Mijn eigen huis hangt helemaal vol met diamond paintings; ik heb echt geen plek meer. Ik vind het heel leuk om te doen, het is makkelijk en doordat je je moet concentreren op nummers en kleuren, kun je niet piekeren als je bezig bent. Dus, voor mensen zoals ik, waarbij het glas altijd bijna leeg is, in plaats van half vol, is het een vorm van therapie. Ik word dus ook oprecht onrustig als ik met een painting bezig ben (Fleur en Sofie) en de volgende is nog niet binnen. Brownie, de grote vriend van Els, was namelijk aan de beurt. Er was alleen iets mis gegaan met de bestelling. Deze painting kwam uiteindelijk pas vorige week binnen en… moest van mij uiterlijk morgen klaar zijn.
Dus op dinsdag, woensdag en donderdagavond heb ik het bovenste gedeelte afgekregen. Maar dat was flink door plakken en toen ging ook mijn lightpad haperen, dus ook die heb ik maar meteen nieuw gekocht.
Maar vrijdagavond kon ik niet plakken, dus zaterdag en zondag heb ik echt flink door moeten werken. Ik wil Els namelijk er graag voor de kerst mee verrassen. Ze weet niet dat ik deze voor haar aan het maken ben.
Maar als je dan na twee dagen plakken nog niet klaar bent, dan is het maandag dus zaak om te zorgen dat het gewoon gaat lukken. Deze 30 x 40 painting heb ik dus binnen een week afgekregen.
Het resultaat mag er zijn, vind ik. Brownie is goed herkenbaar en ik hoop zijn baasjes er morgen mee te kunnen verrassen.