Beetje lastig om de juiste titel te kiezen dit keer 😉 Na mijn tirade van gisteren, kreeg ik vandaag vanuit het niets de mededeling dat a.s. woensdag Storm opgehaald wordt! Een jáár eerder dan gepland ;-P Ik ben er niet rouwig om!
Zoals hierboven te zien is, is Storm niet altijd even lief voor de anderen. Dat krijg je he, als je Coons alleen houdt! Ze horen gewoon soortgenoten om zich heen te hebben om dat heerlijke open, gemoedelijke, sociale en prachtige karakter te krijgen!
Dante is onze kleinzoon 🙂 Dat is familie, hij is altijd welkom hoor! Hij is wel flink verkouden geworden, afgelopen week, maar het gaat sinds vandaag weer een beetje de goede kant op! Dante, Otis en Loki blijven nog een week!
En hier is dan eindelijk weer eens een foto van Myrna. De arme meid moest afgelopen maand met spoed naar de dierenarts. Haar hoektand, onder, stond helemaal scheef en zat los. Er was teveel paniek om eerst nog een roesje te geven: hij is er 1 2 3 uit getrokken door de dierenarts. Verdoving had net zoveel, én langer’ pijn gedaan! Het is allemaal goed genezen en ze eet als vanouds! Maar nu is wel haar tongetje regelmatig te zien!
Otis voelt zich De Baas! Wat nou kluif van Lewis? Wat nou afblijven? Otis heeft er maling aan en doet gewoon zijn ding. Het gaat een stuk beter dan de eerste week. Ze hebben min of meer Lewis geaccepteerd op hun logeeradres. Dat Lewis hen in zijn huis accepteert, daar staan de mannen absoluut niet bij stil!
De simpelste huishoudelijke klussen worden uitdagingen met zoveel poezels in huis. Er lopen er momenteel namelijk 10! Dus ja, overal ligt wel iemand he! En het bed, dat beschouwen ze toch al als een poezenbed! We hebben een heus grote mensen bed besteld! Nog een paar weken wachten en dan liggen we allemaal iets ruimer!
Jaaaaaa en dan is het al zover! Niks wachten tot ná onze vakantie, 25 april mochten we Perkins ophalen! Het is allemaal heel anders gelopen dan we hadden afgesproken. De fokker van Cash belde met de vraag of we in plaats van voor de vader van Cash, voor de opa van Cash een gouden mandje hadden! Ze had namelijk voor beide katers een nieuw huis gezocht. Maar bij de laatste check bij de dierenarts bleek dat er eentje een lichte afwijking in de heupen heeft. Niets ernstigs, prima mee te leven, maar deze kater zou dus naar een huis met drie verdiepingen gaan en veel in het trappenhuis zitten. Traplopen is nu juist het énige wat niet meer goed is voor deze gecastreerde man, dus vandaar de vraag, of wij deze wilden, zodat de vader van Cash naar het ‘huis met trappen’ kan verhuizen.
Ik vond het aanvankelijk jammer dat we niet de vader van Cash zouden krijgen, maar Perkins is dus de… OPA van Cash. En… ook polydactyl, net zoals Cash’ moeder en Cash zelf! Hij weegt ook nog eens 7,5 kg, dus is een flinke man en reuze en reuze lief! Dat kan ook niet anders, want Eluna, de moeder van Cash is ook een heerlijke poes en Cash is wereldkampioen lief zijn, dus met het karakter zit het wel goed! Perkins heette aanvankelijk Bojangles, ook een prachtige naam, maarja.. die Elvis link he… die ‘moet’ er toch wel zijn bij ons!
Het Million Dollar Quartet was een jamsessie op 4 december 1956 in de Sun Studio in Memphis, Tennessee. Aan de sessies deden Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins en Johnny Cash mee. Elvis, alle bandleden en dirigent hebben we al vernoemd, net zoals Lewis en Cash. Perkins is ook nog eens de schrijver van Blue Suede Shoes en als je dan een ‘blauwe’ Maine Coon krijgt, met hele grote voeten, tja, dan ligt Perkins voor de hand! Luisteren doet hij nog niet, maar geloof me, dat komt vanzelf wel!
Enne, voor de goede orde.. we zeggen Purrrrrrrrrrrrrrkins he! Op z’n Engels, anders verstaat hij het uiteraard niet 😉 Perkins komt uit een grote groep en is dus absoluut niet bang van onze poezels. Alleen.. die hond he… die heeft een andere kleur dan de honden die hij wél gewend is. Dus is het bovenste mandje de eerste paar dagen toch wel zijn favoriete plekje.
Ik snap het wel hoor; zo kan hij alles netjes en makkelijk overzien. Veilig voor die grote hond en ach, dat kleine grijze katje met dezelfde kleur, die James, die mag dan in de praktijk ouder zijn: Perkins is toevallig wel al opa en dus geen maagd meer. Perkins gaat in de loop van deze maand 3 jaar worden! James is nu 5 jaar en weegt wel weer 5,5 kg, maar is toch echt een ukkie vergeleken met deze grote vriendelijke grijze reus!
Vergelijk die voorpoten maar eens. Het pootje van James, links, of die grote voet rechts van Perkins! Wat een rijkdom, twee prachtige grijze katers! Het is zo helemaal mijn kleur! Ik vind het prachtig, samen met zwart is dit echt mijn kleur kat!
Ja ja, ik weet het, het lijkt wel alsof ik alleen maar dezelfde foto’s plaats, maar deze is echt een paar dagen later genomen. Perkins komt steeds vaker even naar beneden. We mogen hem uitgebreid kroelen en aaien. Ik mag zelfs al met een kam over z’n buik! Hij eet niet alleen meer ’s nachts als we het niet zien, maar komt ook overdag naar ‘beneden’ om een hapje te eten! Hij snapt de werking van de chip-voerbakken dus ook!
Kijk nu toch eens, naar die lieve blik!!! Karin, dank je wel voor het vertrouwen en Lex, dank je wel, voor het toch weer met je hand over je hart strijken! Perkins zal nog wel wat verder moeten wennen, maar het begin is er en als strakjes alle logees weer naar huis zijn, blijven ze met z’n vijven over! Dat kunnen de kattenbakken en voerbakken ook weer wat beter aan; want ja ja, ik geef het toe, 10 poezels in 1 appartement is best wel wat veel!
En hoe het nu kwam… of door de komst van Perkins, of door de tulpen die ik weer in huis had, maar ineens werd Cash ziek. Het begon met slecht eten… daarna ging hij niesen…. toen ook ineens spugen… en hoesten…..
Vervolgens kreeg hij hele natte ogen en snot uit z’n neus. Geen koorts, geen verhoging, maar wel misselijk, niet eten en dus verkoudheid verschijnselen. We zijn meteen naar de dierenarts gegaan. Misschien heeft hij inderdaad van de tulpen gegeten (uiteraard meteen weggezet), misschien was het toch iets wat Perkins bij zich had uit de Cattery, of wellicht een verlate reactie op de komst van de ‘kleinkinderen’, we zullen het nooit weten, maar oh oh, wat ben ik ongerust geweest en wat was de arme man beroerd.
Hij heeft het echt even een dag of 3 heel benauwd gehad. Gelukkig hebben we iets tegen de misselijkheid en een kuurtje van de dierenarts gekregen, dus hij knapt ondertussen goed op! Hij kan weer spinnen en doet dat dus ook weer! Maar wat kun je je dan toch van het één op het andere moment doodongelukkig voelen! En ongerust!!!
Het vervelende is dan ook dat je dus ook katten van een ander over de vloer hebt. Alleen Loki heeft nergens last van gehad, maar Storm, Otis en Dante zijn ook ziek geweest. Ook zij wilden niet of amper iets eten. Dante werd ook heel verkouden, terwijl Storm het met name benauwd had. Uiteraard contact gezocht met de eigenaren om te overleggen hoe of wat, maar dat is nu dus na woensdag helemaal niet meer nodig 😉
Hier werd mij duidelijk dat Cash weer aan de beterende hand was! Hij lag eindelijk weer lekker rustig te slapen! Toen we dus afgelopen week wéér bij de dierenarts zaten, nu dus met Cash, liet de assistente mij haar voorraad zien. En ja hoor….. ik ging voor de bijl!
James krabde nog steeds aan die wond tussen zijn schouderbladen; die wond waarvoor hij eerst dat blauwe rompertje uit de vorige reeks aan had. Dus toen ik deze ‘zonnebloem’ zag, heb ik hem meteen gekocht. En wat denk je? Jaaaa, hij vindt het niet erg, hij vindt het zelfs prima en hij kan er nu nét niet meer bij!
