Anti Antidepressiva
Vandaag was het weer zover; ik keek rond in de medische nieuwsgroepen op Internet en ja hoor, er was weer zon bericht waar ik kromme tenen van krijg.
Mijn vriendin is bij de huisarts geweest en die raadt haar antidepressiva aan, maar volgens mij is dat erg slecht, is het verslavend, heeft het bijwerkingen en moet je het heel lang gebruiken. Veel mensen komen er nooit meer van af en ik vind dat ze dit niet moet doen.
Lekkere vriendin hè? Tenminste, dát is mijn mening! Mensen die depressief zijn gaan helemaal niet zo snel naar hun huisarts. Negen van de tien modderen al maanden in stilte wat aan en zakken steeds verder weg. Als ze dan eindelijk de stap genomen hebben, zijn er altijd wel van die zogenaamde wijze mensen om hen heen die medicatie absoluut afwijzen, waardoor iemand die depressief is, nu helemaal niet meer weet wat nu verstandig is of niet.
Ten eerste schrijft geen enkele dokter voor de lol antidepressiva voor. Nee, kom nu niet met allerlei duffe argumenten aan, dat de medische wetenschap graag wil verdienen aan mensen die depressief zijn, want dan heb ik helemaal een zakje nodig. Een arts heeft nog altijd een eed afgelegd en hij handelt echt naar beste kunnen.
Ten tweede gaan we hier in Nederland echt niet zo snel dood aan medicijnvergiftiging, terwijl het aantal zelfmoorden nog steeds rond de 1600 per jaar ligt. Ten derde zou de vriendin in dit bovenstaande berichtje toch beter moeten weten, want een beetje vrouw steunt haar vriendin in plaats van haar meteen een complex aan te praten.
Natuurlijk hebben antidepressiva bijwerkingen, maar niet iedereen heeft daar last van en veel bijwerkingen verdwijnen na verloop van tijd vanzelf. Stel nu dat je inderdaad last van je maag krijgt en dus een maagbeschermer erbij moet gebruiken, is dat helemaal niet zo erg. Beter dat, dan in een diepe put geraken en vliegles nemen, toch?
Veel mensen die depressief zijn slapen slecht, zijn daardoor dus erg moe, voelen zich daardoor helemaal tot weinig of niets in staat, wat hun depressieve gevoelens weer versterkt: zie je wel dat ik niets waard ben? Het ontkennen van hun eigen situatie duurt vaak heel lang, en áls men dan eindelijk de stap genomen heeft om hulp te vragen, steun deze mensen dan!!
Reactie Ingela
Bedankt voor je stuk en de mogelijkheid hierop te reageren.
Nee een arts zal niet voor niets antidepressiva voorschrijven dat doet ie pas als er echt geen andere mogelijkheid/uitzicht is.. althans die hij kent.
En daar heb je het ‘probleem’ al. Het is een feit dat het w.o./studie geneeskunde geen ruimte laat voor discussies of überhaupt voor andere (alternatieve)geneeswijzen. Er zijn weinig plekken voor de studie, grote kans dat de aspirant arts wordt uitgeloot/ ingeloot (weet niet meer wat het woord is als je eruit ligt) en als je eenmaal binnen bent is het aannemen wat er wordt onderwezen. Zo is het en niet anders. Zo heb ik het gehoord van mensen die het zelf hebben meegemaakt. Het is de dokterskudde volgen, meesjokken. Gelukkig zijn er gevallen van wetenschappers waaronder artsen die hun eigen gevoel volgen. In de eigen praktijk lopen ze steeds vaker tegen dingen aan waar ze geen bevredigend antwoord/advies op kunnen geven. Hierdoor gaan ze op zoek naar antwoorden of oorzaken en belanden dan bij de alternatieve geneeswijzen. Homeopathie, acupunctuur, NLP, lichaamgeestverwant en zelfs spiritualiteit. Voorbeelden hiervan zijn Deepak Chopra, Roy Martina.
In eigen omgeving ken ik mensen die al jaren antidepressiva slikken, al jàren! Helpt het? Tsja. Het onderdrukt het depressieve gevoel. Hiervoor in de plaats komt er een heel vlak gevoel. En met dit vlakke gevoel leven mensen dan, jaar in jaar uit.
Als iemand aan de rand van zelfmoord staat is antidepressiva wellicht een laatste redmiddel. Maar is het hét antwoord? M.i. niet.
Dien je jezelf niet af te vragen, hoe komt het dat ik me zo ellendig voel? En als je je zo ellendig voelt en je wilt je leven beëindigen dan hoef je dat niet noodzakelijker wijs met de dood te doen. In plaats van jezelf te doden kan je ook een einde maken aan je ongelukkige leven door deze te veranderen in hoe je wel zou willen dat het is.
Het is zo jammer dat het eerste aanspreekpunt, je huisarts, je hier niet op wijst maar zo vaak overgaat op het voorschrijven van middelen die het gevoel verdoven, het symptoom bestrijden. Het symptoom, je gevoel toont je dat er iets is waar je …hèhè doodongelukkig van wordt. Wat dat is, is voor een ieder weer verschillend.
Doorverwijzing naar een psycholoog of psychiater kan tijdelijke soelaas bieden maar daar waar je aandacht en energie naartoe gaat groeit alleen maar. In het begin zal je wellicht opluchting voelen doordat je je gevoelens en frustraties uit. Maar door de vele sessies die je vaak bij psycholoog of psychiater ‘nodig’ hebt en door in je pijnlijke verleden te wroeten of steeds te praten over je problemen daar gaan ze van niet weg, sterker nog je wordt er weer helemaal ingetrokken. Wat nodig is, is je afvragen waar je naartoe wilt. Wat je wensen, dromen zijn. Weer een doel hebben in het leven, hierin geloven en hierop focussen. Ipv aandacht schenken van je niet wilt, je focussen op wat je wilt gaan bereiken. Je lichaam en geest weer in optimale/positieve gezondheid brengen. NLP werkt hierbij uitstekend, er zijn vele therapeuten die hierbij kunnen helpen. Een andere hele effectieve, korte methode is de (helende/innerlijke) reis (sessie) van Brandon Bays. Dit zijn korte sessies waar je al meteen baat bij hebt ipv jarenlange therapie die zich maar voortsleept. Bij ‘de helende reis’ gaat het om het doorvoelen van de emotie van een ziekmakende herinnering, die vaak door het bewustzijn is verdrongen maar die zich heeft vastgezet in het lichaam of de geest en die hier verwoestend aan de slag is gegaan. Door deze verdrongen herinnering op te roepen, de emotie(s) (kort) te doorvoelen, kom je uiteindelijk tot je ware kern en kan je deze ziekmakende herinnering loslaten door vergeving. Dat is een notendop wat er gebeurt. Vele mensen hebben zich opengesteld voor de intelligentie en het zelfgenezend vermogen van hun eigen lichaam en hebben zich na het ondergaan van de reis zich kunnen losmaken van de depressie of de ziekte die ze hadden. En hebben zichzelf op celniveau genezen door zichzelf te helen.
Een banaal maar ietwat overdreven voorbeeld. Je hebt schoenen gekocht. Je liet je overhalen door je metgezel die de schoenen toch wel heel erg mooi vond en bij je vond passen. En dat terwijl je eigenlijk vond dat ze oncomfortabel waren en ook wat aan de krappe kant. Maar goed je oogstte bewondering van de omgeving en dat was toch wel prettig. Als je iedere dag gaat lopen op je te krappe schoenen dan gaat het al snel pijn doen. Eerst krijg je blaren, dat is het eerste signaal. Maar je krijgt zoveel positieve reacties en aandacht. De volgende dag trek je ze weer aan, dag in dag uit niet luisterend naar het signaal dat de schoenen je niet passen en dat ze pijn veroorzaken. Na de blaren, wordt de huid door het doorlopen helemaal open geschuurd, gaat bloeden, ontsteken, meer pijn, maar nóg blijf je doorlopen op dezelfde schoenen. Op een gegeven moment gaan je voeten zich verkrampen en zelfs vervormen en kan je niet meer lopen. En pas als je niet niet meer kan lopen en je gedwongen de tijd hebt besef je hopelijk dat je niet goed voor jezelf hebt gezorgd. Je hebt je eigen gevoel genegeerd omdat de schoenen de bewondering opleverde van anderen. Je hebt de signalen genegeerd die jou vertelden dat je je op te kleine schoenen liep, schoenen die je niet pasten. Je voelde het maar je negeerde het. Je plakte er een pleister op, wat jodium en je nam op een gegeven moment zelfs pijnstillers maar dat wat je moest doen deed je niet. De oorzaak pakte je niet aan. Je verwisselde niet de te krappe schoenen voor schoenen die je wel pasten. De pijn liet je alleen zien dat er iets was dat niet klopten. Je voelde het eigenlijk in de winkel al maar je liet je overhalen tegen je gevoel in.
De metafoor is n voorbeeld die staat voor een ander dieperliggend proces. Als je je leven ’te krap’ leeft als jij niet je eigen licht straalt maar leeft op een manier die niet de jouwe is maar je laat leiden door wat een ander vindt dat goed is voor je zal dat uiteindelijk ook resulteren in pijn en als je maar doorgaat door niet je leven te leiden zoals je dat voor jezelf wilt , zal het zelfs resulteren in ziekte. Daarom slaan veel mensen na een ziekte een andere weg in met hun leven, Hoera eindelijk! Ze hebben ernaar geluisterd!
Ik ben het ten dele met je eens over de vriendin.
Als iemand al heel ver heen is in een depressie dan help je haar of hem er niet mee door nog meer paniek te veroorzaken, door te roepen dat de voorgeschreven antidepressiva slecht is. Je helpt iemand die zich in zo’n staat bevindt door haar gerust te stellen en haar/hem te overtuigen dat je een alternatief weet dat veel gezonder en bovendien die veel effectiever is. Breng het op een positieve manier, en ga met haar/hem mee. En ipv te gaan meehuilen met de ‘patiënt’ waardoor je je eigen energie naar beneden haalt kan je juist door je eigen positiviteit de persoon hierin wat omhoog trekken.
En wat betreft de huisartsen; die zouden zich verplicht moeten verdiepen in de alternatieve geneeswijze en de lichaam-geestverbinding. Door iets weg te halen wil het niet zeggen dat de patiënt genezen is. Als de emotionele/psychische oorzaak er nog is dan kan het aangetaste orgaan wel verwijderd zijn maar dan popt de ziekte weer ergens anders op. Een patiënt kan m.i. wat dat betreft alleen zichzelf (helpen)genezen door zich te helen.
Ingela
Reactie Johan
Jammer hoor, zo’n reactie van Ingela. Gaat daar een beetje zo’n goed stukje van Loesje overschreeuwen met een heel epistel vol demagogische uitspraken die dan maar moeten laten zien hoe goed ze het allemaal beter weet dan die zogenaamd stomme kudde aan dokters. Ik ben helemaal niet zo’n aanhanger van de gevestigde medische wereld maar zo’n verhaal van iemand die het “op gevoel” allemaal beter weet, daar heb ik inderdaad een zakje bij nodig. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ik na talloze jaren van alternatief niet genezen te zijn ik blij ben gewoon weer zo’n zogenaamde kudde dokter te hebben die wel gewoon duidelijk uitlegt wat ze doet zonder vage verhalen eromheen van de een of andere goeroe. Ik kan alles begrijpen wat ze zegt en alles is ook altijd bespreekbaar. Ik heb het heft over mijn eigen medische situatie nu veel meer in eigen hand dan met die genezers die volgens dit verhaal zogenaamd vanuit hun gevoel werken.
Reactie Irma
Beste Johan,
Kijk Ingela beschrijft haar standpunt klaar en helder. Het is goed om ze te slikken als je ze nodig hebt (zoals ik ook op dit moment) en er zijn tegenwoordig antidepressiva die je gevoel niet afstompen. Alleen blijf ‘positief’, blijf je focussen op de toekomst, tenslotte maak je die helemaal zelf. Oftewel Johan, als je ziek wilt blijven en aandacht wilt blijven ’trekken’ is het goed; dat is jouw keuze. Alleen heeft iedereen gelukkig een eigen keuzemogelijkheid. En ik moedig mezelf net zo hard aan positief te kijken als ik bij anderen doe. En dat daar ‘energie in welke vorm’ dan ook bij komt kijken staat voor mij buiten kijf.
Heel veel geluk, Irma
Reactie Anoniem
Mijn dokter schreef te laat antidepressiva voor! Ik was totaal uitgeput! Van angst etcetera. Ik ben het eens met de 1e schrijfster. Ik ben ook niet zo’n voorstander van de wetenschap en ga ook alternatief maar die kunnen niet alles oplossen. St. Janskruid hielp bij mij in ieder geval niet. En inderdaad, vervelende bijwerkingen maar in mijn geval:
cipramil viel mee (seroxat wel veel bijwerkingen). Misschien is beide het beste: regulier én alternatief.
Reactie Marleen
Ik ben het ook eens met de 1ste schrijfster. Ik ben al een bijna een jaar depressief.. en ben bijna 6 maanden heel depressief geweest voor ik de stap durfde te zetten om de huisarts te laten langskomen (zelf gaan kon ik niet meer gaan, want durfde niet meer onder de mensen te komen) en vooral om toe te geven dat ik depressief was.. maar het ging van kwaad naar erger. Was ten einde …. sliep bijna niet, kon niet in slaap geraken en kwam hele nacht wakker met als resultaat, hele dag moe, geen zin meer om ook maar iets te doen, geen huishouden, niet weg gaan, zelfs mijn hobby niet meer, ik zat daar maar rond te kijken en te slapen en toen besefte ik, zo kan het niet verder.
Ik neem nu ongeveer een maand of 4 medicatie, eerst prozac, hielp niet, paar keer vermeerderd en ging nog niet. Nu andere medicatie en gaat stilaan beter, maar ben er nog niet volledig. Ben nu bezig met alternatieve manier, maar neem nog medicatie verder tot ik sterk genoeg ben om ermee te stoppen… zonder gaat het nog niet. Ik ga wel al buiten, doe mijn huishouden als het gaat, af en toe iets,,ik kom nog niet graag waar er veel volk is, winkelen enzo lukt me nog niet… maar alles op zijn tijd, ik kom er wel… veel sterkte aan alle anderen die depressief zijn of geweest zijn!
groetjes Marleen
Reactie Ien
Ik wil hier ook graag mijn ervaring met antidepressiva vermelden. Ik heb 7 jaar seroxat geslikt. Ging naar de dokter met klachten en het werd voorgeschreven. Ben hierna regelmatig terug geweest. Ging niet echt beter met me, voelde me futloos sliep meer dan 14 uur per dag en zag het gewoon niet meer zitten. Maar ik moest maar blijven slikken was het enige antwoord wat ik kreeg. Na 7 jaar was ik helemaal lam, was dood ongelukkig, voelde me niet meer leven, had nergens meer lol in, kort om ik wilde een oplossing!
Ik heb die gezocht door de een op andere dag uit mijn relatie te stappen. (van bijna 20 jaar) Ik moest iets maar wist niet wat! Heb toen ook mijn antidepressiva afgebouwd. Nu slik het al 2 jaar niet meer. Ben nog steeds regelmatig depressief maar heb nu wel het gevoel dat ik het zelf meer in de hand heb.Heb er nu zelfs soms goede dagen bijzitten. Mijn slaap patroon is sinds een jaartje weer een beetje normaal. Of ik uit mijn relatie had moeten stappen weet ik nog steeds niet. Misschien krijg ik hier nog eens antwoord op.
groetjes ien
Reactie Saskia
Ik heb door nare ervaringen heel lang door gemodderd met mijn leven. Met antidepressiva en een therapeut ben ik wel wat wijzer geworden, omdat alles wat duidelijker werd.
Maar als een paal boven water, is en blijft toch staan, dat je het zelf moet doen. Alternatieve geneeswijze en mijn spiritualiteit zijnvoor mij die paal waardoor ik altijd boven water zal blijven. Een gedachte kan je ECHT ziek maken; daar kan geen dokter iets aan doen alleen jijzelf.
Bron Email ©Loes Raaphorst 07/2007
Reactie Lau
Wat een eindeloos gemodder….
Het is echt niet zo dat antidepressiva zomaar worden voorgeschreven…. het moet eerst duidelijk zijn dat je echt geen andere optie hebt en het wordt altijd in combinatie gedaan met gesprekken met een psycholoog of therapeut.
OK, het duurt even voordat je van deze vorm van medicijnen af bent maar dat het alleen maar een vlak gevoel geeft is echt onzin. Juist doordat je antidepressiva slikt in combinatie met gesprekken ben je weer in staat om het leven vanuit een ander perspectief te zien en geeft het ook weer ruimte om andere gevoelens toe te laten.
Het zijn medicijnen die echt wel werken en die niet zonder meer worden voorgeschreven!
Bron Email ©Loes Raaphorst 12/2008
Reactie Annemieke
Een tip: misschien moeten meer mensen het ook eens in de Mindfullness gaan zoeken. Dat is zelfs wetenschappelijk onderzocht met minstens net zo goed en beter resultaat als antidepressiva. Ik ben net naar een symposium erover geweest op de Radboutuniversiteit van Nijmegen.
Dit is denk ik ook voor mensen die moeite hebben met alternatief/ natuurgeneeskundig nog acceptabel Je bent dan juist niet bezig met slechts symptoombestrijding maar gaat voelen, je gaat ervaren wat er is, in je lijf, in je energie. Je volgt een training van 8 keer 2 uur meen ik en verder is het zelf doen, en blijven doen. Je doet zelf iets om je werkelijk beter te kunnen gaan voelen, i.p.v. de klachten en oorzaken te onderdrukken.
Zoek het maar eens op op internet, evt. ook via het Han Fortmancentrum Nijmegen, waar het symposium door werd georganiseerd. Waarschijnlijk zijn er interessante dingen van de lezingen terug te vinden op hun site, met onderzoeken ect. erbij.
Als het niet echt hoeft, is het jammer van je leven om je leven te laten bepalen en onderdrukken door medicijnen. Er zijn echt genoeg andere manieren, en je lichaam geeft iets aan. Soms is het misschien te moeilijk om dat aan te kunnen gaan, maar wie weet is er later een ander moment dat je het wel meer aandurft oog in oog te staan met jezelf en er werkelijk iets aan te doen. Dat hoeft niet alleen maar heel zwaar te zijn.
Ik wens iedereen die gevoelig is voor depressies veel sterkte en kracht om er werkelijk uit te komen.
Bron Email ©Loes Raaphorst 09/2009
Reactie An
Ik heb een leven lang in de spirituele hoek gezocht om maar van mijn eenzame, verdrietige, bange gevoelens af te komen. Na een burn-out ben ik depressief geworden en blijk ik borderline en post-traumatische stress stoornis te hebben door een hele moeilijke jeugd met mishandeling. Ik ben zó blij met de moderne antidepressiva die ik nu slik. Alles wordt duidelijk, ik kan alles eindelijk echt verwerken. En als antidepressiva een stofje toevoegt wat gezonde mensen wel hebben waarom zou het dan zo slecht zijn? Laten we bij al die gezonde mensen met hun negatieve mening dat stofje eens weghalen en kijken wat ze dan zeggen!
Bron Email ©Loes Raaphorst 01/2010
Reactie Pauline
Hallo allemaal,
Ook ik heb jarenlang antidepressiva gebruikt en was er erg tevreden over. Zonder dit middel had ik het zeker niet gered. Ben nu helemaal afgebouwd waar ik erg trots op ben. Heb gewacht tot mijn hart aangaf het zelf verder te kunnen in het leven. Tijdens afbouwen is mijn vader nog overleden en dat was gelijk een mooie test om te zien hoe ik daar mee om kon gaan. Het enige wat rest is het slapen. Ik ben minimaal 2 uur per nacht wakker en probeer er maar iets van te maken. Krantje lezen, bekertje warme melk om daarna weer te proberen in slaap te komen. Ben benieuwd hoelang dit gaat duren. Ik denk dat ik inmiddels genoeg handvatten heb ontwikkeld om zonder medicatie verder te kunnen. Geleerd mijn grenzen aan te geven is er eentje van. Blij dat dit spulletje mij heeft kunnen helpen en blij dat ik het toch ga redden op deze aardbol. Succes allemaal en sterkte.
Bron Email ©Loes Raaphorst 03/2010
Reactie Tessa
Het is zo simpel om te oordelen over de artsen/psychiaters e.d. als je het zelf niet hebt meegemaakt. Alle psychiaters kijken naar het dieperliggende probleem en je probeert allemaal een andere weg in te slaan. Maar je hebt toch ook krukken nodig na het herstel van een ongeluk? Het uit in vicieuze cirkel komen is niet makkelijk. Antidepressiva zijn voor veel mensen de ‘krukken’ voor de revalidatie.
Ik ben 20 jaar en ik slik antidepressiva. Ik wilde dood en was de hele dag bang. Ik wist waardoor het kwam, maar wilde eerst rust. Hoe kan je een andere weg in slaan als je de hele dag bang bent, je bed niet uitdurft, dood wil, maar ook bang bent voor de dood? Eerst moet je weer rustig en stabieler worden. De therapieën hebben anders ook geen zin. Antidepressiva moeten niet misbruikt worden, maar ALLE psychiaters zoeken eerst naar het dieperliggende probleem. Niemand gaat ervan uit dat het zomaar een ‘stofjesprobleem’ in de hersenen is.
Bron Email ©Loes Raaphorst 07/2011
Reageren? Gebruik gerust de reactieknop bovenaan deze pagina; vermeld wel even of jouw reactie geplaatst mag worden.
©Loes Raaphorst 12/2006
