Zondag 10 december was het dan zover: we hadden een afspraak om Cash nog een keer te bezoeken voor hij definitief bij ons komt wonen. Ik heb de dagen geteld zoals een kind de dagen tot een verjaardag telt hoor!

Karin van de Cattery had van te voren al verteld dat Cash de knuffeligste uit het nest is. Maarja, zoiets is mij wel eens vaker verteld en als puntje bij paaltje kwam, bleek het toch anders. Nu niet!!! Karin heeft geen letter overdreven: Cash is echt een knuffelkont.

Eerlijk is eerlijk, hij kent mij nog niet. Hij wordt zo tussen z’n zusjes uit het mandje geplukt en zit op m’n arm. Maar in plaats van weg te willen, laat hij zich gewoon rustig tegen mij aan vallen. Hij vindt het echt meteen wel best!

Hij weegt inmiddels al 1300 gram en ik voel aan zijn buikje: dat is heerlijk rond zoals het hoort bij een kitten. Hij had net heerlijk gegeten en al drinken ze nog wel bij Eluna, ze eten inmiddels flink van het vlees en de brokjes.

Cash is de enige jongen in het nest: hier zitten zijn vier zusjes heerlijk naar buiten te kijken. Volgens Karin heeft hij niets te vertellen bij die haaibaaien van meiden!

Dat gaat hier anders worden: hier is hij strakjes ‘one of the boys’ ! Om de één of andere reden kies ik zelf eigenlijk altijd voor een katertje. Natuurlijk zijn poesjes ook heel leuk en lief, maar ik heb toch voorkeur voor katers.

En JA, hij is super super schattig, maar ik hou echt van volwassen katten. Deze kittenfase zou ik niet willen missen, maar ik kan echt niet wachten tot Cash zijn eigen karakter ontwikkeld heeft. Ik hoop dat hij een hele grote stoere zwarte kater gaat worden en dan het liefst met een zo’n boos mogelijke blik 😉

Ach, kijk hem hier nu es gewoon naar mij kijken! Ik was hem aan het vertellen dat we een leuk huis voor hem hebben en vriendjes om mee te spelen. Hij luistert echt even naar mijn stem. Lief he?

Ondertussen doe ik verwoede pogingen om zijn extra teentje in beeld te laten komen, maar dat lukt niet helemaal zoals ik had gewild. Komt later wel, als hij hier woont en heerlijk ligt te slapen!

Ik heb hem nu toch zeker al een minuut of tien in mijn armen en nog steeds maakt mijnheer geen aanstalten om weg te komen. Hij leunt echt heerlijk tegen mij aan en het ijsrandje rond mijn hart brokkelt langzaam af….

Nee, ik krijg Scheff, Jerry, Burton en Charlie (allemaal black/ black smoke) niet meer terug, maar Cash vult het gapende gat van binnen wel weer op!

Ze horen bij mij; m’n zwarte vriendjes! Cash is alles wat ik al weer een veel te lange tijd heb moeten missen. Ik zal nog drie weken geduld moeten hebben, maar dán mogen we hem halen. Eén januari is de volgende datum om naar toe te leven.

En nu, eindelijk zou ik bijna zeggen, na een kwartier op m’n arm gezeten te hebben, begint Cash tekenen te vertonen dat hij eigenlijk wel op de grond wil. Zijn zusjes zijn rond mijn voeten aan het stoeien én er staat nog eten voor hem.

Dus ik moet hem jammer genoeg weer neerzetten. Maar ik weet nu dat hij echt een knuffelkont is én ik heb strakjes alle tijd van de wereld om met hem te spelen. Hij mag nu nog even van z’n moeder genieten. Eluna was de vorige keer heel aanwezig. Lag naast mij, liep om mij heen, maar nu lag ze al rustig hoog in de krabpaal. De natuur regelt dat allemaal vanzelf. Moederpoes neemt heel rustig en langzaam wat meer afstand van de kittens, tot die rond 13 weken echt zelfstandig genoeg zijn om op eigen benen te staan.

Kijk en hier hebben we papa: Blue King. Ik vind hem geweldig en dit laat maar weer eens zien waarom ik zo van volwassen katten houd, zwart én grijs. Ik mis Hardin en Glen nog steeds en ben super super verliefd op James, maar zo’n grote kop als Blue King… die heeft James niet.

Kijk.. en hier is de blik die ik hopelijk over een paar jaar ook bij Cash te zien krijg. Zo’n blik van: mij niet bellen! Het is namelijk zo het tegenovergestelde van hoe Maine Coons in het echt zijn. Je zou denken, brrrr wat een boze kat, maar het zijn echt Gentle Giants, oftewel, grote vriendelijke reuzen! Blue King is een pracht kater! En ik ben heel blij dat ik een nakomeling van hem in huis ga krijgen.

vorige reeks – wordt vervolgd