna. Totaal verschillende karakters en uiterlijk! Zo jammer dat Lennon geen knuffelkat is! Maar gelukkig maakt James dat meer dan goed, want hij is werkelijk een soort ‘klittenband’-kat. Net als Charlie ligt hij het allerliefste op schoot, of in bed dicht tegen ons aan. James is momenteel de énige die werkelijk uit z’n doen is, wanneer ik er niet ben. Volgens de oppas is 14 dagen vakantie ook echt wel de limiet om op vakantie te gaan, want James trekt zich echt terug en is dan niet happy. Ik ook niet als ik langer dan 2 weken van huis ben, dus dat komt goed uit!
Dit spelletje heb ik een paar weken in de kast laten liggen en het lijkt wel alsof Lewis ‘vergeten’ is hoe het ook alweer werkt. Of ik heb oude snoepjes gebruikt die hij niet zo lekker vindt?? Hij had er in ieder geval niet zoveel zin in. Nou ja, geduld is een schone zaak: ik laat het hem maar even rustig uit zoeken 😉
Zien jullie dat zwarte ‘lijstje’ over de plank waar de platen staan? Zucht… dat is dus eigenlijk een reserve ‘armleuning’ voor onze nieuwe stoelen, maar zit er nu omheen omdat Lewis een hap uit die plank heeft genomen! Ja, je leest het goed: gewoon een hap uit de plank! We zaten gewoon in de kamer, meneer Lewis lag heerlijk te kluiven en ineens, KRAK, een hap uit de plank! De hoek is er dus niet meer. Gelukkig is het zo niet goed te zien. Maar ik heb inmiddels ‘anti knabbel’ spray gekocht en zo ongeveer elk stukje hout behandeld!
Ah, kijk em nu is lief liggen! Dit is zijn favoriete slaaphouding! Half op z’n rug, met zijn poten tegen de muur aan! En echt slapen he!! Als hij zo ligt, dan is hij echt in diepe rust! Zo lief! Wat kun je toch verliefd zijn op je eigen dieren he! Ik kan er niets aan doen, maar een leven zonder dieren om mij heen, hoeft voor mij niet! Natuurlijk is het hebben van 6 of 7 katten veel werk, natuurlijk baal ik ook van regen als Lewis naar buiten moet, maar geen dieren in mijn nabije dagelijkse omgeving, nee, daar word ik heel ongelukkig van!
Drie katten op de vensterbank: hoe heerlijk is dat! En ja, ze hangen wel eens in de luxaflex en ja, ze gooien wel eens wat van de vensterbank, en ja, die kussens op de bank en de stoelen liggen er vanwege de haren en JA, die plantenspuit in een huis zonder planten is voor Harrison als hij weer eens aan de tv zit te krabben. Maar de dag dat ik geen dieren meer mag hebben, mogen jullie mij een spuitje of pilletje geven! Ik hoorde laatst iets ergs: een vrouw van 75 mocht geen (oudere) kat meer adopteren uit het asiel, vanwege haar leeftijd!!!!!!! Echt, flik me dat nooit, want zolang ik zelf een kattenbak kan verschonen, heb ik recht om katten te houden!
Een zeldzaam moment: Lennon op z’n gemak boven op de tafel midden in de kamer. Meestal ligt hij in een mandje, of achter of onder de bank, wanneer hij niet het balkon op kan. Ik blijf het zo jammer vinden dat hij zo eenkennig is en blijft. Maar hij is gewoon zo. En een kat ergens toe dwingen, dat gaat nu eenmaal niet. Elke ochtend komt hij op het aanrecht z’n kattenmelk halen en als ik zijn nageltjes moet knippen, dan laat hij dat rustig toe, maar hij is geen schootkat en geen knuffelaar. En dat is helemaal okee!
Okee, terug naar de foto’s: Lewis vindt dat fototoestel maar niets. Telkens wanneer ik het pak om een foto van hem te nemen, houdt hij op met wat hij aan het doen is en gaat eikelig naar mij zitten kijken! Gekke hond, je was zo leuk aan het spelen met je kluif en daar wilde ik een foto van maken! En natuurlijk beweegt vrouwtje dan de camera te veel. Ik ben ook niet van het plaatjes schieten… dat is de baas zijn taak he!
Oeiii mooie witte tandjes! Negen maanden ben je inmiddels en je hebt mijn hart gestolen! Ik kan bijna niet wachten (jahoor, dat kan ik wel, de tijd gaat al veel te snel) tot je vacht zich ook helemaal ontwikkeld heeft. Ik ben benieuwd hoe zwart je blijft en hoe lang je haren zullen worden! De flufjes aan je oren zijn gelukkig nog niet verdwenen! We hebben sinds kort een ‘waterblazer’. Als je nat uit het bos terug komt, kan ik je heerlijk droog en schoon blazen en dan ziet je vacht er ook prachtig uit!
Ohhh wat krijg je nu van het vrouwtje? Dat ruikt lekker: een heus echt hertenbot! Het ruikt misschien wel lekker, maar het ziet er wel een tikje goor uit hoor! Deze tip kreeg ik van Els, mijn masseuse met gouden handen en groot hondenhart. Haar hond vindt dit ook heerlijk én het is ook geschikt voor dieren die allergisch zijn voor normale snacks. Niet dat Lewis dat is, maar een gewone kluif heeft hij in no time op: dit gaat langer mee!
Zo te zien vindt hij het wel de moeite waard!
Alsjeblieft mannetje van me: leef je maar lekker uit!
En…. vast: ik vermoed dat Lewis dit de komende uren niet meer los zal laten!
Heel gaaf om te zien dat er zelfs nog wat ‘vlees’ aan zit!
Goedgekeurd! Ik zal het wel goed in de gaten houden, want er zit ook een stukje aan wat iets ‘losser’ lijkt te zitten.
Maar voorlopig heeft hij wel wat te doen!
Het feit dat deze foto’s scherp zijn, is het bewijs dat de baas de foto’s genomen heeft! (zou hij vaker moeten doen he!)
Ah, dat tongetje! Hij vindt het echt lekker!
Blij Ei!
Even gek doen bij de baas! Lewis wordt dus steeds groter! Als hij rechtop staat, is hij al net zo groot als dat ik ben: 1.60m. Lex is hier gewoon aan het werk, maar Lewis kwam even gedag zeggen!
Ik kon het niet laten om een paar foto’s te maken, ook al zijn ze niet haarscherp. Het laat wel goed zien hoe Lewis zich gedraagt als we gewoon samen thuis zijn.
Het enige nadeel is het feit dat zijn nagels zo hard zijn. Soms springt hij tegen mij op, terwijl ik er niet op bedacht ben, en dan heb ik de striemen op m’n lijf staan. En JA, we leren hem ook om niet te springen, maar als we niets zeggen dan doet hij dat best wel eens en van ons mag dat dan ook!
Happy hond, hij vindt het heerlijk om zo even geknuffeld te worden!
Baasje houdt het langer vol dan het vrouwtje: zijn armen zijn sterker he!
Oh jee, mag je ook nog op z’n hand kluiven?
Dat is bij het vrouwtje ten strengste verboden he!
Oh heb je weer een andere kluif te pakken? Dit is een oudje van Els he? Die heb je van haar gekregen en je vindt het nog steeds lekker!
Ik heb nieuws voor je Lewis: ik heb nieuwe kluiven besteld. Er komt binnenkort een nieuwe zending binnen!
Want zeg nu zelf: je verdient het aller aller beste!
