We moeten vandaag best wel een flink stuk rijden, dus we zitten om 9 uur al in de auto. We zijn pas bij de 3e dag, maar ergens bekruipt mij het gevoel dat ik misschien wel iets te oud wordt voor dit soort vakanties. Het is best heel intensief namelijk!
We zullen uiteindelijk pas 12 uur later op onze volgende hotelkamer aankomen, dus wederom, onderschat de afstanden in Noorwegen niet! Het is niet zo zonnig vandaag, maar nog steeds droog, dus…. who cares!
Al ben ik nog nooit eerder in Noorwegen geweest, toch voelt het regelmatig als een deja-vu. Behalve Zwitserland en Oostenrijk heb ik vandaag verschillende keren aan onze rondreis door het zuidwesten van Amerika gedacht.
En dit soort stroomversnellingen hebben we in Schotland ook heel veel gezien! Maar het blijft indrukwekkend!
Liefhebbers van de serie Virgin River herkennen dit ook vast wel…. het lijkt er echt heel veel op!
Dit gedeelte van Noorwegen heeft een heel hoog ‘Yosemity National Park’ gehalte! En ja, dat vonden we ook heel bijzonder en mooi, dus dit ook.
En heerlijk rustig hier: geen hordes toeristen, geen files en hoegenaamd geen andere auto’s op de weg.
Voldoende ruimte om overal waar je wilt te parkeren: ook prettig!
Is het dan alleen maar allemaal super mooi, zou je bijna gaan denken he?
En ja, de natuur is prachtig! Alleen, het is er wel verschrikkelijk duur!
Een fles cola zero kost 4,85 in de supermarkt. Een reep chocola 5,40.
Als je dus met eigen auto naar Noorwegen gaat, neem dan voldoende snoep en snaaiwerk mee, want de lol gaat er in de supermarkt snel af!
Biertje op een terras is al snel 14,50 en hoe lekker ik een wijntje af en toe ook vind, het is het mij dan echt niet waard!
Er is een beroemde ’trollenweg’ in Noorwegen. Eentje met heel veel haarspeldbochten.
Die stond voor vandaag op ons programma en was ook echt één van de hoogtepunten op Lex’ lijstje.
De weg is nooit het hele jaar open, in verband met het risico op vallende stenen.
Maar hij was dit jaar dus net geopend…
En gisteren kwam het nieuws naar buiten: de Trollenweg is voor de rest van het jaar gesloten!
In de 10 dagen dat hij nu open was, waren er al 6 gevallen van vallende stenen geweest, dus de Noorse regering heeft bevolen de weg af te sluiten.
We konden dus wél via de ándere kant naar boven, naar het uitzichtpunt, maar dat betekende wel dat we 150 km moesten omrijden.
Nu is het daar uiteraard ook waanzinnig mooi, maar als iets 1 dag voor je er bent sluit, is dat natuurlijk wel even slikken.
Bij het uitzichtpunt moesten we uiteraard nog een flink stuk ‘klimmen’: hier lach ik nog, dit was het makkelijke gedeelte!
Kijk eens hoe helder het water is?!!!
Ik ben een voor mij flink stuk met Lex meegelopen naar boven, maar een aantal van deze foto’s heb ik zelf dus niet in het echt gezien!
Het is een zeer ruig gebied en je ziet maar heel weinig mensen.
Hierboven zie je dus heel goed waar de boomgrens is in Noorwegen. Die is beslist niet overal even hoog.
Hier is dan eindelijk de ‘afgesloten’ trollenweg! We zien nog wel hier en daar mensen wandelen op de weg!
Ik moet er persoonlijk niet aan denken om zo’n weg af te strompelen, want het is echt heel steil!
Maarja, dat levert uiteraard wel weer de nodige watervallen op 😉
Nu eens geen tunnel of bergpas, we moeten nu met de veerboot een stuk het fjord over.
Nu ben ik zelf meer iemand van de zee, dan van een meer, maar het blijft heel mooi.
Bergen (of heuvels, hoe je het ook wilt noemen) aan beide kanten voelt voor mij snel wat claustrofobisch.
Maar het fjord is gelukkig breed genoeg, dus Loesje is best wel happy
We hebben inmiddels het hotel gevonden en besluiten nog een rit te maken naar het Geiganger View Point.
Nu was Lex dan weliswaar een beetje teleurgesteld over de afgesloten trollenweg….
De rit van vanavond heeft dat méér dan goed gemaakt!
Lex reed naar boven, maar na heel veel bidden en smeken, mocht ik op de terugweg weer zelf rijden.
Op de passagiersstoel zo vlak langs die diepe afgronden, is echt helemaal niets voor mij!
Maar het was het wel waard! Dit is dan helemaal bovenaan! Bijna niet meer van deze wereld, zo voelt het daar!
Water, ijs en sneeuw… meer is hier niet….
Het dal en het fjord zijn ineens heel ver weg!
En dan heeft iemand in al zijn wijsheid bedacht dat het leuk is om de vloer van het uitkijkpunt te veranderen in een open rooster waar je doorheen kunt kijken.
Ik heb één foto met mijn mobieltje gemaakt, maar ben verder maar heel even blijven staan, want het voelde toch niet zo fijn in mijn maag!
Brrrrrrrrr en dan heb je dus géén vast asfalt onder je voeten he… alleen een rooster van kippengaas!
Maar Lex kan het nu wel van z’n bucket list afstrepen: been there, done that!
We gaan terug naar ons hotel. Lex gaat voetbal kijken en ik nog even op ons balkonnetje zitten, want het is immers Midzomer vannacht!
