Tja en dan is hier eindelijk een gave foto waarop te zien is dat Cash super polydactyl is. Hij heeft echt gigantische poten. Cash is echt een gezellige kat. Hij ligt graag bij ons in de buurt en luistert ook echt naar zijn naam.
Sinds James z’n kap niet meer om heeft, ligt hij eigenlijk non stop bij mij. Het liefste tussen mij en het toetsenbord in. Mensen waar ik regelmatig mee app, kijken al niet meer gek op als er ineens allerlei rare tekens verzonden worden. James strekt zich graag even uit en ja… dan typt meneer zelf ook een woordje mee.
Lewis is binnen in huis eigenlijk bijna altijd heel rustig. Vooral nu het zo warm is, ligt hij vooral veel op het balkon of ergens in de buurt van een ventilator. Het enige nadeel van deze hitte is misschien wel dat Lewis erg verhaart.
De vaste plek van zowel Perkins als Harrison is ons bed. Vooral overdag zijn ze daar te vinden, helemaal nu het zo warm is. De balkondeur staat uiteraard altijd open, dus de heren hebben letterlijk ’the best place of the house’ in beslag genomen.
Haaaa, weer een polydactyl voetje vast kunnen leggen. Hier is helemaal goed te zien dat de voorpoten van Perkins net ‘wantjes’ lijken. Zijn ‘duim’ steekt echt flink uit! Cash kan ik echt ‘de hand schudden’, misschien omdat ik dat al doe sinds hij bij ons is. Perkins vindt dat nog een beetje raar, maar ik ‘oefen’ regelmatig. Het is gewoon een grappig gevoel.
Echt niet verwacht dat het zo goed zou klikken tussen Perkins en Harrison. Harrison was altijd een beetje een einzelgänger, maar tegenwoordig ligt hij zelden meer alleen.
Perkins is nog maar drie jaar. Hij is dus nog niet eens helemaal volwassen! Best groot en stoer, maar een heel klein hartje: dát is Perkins. Ik heb hem nog nooit lelijk zien doen, tegen wie dan ook, hier in huis!
Ja Lewis heeft het warm. Als je zoals wij onder een plat dak woont, dan is dat niet altijd even prettig! Als het eenmaal warm is, dan krijgen wij de warmte er bijna niet meer uit. Laten we hopen dat de geplande renovatie daar verandering in gaat brengen.
Had ik het niet eerder over uitstrekken, toetsenborden en James gehad? Nou, hier dus wederom het bewijs hoe mijnheer zijn dag het liefste doorbrengt!
Ik was even op zoek naar mijn andere grijze vriend en die liep net het balkon op. Scheren is misschien niet de mooiste oplossing voor klitten in een vacht, maar het is wel de meest praktische.
Zijn haar voelt nu heerlijk zacht én schoon. Hij kan het nu weer prima zelf bijhouden en alles is beter dan viltplekken op je rug.
Om op te vreten toch? En nog steeds hebben de poezels elke dag plezier van onze kattenren op het balkon. Het was destijds een flinke uitgave, maar inmiddels is wel bewezen dat het elke cent waard was. Ze kunnen veilig dag en nacht naar buiten, zonder risico en zonder overlast te veroorzaken.
En zo lekker op het beton is het ook nog es heerlijk koel. Harrison geniet en lijkt eigenlijk in niets meer op de destijds gestresste kater die we opgevangen hebben. Hij is nu ook lekker relaxed en vooral in de zomermaanden, als er géén deuren dicht worden gedaan, voelt hij zich opperbest.
Deze foto heb ik niet zelf gemaakt, maar kreeg ik van een vriendinnetje toegestuurd. Ik vind hem prachtig!!
Deze foto kreeg ik ook van haar: Myrna staat er weer gezellig en charmant op 😉
vorige reeks – wordt vervolgd
