De zoete inval: Porthos, Otis, Dante, Loki en Storm
Wat gaat de tijd toch snel. Cash is hier nu al weer 3 hele maanden en de dag van zijn castratie komt steeds dichterbij. Hij doet het geweldig! Is voor niets en niemand bang, stampt vol zelfvertrouwen het huis door met zijn grote poten!
Inmiddels heb ik DE stap gewaagd en ondanks James verminderde weerstand heb ik hem laten vaccineren. James moet echter flink aankomen, dus we doen er alles aan om hem te laten eten.
Dus behalve het standaard voer, droge brokken, koop ik ook vers vlees voor hem. Aanvankelijk at alleen Cash met James mee, maar er komen steeds meer vleeseters bij!
Dit is wel een uitzondering hoor, maar ik had nog wat natvoer op voorraad, dus heb ik de Poezels allemaal maar eens lekker verwend. Moet kunnen! Storm, onze “vega” kater is van z’n geloof gestapt en eet gewoon mee.
We hadden trouwens een abonnement bij de dierenarts, afgelopen weken. Ik zag ineens dat Myrna haar hoektand helemaal scheef stond en los zat. Dus direct weer in de auto gestapt en naar onze nieuwe dierenarts gereden.
Conclusie: niet meer te redden, dus de hoektand is getrokken. De schade was 15 euro… er zijn ook nog dierenartsen die niet volgens een verdienmodel werken!!!
Lewis is echt een goedzak. De schat neemt altijd genoegen met dát wat over blijft of waar ruimte is. Een hond naar mijn hart, die zich niet op de voorgrond plaatst, maar er wel is als ik hem nodig heb. Cash maakt dan ook misbruik van Lewis.
En dan: krijgen we visite. Lewis heeft een vriendinnetje en buiten spelen ze al zeer regelmatig, maar nu kwam Porthos ook gezellig op visite. En ja, dat vinden de poezels geen probleem. Myrna heeft de hele avond onder in de krabpaal op de grond gelegen en volgens mij niet eens één keer opgekeken wat er nu weer binnen kwam. De rest lag hoog, maar vond het ook allemaal prima.
Porthos, een eigen – wijs meisje van acht maanden. Lewis kan z’n geluk niet op en vindt het totaal geen probleem dat er overal gesnuffeld moet worden! En dan, jaaaa, dan gaan ze los!
Moet ik er nog aan toe voegen dat beide honden de rest van het weekend op apegapen hebben gelegen??? Nee he 😉
De bloemen ter ere van Annemieke staan er nog en laat Porthos nu voor de tulpen hebben gezorgd; de andere lievelingsbloemen van Annemieke!
Cash is inmiddels 6 maanden oud en 4,7 kg. Hij is onlangs ook gecastreerd. Alles is helemaal goed gegaan, al had hij nog wel ‘kleine balletjes’ voor zo’n grote man, aldus de dierenartsassistente. Ik kan niet in woorden uitdrukken wat ik allemaal in deze prachtige ogen zie, maar het is een hele collage van alle zwarte katten die ik in mijn leven heb mogen hebben. De herinneringen die soms nog pijnlijk waren, vanwege het grote gemis, worden nu verzacht, gewoon omdat Cash er is!
Ik zie soms Burton in hem terug, maar ook en vooral Scheff. De zwarte man die maar 8 jaar mocht worden…. net als zijn broer Jerry, die vrijwel direct daarna overleed.
Omdat Cash nu nog niet zo groot is, zie ik zelfs Charlie in hem terug. Gekke Charlie! Maar vooral en boven al is Cash helemaal zichzelf. Zo lief, zo aanhankelijk en echt helemaal een kat naar mijn hart!
Van de castratie heeft meneer helemaal geen last gehad. Ongelooflijk. Niet zielig rondlopen, niet zielig gaan zitten likken, niets van dat alles, hij kwam het mandje uit en ging door met wat hij altijd doet: geweldig zijn! Ik maakte mij alleen weer zorgen dat hij misschien niet genoeg at, dus zelfs zijn eigen eten even op tafel gezet….
… kittenbrokjes zijn nu eenmaal veeeeeel lekkerder dan gewone brokken, dus Harrison zag zijn kans schoon. En ja, Cash vindt dat hij absoluut het volste recht heeft om Harrison dan gewoon een tik op z’n kont te geven. Hij is niet bang, die Johnny Cash van mij!
Nee Cash, niet aan Porthos’ tulpjes zitten! Ze staan al bijna 2 weken, dus afblijven jij! Ik zal trouwens het kitteneten even weghalen voor Harrison, want dat is voor volgroeide katers niet meer zo goed.
Jahoor, het is weer zo ver: onze kleinkinderen komen logeren! Dante, Otis en Loki gaan in de loop van dit jaar verhuizen en hun appartement staat nu te koop. Tja, en dan wil je natuurlijk niet het risico lopen dat bij de bezichtigingen per ongeluk een kat ontsnapt he. Dus ze komen logeren.
Otis wordt ook nog even gewogen door Femke. Ik moet wel even slikken, want Lennon leek heel veel op hem. Maar het is wat het is; Lennon mocht maar 2 jaar worden.
Ze zijn hier eerder geweest hoor, alleen toen leefde Guercio ook nog en Guercio was de absolute baas hier in huis. Het is even afwachten hoe het dit keer gaat. Otis en Dante, volle broers, reageren zich vaak ook op elkaar af. Alsof ze elkaar er de schuld van geven dat ze ineens bij zo’n grote zwarte oud Duitse herder zitten!
Toch loopt Otis Lewis gewoon voorbij. Lewis luistert gewoon heel goed naar mij en blijft keurig liggen waar hij ligt. Loki is allang ergens onder de bank verdwenen. Nu hebben wij een ‘hoge’ bank, dus het is best ideaal voor de poezels om daar even te schuilen. Makkelijk voor hen, maar onmogelijk te bereiken voor Lewis.
Ah, Dante wordt ook wakker! Even wat langzamer dan z’n broer, maar ook hij weet heel goed: hey, ik ben hier eerder geweest! Ik ken dit nog wel!
En zo komt het dus dat er weer drie extra vervoersbakken in onze zijkamer staan. Had ik al gezegd dat er eind van de maand nog een lieveling van mij komt logeren? Nee, okee, dat komt dan de volgende keer wel ;))
James heeft ondertussen Otis al in de gaten gekregen. Mijn grijze doerak stapt er vrolijk op af en is inmiddels de ‘oudste’ kater hier in huis!
Lachen toch: de andere twee katten zijn al lang en breed het hele huis door geweest, maar Dante niet hoor. Die is net pas van de tafel afgesprongen.
Nu komt het volgende: sinds James allergisch is, hebben we speciale voerbakken met een chip reader. De logeerkatten moeten dus nog wel even ’toegevoegd’ worden. Dus even onder dwang de chip registreren en dan gaat daarna het bakje ook voor hen open.
Ondertussen… hoog op de krabpaal kijken Cash, Harrison en logeerkater Storm hoe de nieuwkomers zich gedragen.
Otis wordt ook ‘geregistreerd’ en ook voor hem zal het bakje in de toekomst open gaan. Eigenlijk best gemeen, want voor Cash gaat het ook nog niet open.
Dit ’tafeltje’ is het eetkamertje voor Cash. Hij is de enige die nog door dit gaatje past en dáár staan zijn kittenkorrels! Veilig voor de rest!
Jesse heeft inmiddels Loki ook te pakken gekregen en ook Loki is verzekerd van eten tijdens de logeerpartij.
Tja, en dan ineens… wat een pech, blinde darm weg…. ik ben inmiddels met spoed geopereerd na 48 uur op handen en voeten door het bed gekropen te hebben. Het was bij nader inzien toch geen ‘griepje’, maar wel degelijk een blindedarmontsteking. Ik heb de boel weer flink op stelten gezet en heb mijzelf drie uur na de operatie ontslagen uit het ziekenhuis. Ik slaap nu eenmaal alleen nog maar thuis!
James heeft op de één of andere manier toch een speciaal lijntje met mij want hij voelt mijn stress en pijn en verdriet altijd heel goed. Hij had dus een simpele krabbel van de één of de ander…. en is dat vervolgens als een malle gaan open krabben. Hij heeft nu dus een nare wond op z’n rug en met een kap om z’n kop lopen is helemaal zo stressvol, dus heb ik een rompertje voor hem gekocht.
Het duurde even, maar hij heeft zich er nu bij neergelegd. Misschien scheelt het ook wel dat Lex zei dat ik het verkeerd om had aangetrokken…. de open plek om te kunnen plassen, zat eerst op z’n rug…. Tja een blinde darm noemen ze ook wel eens een blonde darm he?
Maargoed, het zal allemaal uiteindelijk wel weer goed komen, maar voor nu vinden James en ik onszelf een beetje zielig. We hebben ook al heeel veel kaarten ontvangen, dank jullie wel daarvoor!
Voorlopig mag vrouwtje nog zeker een week niet autorijden en nu nog 5 weken niet tillen. Dus ik moet haar een beetje in de gaten houden! Zij mij ook, want… nu zat het rompertje weer vastgeplakt aan mijn wondje, dus hellup… kan iemand mij van dat ding verlossen?
