Twee maanden in één keer? Ik had beloofd dat ik dat niet meer zou doen en keurig elke maand foto’s van m’n schatten online te zetten. Maar, er is nogal wat gebeurd. Behalve dat we niet één, maar twéé kleindochters rijker zijn, heb ik ook een Tia achter de rug. Nou ja, achter de rug, laten we hopen dat het inderdaad hierbij blijft. Ik zou dus nu de foto’s keurig per maand kunnen splitsen, maar dan moet ik twee keer een pagina aanmaken en eerlijk gezegd, ik ben al blij als dit zometeen gelukt is.
Zowel hierboven, als hieronder, DE reden waarom ik zo van zwarte katten houd. Echt, die ‘donkere’ blik, terwijl je weet dat er een heel klein hartje achter schuilt, is precies dát wat ik zo mooi vind. Bovendien zie ik in de blik van Cash, de blik van elke zwarte poezel die ik gehad heb én te vroeg afscheid van heb moeten nemen. Is Cash dus een ‘vervanger’? Nee absoluut niet, maar wél de opvolger van Minoes, Sjimmie, Burton, Scheff, Jerry en Charlie!
Precies hetzelfde geldt voor James en Perkins! Zij zijn de opvolgers van Muisje, Hardin en Glen! Ik heb nog nooit eerder twee grijze doerakken bij elkaar gehad, maar ik vind dat ik het ook eigenlijk wel ‘verdien’. Ik heb zoveel verdriet gehad vanwege het te vroeg overlijden van Glen en Hardin, dat dit het voor mijn gevoel weer een beetje in balans brengt.
Bij Zooplus krijg je spaarpunten en zo af en toe wissel ik die punten in voor speelgoed, kluifjes, snoepjes of ander leuks. Hoe meer speelgoed, des te minder katten ongewenst gedrag vertonen. Harrison is het allemaal aan het onderzoeken en heeft al het één en ander op de grond gegooid.
Perkins weet niet wat hem overkomt. Hij komt niet vaak in de keuken, maar dit geritsel, samen met die heerlijke geuren, kan hij niet weerstaan.
Natuurlijk zit er ook het één en ander voor Lewis bij, maar Lewis is geen opdringerige hond. Hij is altijd heel timide en blijft op de achtergrond. Tot ik hem roep uiteraard, want geloof me, dan staat hij zijn mannetje hoor!
Knuffeldoekjes met kattenkruid! Heerlijke geuren en Perkins weet niet wat hem overkomt. Volgens mij is hij al high!
Cash snapt vooralsnog al die heisa niet, maar dat komt nog wel. Voor de oplettende kijker: ja ik heb twee nieuwe kattenbakken. Met vijf katten zouden we er eigenlijk zes moeten hebben, maar ik heb er dus drie: wel extra large, dat dan weer wel.
Cash kijkt toe hoe zijn ‘opa’ zich uit ligt te sloven met het knuffeldoekje. Het lijkt alsof hij er nog niet veel van begrijpt. Ik heb trouwens gezorgd dat er meer nieuwe knuffeldoekjes zijn hoor. Ze hebben keuze, maar Cash heeft nog wat aanmoediging nodig.
Zelf geniet ik even extra van Perkins, want hij is hier uiteraard nog niet zo heel erg lang en ik ben blij dat hij nu helemaal zonder enige reserve meedoet met de pret!
Cash heeft eindelijk door hoe het werkt. Of… het kattenkruid werkt eindelijk ook bij hem 😉
Ze gaan werkelijk zo te keer, dat ik dus geen foto’s kan laten zien die honderd procent goed zijn. Er is wel een stand op de camera die het wel zou moeten kunnen, maar zoveel verstand heb ik er niet van.
En met tegenwoordig ‘anderhalf’ oog, is het lastig zoeken op zo’n zwart toestel, dus ik geloof het wel. Op de foto hieronder is heel goed te zien hoeveel pluimpjes Cash tussen zijn tenen heeft! Ze hebben ook nét even een andere kleur, dus het valt best wel goed op.
Tel de tenen!! Hier allebei mijn “polydactyle” kerels die uit hun dak gaan. Niet alleen aan hun voorpoten, maar ook aan hun achterpoten hebben ze extra tenen. Trouwens, met nagels knippen is het wel altijd even zoeken waar die extra nagel zit.
Glen kon ook zo heerlijk liggen rollen op de vloer.. en nu heb ik Perkins.. zelfde formaat, die het ook doet. James is weliswaar ook grijs, maar beslist een slag kleinere Coon!
Nu het weer wat minder warm is, liggen de poezels standaard weer bij ons op de bank. Tot onze grote verrassing heeft Perkins nu ook de gewoonte om ’s avonds bij ons te komen liggen. Heerlijk tussen ons in, op z’n rug, waarbij hij het liefste door ons allebei tegelijk gekriebeld wordt op zijn buik!
Maar vooralsnog hebben de poezels het te druk met stoeien en spelen. Kattenkruid is onweerstaanbaar!
Harrison was eerst bezig met de nieuwe stuiterballetjes, maar komt nu toch ook op het kattenkruid af. Hij is ook ‘fan’.
En mijn kleine grijze James is ook van de partij. (met natuurlijke grijze kraag, in plaats van die achterlijke zonnebloem die hij bijna een half jaar gedragen heeft).
Toch nog even een close-up van Perkins; ik kan geen genoeg van hem krijgen en hij niet van z’n knuffeltje!
Over mooie pluimen tussen de tenen gesproken…. ik las laatst ergens dat iemand die pluimpjes knipt!!! Niet doen he!!! Die horen daar!
James is nu ook onder invloed; net als Harrison, beter laat dan nooit.
James doet het momenteel goed op het allergene voer. Het is echt twee keer zo duur als normaal voer, maar hij ziet er weer toonbaar uit, valt niet verder af en is speels!
Haha, Perkins probeert nu zelfs met Harrison te stoeien… maar ik vrees dat Harrison daar geen zin in heeft.
Het zal nu ook duidelijk zijn dat ik dit soort dingen altijd doe voor ik ga stofzuigen, want de heren gaan helemaal los. (en hun haren dus ook). En inderdaad alleen de heren spelen hiermee. Myrna, als enige dame, is in geen velden of wegen te bekennen.
Harrison heeft het ook helemaal naar zijn zin.
Cash heeft nu de staart van Perkins te pakken.. ik ben benieuwd hoe lang dat goed gaat!
Nou best wel lang dus, want Perkins heeft het niet eens in de gaten!
Cash is inmiddels 1 jaar he! 29 September was het zo ver! Maar ik vind dat je nog steeds heel goed kunt zien dat hij nog niet volwassen is. De blik in zijn ogen is nog de blik van een kitten.
En… al is Perkins dan fysiek al veel en veel groter, ook hij is nog niet volwassen! Zo blij ook met hem!!!
Oh ja, afgelopen tijd ook nog iets ‘geleerd’ over de ‘zwarte vacht’ van Cash. Officieel heet zijn kleur ‘solid black’, maar zoals jullie allemaal zien, zo solide zwart is dat helemaal niet. In de praktijk verkleurt zo’n vacht onder invloed van zonlicht en….. speeksel! Dus dat is ook de reden dat je bijvoorbeeld uit één nest twee solid black kittens kunt hebben, die dan beiden opgroeien en waarvan de ene (Scheff) een verkleurde vacht krijgt en de ander (Jerry) wel helemaal zwart blijft. En nu, met Cash, heb ik dus weer een solid black met ‘gekleurd’ speeksel. Hihi.. nou ja.. jullie snappen me wel.
Even een close up van James; wat een klein koppie heeft hij dan he, vergeleken met Perkins!
De staart van Cash moet ik ook nog een keer duidelijk op de foto zetten, want echt, hij heeft een plumeau, daar zeg je U tegen!
Opa en kleinzoon, samen op de bank op mijn plek! ’s Avonds zit ik hier dus nog tussen! James ligt of OP mijn schoot, of áchter mijn hoofd en Myrna zit ook binnen handbereik en Harrison ligt dan bij Lex op schoot; nooit bij mij, maar wel bij Lex.
Wat een prachtkop he: Perkins!! Toen ik hem bij de fokker zag, toen we kennis kwamen maken met Cash, zei ik het meteen al, oh, die neem ik ook wel mee, maar nooit gedacht dat het dus ook nog werkelijkheid zou worden. Heel blij mee!
Zeg nou zelf: dit is toch pure rijkdom!!!
Hier lijkt Cash zo veel op Scheff, dat het bijna ‘eng’ is. Scheff is maar acht jaar geworden en ik ben zó blij dat ik de liefde die ik nog voor hem overhad, nu dubbel en dwars aan Cash kan geven!
Lewis ligt gewoon rustig af te wachten tot het zijn beurt is. Geloof me, er liggen een aantal kluiven voor hem klaar en ‘nieuwe’ snoepjes. Maar deze zwarte vent is in huis altijd heel rustig en wacht gewoon tot ik klaar ben met foto’s maken.
Als ik het op zou meten kom ik met gemak tot anderhalve meter Coon!
Harrison is uitgespeeld en zit weer daar waar hij het liefste is: buiten!
Cash en Perkins slapen liever binnen, lekker lui op de bank.
Helemaal verliefd op deze grote grijze goedzak!
vorige reeks – wordt vervolgd
