Afgelopen nacht hebben we in een sauna overnacht: tenminste, zo kan ik de kamer het beste omschrijven. We hebben allebei niet zo heel geweldig geslapen maarja, bij zo’n Fly & Drive vakantie ligt alles vast en moet je dus wel zorgen dat je op tijd bij de volgende locatie bent.
Van Geilo naar Oslo is niet zo heel ver, 250 km, en we komen uiteraard weer de nodige leuke dingen tegen. Zulke standbeelden zien we vaker, en een hele rij loslopende Chinezen ook. Dit keer hebben we een plan: Lex en ik!
Wat er ook gebeurt, ik moet en zal op heel veel verschillende manieren op de foto, al is het alleen maar om de Chinezen die constant vlak voor ons langs lopen even een koekje van eigen deeg te geven!
En zo kom je al snel na de ene trol weer een andere tegen 😉
Halverwege de middag komen we aan in Oslo. Het is even zoeken naar ons Grand Hotel, want er zijn er meer dan één. Uiteraard speel ik het klaar om de auto te keren in een éénrichtingstraat en zijn er heel veel Noren even boos op mij. Tja, ook hier kan ik heel blonT reageren.
Oslo is niet mijn stad. Ik vind het er veel te hip en te multicultureel. Je struikelt over alle lhbtiq+ vlaggen en ik onderdruk de neiging om Lex uitgebreid te gaan tongzoenen midden op straat, alleen maar om duidelijk te maken dat ik als hetero en ook nog mag zijn!
Het is heel modern, nergens iets ‘ouds’; ik voel mij er niet erg thuis. Noren zijn nors, maar hier gaat het samen met een dermate jonge bevolking die alleen nog maar op hun mobieltjes kunnen kijken. Mensen lopen ook constant tegen mij aan en ik word er kriegelig van.
Het is ook best wel warm, deze middag en we lopen een stukje rond de haven.
Aan de overkant is de Opera, ook al zo’n traditioneel gebouw en een helling van wit asfalt waar je volgens mij levend verbrandt!
Maar we hebben hier ook een heus ‘strandje’ midden in Oslo. Ik moet er niet aan denken, maar de temperatuur is er wel naar.
Een kunstwerk in het water en een soort van kunstwerk op de berg. Geen idee wat het is… en ik betrap mijzelf er nu echt op dat ik naar huis wil. Het heeft voor mij nu lang genoeg geduurd en ik wil dolgraag weer naar mijn poezels en Lewis toe.
Zelfs de gigantische ‘Panter’ midden op het plein kan me niet meer overhalen om bij te gaan poseren, zoals ik aan het begin van de vakantie absoluut nog wel zou hebben gedaan.
Oude kunst aan een muur: we noemen haar het duivenmeisje 😛
We hebben toch nog een plek om te eten gevonden en het was wederom lekker maar duur.
Al heel bijtijds gaan we terug naar het hotel. Morgen moeten we de tijd goed in de gaten houden, want… morgen gaan we terug naar huis!