medisch

Behandeltips – Reiki

Tijdens een Reiki cursus leer je hoe je jezelf of een ander kunt behandelen. 
Hier nog even een aantal dingen op een rijtje: 

• Vraag altijd toestemming, zelfs bij een afstandsbehandeling en zelfs bij familie.
• Bezoek het toilet voor de behandeling (ook de ontvanger).
• Zorg dat je schone handen hebt, vooral als je je handen op het gezicht van iemand legt, is het niet prettig als ze ruiken naar de sigarettenrook, knoflook, uien of eieren. Zelf gebruik ik altijd wat lavendelolie op mijn handen, vóór de behandeling.
• Zorg dat je niet gestoord wordt (deurbel, telefoon, mobieltje, huisdieren en andere huisgenoten etc.).
• Als je bij het hoofd zit, let er dan op dat je niet in iemands gezicht blaast. (denk maar aan de knoflook) 
• Zorg dat je voeten goed op de grond staan, kruis je benen niet. Gebruik eventueel een kussen waar je je voeten op kunt zetten, als je benen de grond niet raken.
• Zorg ervoor dat je zelf goed geaard bent; dit is ook belangrijk voor een goede doorstroming van de healer.
• Zorg er vooral voor dat je zelf ontspannen kunt zitten. 
• Zorg er ook voor dat degene die je behandelt ontspannen ligt. Schoenen uit, laat knellende kleding losmaken en zorg dat de benen niet over elkaar liggen.
• Als je eenmaal met behandelen begonnen bent, houd dan het contact in stand. Bij het wisselen van positie verplaats je eerst je ene hand en dan de andere. 
• Ook als je handen niet warm worden betekent dit niet dat dat Reiki niet stroomt. De energiestroom richt zich naar de behoefte van de ontvanger. Het kan zelfs voor komen dat je handen kouder worden in plaats van warmer. Soms heeft een plek nu eenmaal kou nodig (denk bijvoorbeeld aan het koelen bij ontstekingen). 
• Het kan zijn dat de ontvanger tijdens de behandeling in slaap valt. Dit is niet erg en kan zelfs bevorderlijk zijn voor de behandeling. Lekker laten slapen dus en gewoon doorgaan met de behandeling. 
• Tijdens de behandeling kunnen er bij de behandelaar en behandelde allerlei reacties ontstaan zoals geeuwen, gapen, hoesten, niesen, oprispingen, de hik, schokken, trillen en bibberen. Laat deze reacties gewoon toe en probeer ze niet te onderdrukken.
• Mocht de ontvanger tijdens de behandeling beginnen te huilen of te lachen, blijf dan op die plek Reiki geven waar de emotie los kwam tot de rust is weergekeerd. Zeg dat het prima is, maar maak niet de fout te zeggen: stil maar, als of de emotie dus niet goed is.
• Soms heb je het gevoel dat je handen op een plek blijven kleven, laat je handen daar dan wat langer liggen, volg je intuïtie als je het gevoel hebt een extra positie te moeten toepassen of een plek juist korter te behandelen.
• Leg bij gipsverbanden je handen op het gips. Reiki zal er gewoon doorheen stromen. 
• Leg je handen niet op brandwonden maar hou ze er net iets boven.
• Het is aan te raden om de behandelde erop te wijzen dat hij zich na de eerste behandeling ook slechter kan voelen. Dit heeft te maken met herstelreacties en het loskomen van emoties. 
• In principe doet Reiki wat goed is. Toch is het niet onverstandig om mensen die medicijnen gebruiken erover te informeren dat Reiki invloed op die medicijnen kan hebben. Misschien is er een lagere dosering nodig maar laat adviezen over medicatie echter altijd over aan de huisarts. Zorg ervoor dat iemand met diabetes zijn suikerspiegel even extra in de gaten houdt.
• Bij ernstige kwalen is het ook beter om de persoon eerst te adviseren om naar een huisarts te gaan. Wij zijn nog steeds geen dokters.
• Geef de behandelde na afloop wat water te drinken. Heel mooi is het om het water vooraf op te laden met Reiki. 
• Het is een mooie gewoonte om voor de behandeling even de Reiki energie te verwelkomen en het na de behandeling te bedanken voor zijn of haar aanwezigheid en dat je een kanaal mag zijn. Doe dit op een manier die voor jou goed voelt. 

Als je zelf aanvullende tips op dit lijstje hebt, laat het mij dan 
via de reactieknop bovenaan deze pagina even weten.

 

Bijholteontsteking – basiszorg en advisering

De bijholten zijn holle ruimtes achter de neus,in de bovenkaak en in het voorhoofd. Deze ruimtes staan via kleine kanaaltje in verbinding met de neus. Het slijmvlies dat de neus van binnen bedekt loop via die verbindingskanaaltjes door in de bijholten.

Bij bijholteontsteking of sinusitis is het slijmvlies van 1 of meer bijholtes ontstoken. (Sinusitis en rhinitis worden vaak met elkaar verward. Rhinitis of neusslijmvliesontsteking heeft specifiek betrekking op het neusslijmvlies. Als de ontsteking van het neusslijmvlies een gevolg is van een allergische reactie, dan is er sprake van allergische rhinitis. Wanneer die allergische rhinitis wordt veroorzaakt door inademing van allergenen, dan spreken we van pollinose of hooikoorts). Zelden blijft bijholteontsteking echter beperkt tot 1 holte, meestal zijn er meerdere aangedaan. De kaakholten zijn daarbij het vaakst aangedaan. Hoewel de term voorhoofdsholteontsteking vaak wordt gebruikt zijn de voorhoofdholten meestal niet ontstoken.

Zowel de arts als de patiënt menen al gauw dat er sprake is van een bijholteontsteking. Uit onderzoek blijkt echter dat het in veel gevallen gaat om een flinke verkoudheid. Meestal ontstaat een bijholteontsteking echter wel in aansluiting op een verkoudheid. Door de verkoudheid is het neusslijmvlies namelijk gezwollen. Deze zwelling zet zich gemakkelijk door in de verbindingskanaaltjes met de bijholten. De slijmvliezen kunnen daardoor hun afvalproducten niet kwijt, waardoor de weerstand van de slijmvliezen vermindert en virussen en bacteriën kunnen toeslaan. Op die manier ontstaat de ontsteking.

Pijn in het voorhoofd, de bovenkaken of achter de ogen zijn de belangrijkste verschijnselen van bijholteontsteking. Ook kan er een drukkend gevoel of vol gevoel zijn in het hoofd en de kiezen kunnen pijnlijk zijn bij het kauwen. Verder is er meestal een verstopte neus, al of niet met geelgroen slijm. Dit slijm kan ook achter in de keel terechtkomen, waardoor de bijholteontsteking vergezeld gaat van hoest. 
De pijn is vooral ’s ochtends aanwezig en verergert bij voorover bukken (alsof er een blik naar voren valt). Iemand met een bijholteontsteking kan koorts hebben en zich ziek voelen.

De werkzaamheid van antibiotica bij bijholteontsteking is onvoldoende aangetoond. Daarom zal de huisarts terughoudend zijn met deze middelen. Alleen bij ernstige klachten die lager duren dan een week kunnen antibiotica worden overwogen.

Advisering

Leefregels, voeding en algemene adviezen:

• de neus druppelen met zout water of een zoutwaterneusspray gebruiken;
• stomen;
• niet roken;
• indien nodig een pijnstiller (paracetamol) gebruiken;

Naar de dokter?

• Nee, in principe niet, de klachten gaan doorgaans vanzelf binnen een week over;
• Ja,bij ernstige klachten die langer duren dan een week;
• Ja, wanneer het vermoeden rijst van een allergie (niezen, helder slijm, seizoensgebonden  rhinitis).

Zelfmedicatie

De bij de drogist verkrijgbare middelen tegen aandoeningen van de neus (rhinologica) werken vaatvernauwend, waardoor de slijmvliezen slinken en de verstopping afneemt. De krachtigste middelen zitten in neusdruppels en neussprays. Voorzichtigheid is bij deze middelen geboden bij hartpatiënten en mensen met hoge bloeddruk. Bovendien mogen neusdruppels en neussprays niet lager dan een week worden gebruikt: bij langduriger gebruik bestaat de kans op het ontstaan van chronische neusslijmvliesontsteking. Voor het gebruik van druppels of spray eerst de neus goed snuiten.
Bij de drogist zijn ook inhalatieproducten verkrijgbaar op basis van eucalyptus, menthol en kamfer. De geïnhaleerde dampen van deze producten laten de slijmvliezen slinken. Bij gebruik als stoombad ervoor zorgen dat er geen spatten op de huid komen. Inhalatieproducten zijn niet geschikt voor kinderen jonger dan 2 jaar (met uitzondering van Luuf voor baby’s dat geen menthol bevat); voor neusdruppels en neussprays geldt een aangepaste dosering voor kinderen jonger dan 6 jaar. 
Het gebruik van rhinologica kan leiden tot overgevoeligheidsreacties. Om deze reden is met name bij kinderen voorzichtigheid geboden. Spoelen met een fysiologische zoutoplossing is in dit soort gevallen om die reden vaak de eerste keus.

Neusverkoudheid is gewoonlijk binnen een week weer over. Wanneer dat niet het geval is of wanneer men in bepaalde periodes regelmatig last heeft van een verstopte neus, dan is waarschijnlijk sprake van een allergische neusslijmvliesontsteking. Tot die categorie wordt hooikoorts (pollinose) gerekend. Receptgeneesmiddelen hebben ook vaak neusslijmvliesontsteking als bijwerking. Is dit het geval dan moet de patiënt niet op eigen initiatief een middel daartegen innemen, maar contact opnemen met de arts.
De bij de drogist verkrijgbare middelen voor de acute behandeling van allergische neusslijmvliesontsteking bevatten het niet-sederende antihistaminicum loratadine. De werking wordt sterk bepaald door de gevoeligheid van de patiënt; als na 3 dagen gebruik geen verbetering is opgetreden, dan stoppen met het gebruik. 
Loratadine is niet geschikt voor kinderen jonger dan 2 jaar en mag bij zwangerschap/lactatie alleen op doktersadvies worden gebruikt. Juist omdat antihistaminica ‘gevoelig’ werken, is het af te raden om op recept voorgeschreven antihistaminica te combineren met zonder recept verkrijgbare antihistaminica. Loratadine kan hoofdpijn, vermoeidheid en maagdarmreacties als bijwerking hebben. Als men weet dat men last gaat krijgen van een allergische neusslijmvliesontsteking, kan men bij de drogist terecht voor middelen op basis van natriumcromoglicaat die het vrijkomen van mediatoren (zoals histamine) beletten waardoor de symptomen van allergische neusslijmvliesontsteking worden voorkomen. Het effect treedt meestal binnen een week op,maar kan ook aanmerkelijk langer (ca. 4 weken) duren voordat men er baat bij heeft.

Natriumcromoglicaat wordt ook in oogdruppels gebruikt ter voorkoming van ontsteking van het bindvlies van het oog (conjuctivitis) die het gevolg is van een overgevoeligheidsreactie.

In de fytotherapie en homeopathie worden producten op basis van gedroogde vruchten van de sponskomkommer gebruikt bij de behandeling van hooikoorts en neusverkoudheid.

 

Inhalatieproducten: Dampo inhalatiezalf
Luuf
Rhinocaps
Vicks Vaporub Neusdruppels/sprays: Bisolnasal
Nasivin
Otrivin
Vicks Sinex Fysiologisch zoutoplossing: Diverse merken Tegen allergische rhinitis: Prevalin
Otrivin Hooikoorts
Pollinosan
Allerfre
Claritine  

Burn Out – kan de beste overkomen!

Wat is burn-out?

De meeste mensen werken fulltime en zijn zo’n 40 uur per week met hun werk bezig. Daar is niks mis mee, maar het is wel belangrijk om je gezondheid er niet onder te laten lijden. Als je niet uitkijkt ben je op een gegeven moment alleen maar met je werk bezig en denk je er zelfs thuis nog aan. Te veel werkdruk kan leiden tot stress en te veel stress kan er toe leiden dat je geestelijk helemaal opgebrand raakt. Men spreekt dan van een burn-out.

Burn-out is een specifieke vorm van stress. Het betekent afgebrand, uitgeblust en emotioneel uitgeput zijn. Het komt het meeste voor onder managers en beroepen waarin je veel en intensief contact hebt met mensen, zoals het onderwijs en de gezondheidszorg, maar ook werkende moeders kunnen er door getroffen worden.

Het verschil tussen burn-out en stress is dat je van het laatste snel kunt herstellen. Eenmaal opgebrand, blijven de verschijnselen en is het moeilijker opnieuw een balans te vinden. Burn-out ontstaat meestal door het jarenlang ophopen van stress en frustraties.

Symptomen van burn-out: 

• Concentratieproblemen 
• Vergeetachtigheid 
• Emotionaliteit 
• Besluiteloosheid 
• Slaapproblemen 
• Lusteloosheid 
• Cynisme 
• Onzekerheid: minderwaardigheidscomplex 
• Verminderde conditie 
• Seksuele problemen: geen zin en/of impotentie

Oorzaken:

Er zijn verschillende oorzaken denkbaar; zo hangt het krijgen van een burn-out samen met je eigen persoonlijkheid: misschien eis je van jezelf wel het onmogelijke. Maar het heeft ook te maken met collega’s, misschien eisen die teveel van je, krijg je weinig steun en is het management ook niet in orde. Misschien wordt er te weinig aan (bij) scholing gedaan en heb je constant het gevoel achter de feiten aan te moeten hollen. Misschien is je functieomschrijving onduidelijk en weet je niet wat er wel en niet van je verwacht wordt, zodat daar het ontstaan van de stress ligt. Misschien is de frequentie van de werkdruk veel te hoog: een keertje extra (over) werken zal geen problemen veroorzaken, maar als dit meer regel dan uitzondering wordt zal dit zeker stress opleveren. Misschien kom je vaak in contact met cliënten die een emotioneel beroep op je doen, zonder dat je daar zelf weer bij iemand mee terecht kunt. Via onderzoek is inmiddels bewezen dat alleenstaanden, stellen zonder kinderen, hoog opgeleiden en vrouwen meer risico lopen en dat een burn-out meestal optreedt in de beginfase en in het midden van je loopbaan.

Verdere symptomen zijn:

Emotionele uitputting: Verlies van energie en je hebt het gevoel dat je emotioneel bent uitgeput. Je denkt dat je anderen weinig meer biedt in psychologische zin. Daarbij worstel je met gevoelens van frustratie, omdat je je realiseert dat je zo niet door kunt blijven gaan. 

Depersonalisatie: Je voelt je als object beschouwd en niet meer als individu. Dit gaat vaak samen met het ontwikkelen van een negatieve en cynische houding tegenover je collega’s, management en je werk zelf. 

Afnemende competentie: Je hebt de neiging jezelf negatief te beoordelen: je presteert slechter en je bent minder succesvol in je werk. Dit gaat gepaard met een negatieve zelfwaardering, waardoor teruggang merkbaar is. Je komt zo in een negatieve spiraal terecht.

Gevolgen & oplossingen:

Fysieke en emotionele gevolgen:

Burn out gaat gepaard met tal van fysieke en psychische gezondheidsklachten waaronder een afnemende geestelijke gesteldheid, een aantasting van het zelfbeeld en zelfvertrouwen, depressie, geïrriteerdheid, hulpeloosheid en angst. Lichamelijke klachten zijn ondermeer oververmoeidheid, hoofdpijn en maag- en darmklachten, een hoge bloeddruk, slapeloosheid, depressie, een verslaving of emotionele vermoeidheid.

Interpersoonlijke gevolgen: 

Mensen met burn out verminderen sociale contacten buiten het werk en zijn ook minder gemakkelijk in staat hun professionele rol buiten het werk van zich af te schudden. Het heeft een grote negatieve invloed op het persoonlijk leven. 

Gevolgen op houding en gedrag: 

Mensen met een burn out kunnen een negatieve houding naar anderen ontwikkelen.

Wat doe je er aan?

Indien je bovenstaande signalen en klachten herkent, neem dan enige afstand van de stressfactor(en). Neem vrij en bedenk of je op deze manier door wil gaan. Een gesprek met je partner, je manager, je bedrijfs- of je huisarts is zinvol. 

Neem de signalen vooral serieus. Burn-out overkomt niet alleen zwakkelingen; als eenmaal de diagnose is gesteld, ben je écht ver van huis. Luister daarom goed naar je gevoel en je omgeving en maak dan bewuste, goede keuzes voor jezelf.

Waarschuwingstekens:

De intensiteit van een burn-out kan gemeten worden aan het begin en het einde van de dag. Wanneer je bijvoorbeeld in de ochtend absoluut geen zin hebt om aan je dag te beginnen, en aan het einde van de dag alleen maar de negatieve dingen van de dag bespreekt, kunnen dit waarschuwingstekens van een burn-out zijn. 

Mensen die tegen een burn-out aanzitten, hebben dan vaak steeds meer tijd nodig om bij te komen van hun werk. Zolang er geen maatregelen worden getroffen, zal de burn-out langzaam maar zeker toenemen. De manifestatie hiervan verschilt per persoon. Een lichte vorm kan bijvoorbeeld al blijken uit de negatieve houding ten opzichte van het werk, terwijl een zware vorm ertoe kan leiden dat iemand in zijn geheel stopt. 

Voorkomen: 

Mensen die het gevoel hebben een burn-out te krijgen, kunnen hier actie tegen ondernemen. Zo kun je bijvoorbeeld contact zoeken met collega’s om moeilijke situaties en de werkdruk te bespreken. Verder kun je een gesprek met de manager aanvragen om je functie en taken door te spreken en zo inzicht te krijgen in waar nu eigenlijk je verantwoordelijkheden liggen, maar vooral: waar niet. 

Ook kan het van belang zijn duidelijkheid te krijgen over de ‘gap’ tussen je verwachting van het werk en de uiteindelijke realiteit ervan. Het zou noodzakelijk kunnen zijn dit bij te stellen en meer af te stemmen op hoe de situatie in de praktijk is. Om een burn-out te voorkomen, is het van belang constant je ‘prioriteiten in het leven’ te evalueren. 

Herkennen: 

Sommige mensen lopen meer kans een burn-out te krijgen dan anderen. Herken je jezelf in onderstaande punten, dan ben je mogelijk gevoeliger voor een burn-out. Mensen die niet weten ‘nee’ te zeggen tegen de aanspraken op hun tijd en energie, die meer verantwoordelijkheid op zich nemen dan ze aankunnen, die structureel hun persoonlijke leven opofferen voor hun werk, die geen controle meer hebben over hun posities, die structureel hun emoties onderdrukken en hun problemen en emoties niet bespreken, veel zelfkritiek hebben en niet hebben geleerd hun stress effectief te voorkomen en te bestrijden.

Reactie Jennifer

Een burn- out krijgen is iets verschrikkelijks, ik ben ook burn- out geraakt maar niet alleen doordat ik functies bekleedde die onder mijn niveau waren maar ook doordat ik weinig tot geen erkenning heb gekregen in mijn leven tot nu toe van mijn ouders en broer. Mijn leven is tot nu toe redelijk negatief geweest met vooral in mijn jeugd en puberjaren een hoop ellende. Ik heb altijd alles helemaal alleen moeten uitzoeken, ben heel jong moeder geworden en altijd geprobeerd mijn zoon het beste te geven. Maar wat weet je nu als je pas 16 bent? Niet veel en al helemaal niet hoe het echte leven is. Helaas toen ik geestelijk in de prak raakte en bijna een einde aan mijn leven had gemaakt, anderhalf jaar op de bank gelegen, chips en koek als eten en heel wiet gerookt om het malen in mijn hoofd te doen stoppen, besef ik waar het fout is gegaan, wat ik aan mijzelf moest veranderen en is het meer dan duidelijk geworden dat ik behalve mijn zoon en mijn vader eigenlijk niemand heb waar ik op kan bouwen, ik ben begonnen dit te accepteren en ik ga er wat van maken. 

Bron Email©Loes Raaphorst 11/2010]]>  

 

Centaury – Duizendguldenkruid – Centaurium umbellatum 

Voor personen met een zwakke wil die zich te bereidwillig en meegaand opstellen t.o.v. de wensen van anderen. Hun hulpvaardigheid en goedmoedigheid wordt dan ook gemakkelijk uitgebuit; ze kunnen geen ‘nee’ zeggen. Deze passieve, soms slaafse mensen laten moeilijk hun individualiteit gelden, komen niet voor hun eigen belangen op, doch ondergaan de invloed van een krachtige of egoïstische persoonlijkheid (superieuren, echtgenoot, moeder of vader). Zij zijn gevoelig voor lofbetuigingen en standjes, verlangen erkenning en bevestiging.

Negatief: zwakke goedmoedigheid

• Voor hen die geen ‘nee’ kunnen zeggen, niets kunnen weigeren 
• Voor de voetveeg, de sloof die zich laat onderdrukken 
• Bij onbewust overnemen van gebaren, opvattingen en zinswendingen van sterkere persoonlijkheden 

Positief: gemotiveerde dienstbaarheid

• Voor personen die hun eigen individualiteit niet laten gelden 
• Voor mensen die hun eigen persoonlijkheid opgeven en zich willoos onderwerpen aan een sterke “geestelijke leider” 
• Voor mensen die sterk vasthouden aan geldende voorschriften en gebruiken 

Bron: Anthémis

Cerato – Loodkruid – Ceratostigma willmottania 

Voor twijfelende personen die hun eigen intuïtie wantrouwen en onzeker zijn in hun besluitvorming. Ze zijn niet in staat een eigen oordeel te vormen en vragen voortdurend raad aan anderen. Ze hechten teveel waarde aan andermans mening, waardoor ze soms een lichtgelovige onzekere en soms domme indruk maken. Meestal beseffen ze niet dat ze zelf veel weten en negeren hun inwendige stem. Een  pasgenomen beslissing betwijfelen ze het volgende moment al.

Negatief: voortdurend raad vragen 

• Voor schoolgaande jeugd bij wie de intuïtie wordt onderdrukt door de hoge eisen van het leerprogramma 
• Voor mensen die teveel belang hechten aan de heersende mode of trend 
• Voor zij die steeds de laatst gehoorde aanbeveling volgen bijv. voor het behandelen van een ziekte 

Positief: innerlijke zekerheid

• Voor zij die kennis en informatie verzamelen zonder ze in de praktijk om te zetten 
• Voor hen met de neiging om gedragingen van personen die ze bewonderen te imiteren 
• Voor kinderen die op examens goede antwoorden weer doorhalen 
• Voor hen die raad vragen, ondanks een eigen goed gefundeerde mening 

Bron: Anthémis

 

ADHD

Attention Deficit Hyperactivity Disorder, maar gelukkig korten wij het hier in Nederland af als ADHD, oftewel: Alle Dagen Heel Druk.

Toch geeft dit een beetje vertekend beeld, want het is beslist niet zo dat alle drukke kinderen ADHD hebben. Bedenk maar even dat een koe een dier is, maar niet alle dieren koeien. 

Het is helaas ook nog steeds niet mogelijk om even langs een dokter te gaan, bloed te laten onderzoeken en zo een diagnose te krijgen. Het ligt veel gecompliceerder. 

Er zijn een aantal symptomen waar een kind last van moet hebben, wil men er inderdaad van overtuigd zijn dat het om ADHD gaat. Het belangrijkste is ook dat aangetoond kan worden, dat het kind er al voor het zevende levensjaar last van had. 

Enkele symptomen op een rijtje:
– Zuurstof tekort direct na de geboorte, (slechts 2 % van baby’s die dit is overkomen heeft ADHD).
– Veel huilen als baby, met name het verschil met andere broertjes en zusjes.
– ADHD problemen bij andere familieleden (in 30 – 40% van de gevallen)
– Leerproblemen (lezen, rekenen, spellen)
– Moeite met sociale contacten, gepest zijn op school
– Temperamentvol gedrag, woede uitbarstingen
– Gedragsstoornissen, vechten, agressief gedrag, oppositioneel gedrag en autoriteitsconflicten
– Behoefte aan spanning, bijv. te hard rijden, risico’s nemen
– Delinquent gedrag, contact met politie/justitie
– Drugs- en/of alcoholgebruik
– Financiële problemen, gokken
– Relatieproblemen, werkproblemen
– Stemmingswisselingen
– Angst, depressie, dwangmatigheid
– Overgevoeligheid voor bepaalde zintuiglijke prikkels, b.v. geluid van een klok, storm, lichtflitsen, bepaalde geuren, aanraking.

Als dan uiteindelijk de diagnose gesteld is door een kinderarts of psychiater, zal er vaak gestart worden met een training in sociale vaardigheden in combinatie met medicatie, zoals bijv. Ritalin.

ADHD in je omgeving kan een ongelooflijke aanslag op je persoonlijkheid doen. Er bestaan niet voor niets zelfs praatgroepen voor “brusjes” (broers-zussen) en ook voor de ouders is vaak speciale opvang nodig.
De stichting Balans verzorgt voorlichtingsavonden door het hele land. 

Blijf er beslist niet alleen mee rondlopen en vraag hulp en steun waar je maar kunt! 

Reageren? Gebruik gerust de reactieknop bovenaan deze pagina; vermeld wel even of jouw reactie geplaatst mag worden.

ADHD en Reiki – onverwachte combinatie?

 

ADHD Noodkreet van een Moeder – oproep om te reageren!

Zou je dit verhaal op je site willen zetten zodat ik met meer mensen in contact kan komen over mijn onderwerp? 

Mijn zoon is 12 jaar. Hij heeft zit op een speciale school in een groep VMBO schakel klas. Op de gewone school vonden zij dat Max druk was. Dat klopte ook wel, maar thuis lag dat anders. Mijn hele kennissenkring vindt Max een aardige jongen; je moet hem kennen. Zodra hij met kinderen in contact komt wordt zijn gedrag druk. Ook op deze school is hij druk en de juffrouw vindt dat hij ADHD heeft. Ik zeg van niet maar ik vind wel dat hij een emotioneel probleem heeft en dat heeft met zijn vader te maken. We zijn uit elkaar en zijn vader woont in Spanje dus ziet hem weinig. Vorig jaar is hij voor de eerste keer bij zijn vader geweest en dat heeft hem goed gedaan. 

Nu wil de school dat ik hem laat testen en ik wil dat eigelijk niet, omdat hij al getest is op ADHD en het er niet uitgekomen is. De juf mag Max volgens mij niet zo. Mijn kind hoort al jaren dat hij te druk is en niet luistert. Ik denk dat mijn kind zoiets heeft van jullie zeggen allemaal dat ik ADHD heb dus dan gedraag ik mij daar ook maar naar. De juf zegt als jij je zo blijft gedragen dan zit je straks niet lang op het voortgezet onderwijs en als je je zo gedraagt dan zit je met de kerst thuis. Of jij raakt toch alles kwijt. Ik vind dat niet erg op zijn plaatst want als je op een speciale school zit lijkt het mij juist dat je positief naar een kind moet kijken en het niet af zeiken. Daar is mijn kind erg gevoelig in. 

Ik heb hem drie keer in de week heen en weer gebracht naar de Altra een instelling van jeugdzorg waar ze kinderen met hun gedrag confronteren en cursussen geven . Dit heeft allemaal niet geholpen en dan zegt mijn kind ook nog: Mam als ik daar blijf, word ik net zo als die kinderen en hij had gelijk. Nu lig ik dus met de school overhoop, omdat ik Max eigelijk niet weer door de molen wil laten gaan, maar aan de andere kant wil ik het wel, om te bewijzen dat ze fout zitten. Ook vindt de school dat hij aan de Ritalin moet, dat is beter voor hem. 

Ja,ja ze bedoelen dat ze dan geen last meer van hem hebben als hij als een zombie in de klas zit. Want natuurlijk heb ik het verhaal over Ritalin gelezen. Ik persoonlijk vind dat ik dan een probleem heb om deze rommel in mijn kind te douwen. En dan zeggen ze dat kinderen geen drugs moeten gebruiken; dit zijn ook drugs dus dat stop ik echt niet in mijn kind. Thuis vertoont hij dit gedrag niet, alleen op school en in drukke ruimtes. Kijk al zou hij ADHD hebben is het ook niet erg, maar geen Ritalin. Ik ken een kind die het ook gebruikte en die kreeg problemen met zijn groei en toen bleek het kind iets anders te hebben. Moeder zelf heeft het ook in genomen en voerde de hele dag niets uit en bleef de hele dag suf, dus dat is wat je je kind geeft een drug. 

Toch merk ik dat ik een beetje onzeker werd en mijn zelfvertrouwen kreeg een flinke deuk, maar gelukkig heb ik hele fijne vrienden en die hebben mij weer flink gemotiveerd om mij niet op mijn kop te laten zitten en bovendien ben ik zijn moeder en weet ik het toch wel beter. Ik vind het zo jammer dat als kinderen druk zijn meteen de stempel van ADHD krijgen. Wat ik graag wil is dat mensen met mij contact op nemen mailen of ze ook in zo’n situatie zitten of dit ook meegemaakt hebben en wat zij hebben gedaan. 

Ik denk dat we onze kinderen niet zomaar in een hoekje moeten laten drukken en er voor moeten vechten. Zelf werk ik op een school als administratief medewerkster en heb veel gezien en gehoord op de school en laat mij genoeg informeren en ik lees alles. Dit zijn kinderen die al veel moeten en snel volwassen moeten zijn, veel informatie moeten verwerken, en in het gareel moeten lopen . Maar wordt er nog wel goed naar kinderen gekeken. Ik ben blij dat ik niet alleen van het reguliere afhankelijk ben en spits mij ook op het alternatieve waar ik meer het gevoel bij krijg dat het om gevoel gaat. 

Ik ben pas begonnen met visolie, Bach remedie en multi – vitaminen. Kijken wat voor effect dat geeft. Zijn er geen praat groepen voor dit soort problemen dan hoor ik dat graag. Ik ben een alleenstaande moeder en sta er alleen voor en heb soms het gevoel dat instanties over mij heen lopen, omdat ze gelijk willen hebben. Op dit moment behandelt de juf Max als een ADHD-er terwijl ze niet eens op papier heeft of hij dat ook daadwerkelijk heeft. Ik weet ook dat er leraressen zijn die er net zo over denken als ik, dus reactie van iedereen daar zou ik blij mee zijn. 

Liefs Patricia – bylhout48@quicknet.nl

Het Vervolg:

Ik ben met Max naar Reiki geweest hij is 4 dagen achter elkaar behandeld. Zijn stuitchakra was geblokkeerd. Later in de week waren zijn knieën erg koud. Nou weet ik dat een blokkade bij de knieën meestal met angst te maken heeft. In ieder geval hij lag er lekker bij en nu gaan we één keer in de week. De vrouw zei dat hij de laatste dag goed aanvoelde. De vrouw kon ’s nachts niet zo goed slapen werd steeds wakker. Toen zij mijn zoon de eerste dag behandelde vertelde ze mij dat ze voor het eerst goed geslapen had en niet wakker was geworden en dat volgde ook de andere behandel dagen. Het leek dus of mijn zoon haar op zijn manier geholpen had dat vond ik zo grappig. Ik ga in ieder geval door en ben ook bezig met homeopathie. Reiki brengt toch wel iets teweeg bij mijn zoon en ik hoop dat het allemaal positief verloopt. Ik hou jullie op de hoogte hoe het verloopt. 

Liefs Patty

Nog meer nieuws:

Ik heb veel reacties gehad op Max. Door Altra werd eerst gezegd dat Max was getest op ADHD nu blijkt dat niet zo te zijn hij is psychologisch getest daar konden zij niets vinden. Toch wou ik hem wel testen om de juf te laten zien dat ze ongelijk heeft. Ik had alle papieren ingevuld. Zij zouden het door sturen naar Mentrum het oude jeugdzorg in Amsterdam.

Twee weken voor dat hij van school ging vroeg zij mij om een gesprek. IK heb eerst met mijn RT collega gesproken hier over (zij kent Max goed) en zij vroeg waarom zij mij wou spreken en dat als zij mij wou spreken over mijn ingevulde lijst dat ik dat niet moest doen, want het is mijn verhaal zoals ik Max zie. De juf wou een gesprek met mij en de orthopedagoog om een plan op te stellen voor Max.

Toen ik daar was werd de lijst van mij en haar naast elkaar gelegd en eigenlijk scheelde hij niet veel met die van mij. Op sociaal gebied en nog een aantal dingen scoorde hij bij haar niet echt goed. Nou dat kan situatie school en thuis is anders. In mijn geval wel. De orthopedagoog stelde mij voor om niet naar het Mentrum te gaan, want daar had hij geen hoge pet van. Maar hij wou mij er in eerste instantie wel naar toe sturen. Vreemd. 

Hij vertelde dat zijn zoon ook Ritalin gebruikt en dat goed helpt.Ik ben blij voor hem, maar ik gebruik het niet. Ik zei stuur het het maar door naar de nieuwe school. Juf gaf een zucht van verlichting. Natuurlijk zij is er vanaf maar mij heeft ze een jaar lang onder druk gezet.Toen Max zijn afscheidsfeest had op school heb ik haar nog gesproken ze vond dat Max een stuk rustiger was geworden zijn achterstand had ingehaald. Nou toen brak mijn klomp, een aantal dagen ervoor had ze toch een andere mening daar over. 

Ik heb ook nog met een moeder hier over gesproken en daar hoorde ik ook vreemde verhalen over de juf. Haar kind was ook druk en moeder scheen al een aantal aanvaringen met haar te hebben gehad. Haar kind gaat naar het Caland lyceum.Tja ik zeg niets meer. Max zit nu op et VMBO met lwoo hij heeft al vriendjes en gaat morgen echt beginnen. Het toeval (?) wil dat de orthopedagoog van Max zijn oude school nu een baan heeft waar Max nu zit. Max zegt hij komt mij zeker in de gaten houden nou ik ben rustig dus hij doet maar. Vond het wel een leuke opmerking. Toch vind ik een ding vervelend, want hij heeft nu al het plakplaatje van die heeft ADHD. Het kind krijgt niet eens de kans om gewoon Max te zijn. 

Sinds een paar maanden hebben we thuisbegeleiding een leuke spirituele vrouw. Zij heeft met de school (oude) gebeld en kon ze niet vinden in het ADHD gedrag van juf ten opzichte van Max . Deze vrouw heeft met zware kinderen gewerkt en ADHD kinderen dus ze weet waar ze het over heeft. Het ligt ook aan mij de manier hoe ik met hem communiceer. Want we zeggen snel het is het kind, maar ik heb gemerkt dat er ook aan mij wel wat schort. Daar zijn we nu mee bezig en dat zal nog even wat in aarde hebben. Maar het komt goed. 

In de tussen tijd heb ik Reiki 1 gedaan en daar ga ik mij nu verder op spitsen. Ik laat mij niet op mijn kop zitten of dingen vertellen. Ik heb ook een boek gelezen taoïsme in opvoeden heel leuk en geweldloze communicatie. Dat is heel verhelderend. Ik moet het ook maar in mijn uppie doen. Max is wel 5 weken bij zijn vader geweest voor de tweede keer en hij komt toch weer anders terug. Dus het doet hem goed. Ik ben blij dat ik het goed met zijn vader heb gemaakt, het is voor ons kind. We kunnen goed met elkaar over weg. Max zegt als ik weer geboren wordt dan hoop ik dat ik jullie als ouder krijg lief hè?

Update september 2007

Een nieuw schooljaar is begonnen en weer veel gezeur. Ik heb Max weer laten testen en ze komen er niet uit dus nu vinden zij dat hij naar de kinderpsychiater moet. Het testen van GGZ duurde ongeveer zes maanden en toen ik eindelijk weer contact had was dat net voor dat Max weer naar school moest, ze was hem vergeten en het dossier was zoek slordig lijkt mij. Ik heb gevraagd aan Max die inmiddels 14 is geworden of hij dat wou. Ik kreeg als antwoord het boeit me niet als zij dat vinden dan heb ik het maar. 

Ook op school behandelen zij als een ADHD er terwijl er niks zwart op wit staat. In zijn klas zitten wel allemaal kinderen waar het wel bij is vast gesteld en ook vloekende kinderen. Deze kinderen gebruiken ook medicijnen, maar als ik Max zo hoor praten was een kind wel 7 keer getest en hij heeft medicijnen, maar is nog druk nou dan weet ik niet wat er allemaal gebeurt. De zorgcoördinator van Max komt van de oude school en ik merk dat Max het vervelend vindt, omdat hij het gevoel heeft dat hij erg op Max let. 

Van de week was er een akkefietje met een leerkracht waar alle kinderen niet mee uit de voet konden. Iemand maakte een geluid in de klas en de juf stuurde Max eruit terwijl hij zei dat hij het niet was. Hij wordt dan door iemand op gevangen en die vroeg wat er aan de hand was, terwijl hij dat net wou uitleggen kwam de zorgcoördinator binnen en zei tegen Max dat het ook altijd het zelfde is met hem zonder te vragen wat er nou precies aan de hand was. 

Deze meneer heb ik ook al gesproken en hij vindt dat Max aan de medicijnen moet, want dat is beter voor hem en zijn zoon heeft ook Ritalin geslikt en is inmiddels 20 en het gaat goed met hem. Ik zei tegen hem dat dat zijn keus is maar niet de mijne. Ik werd kwaad op hem omdat hij zich opdringt aan mij wat ik moet doen. Dus ik praat niet meer met hem. Ik heb al duizend keer vertelt dat je Max structuur moet bieden( wie niet).

Thuis gaat het sinds thuis begeleiding veel beter. Het was ook de manier waarop ik tegen hem praat. Ik merk ook dat hij zijn thuis keurig thuis brengt en al zijn spullen compleet naar huis komen .Dat is een overwinning voor hem, want dat was vorig jaar wel anders. Zijn huiswerk maakt hij grotendeels op school. Max vind het vervelend dat mensen en dit vooral op school hem steeds confronteren met ADHD en zegt ook dat het hem niet boeit hoe ze over hem denken.

Nou heb ik daar zelf wel een probleem mee, want wat als het niet waar is dan heeft hij wel altijd dat stempeltje gehad. 

Wel op 4 oktober gaan we bij de kinderpsychiater langs en ik zie en hoor het wel. Ik denk dat mijn kind nog kind is en dat mag tegenwoordig niet meer, want ze moeten snel volwassen worden. Nou die van mij heeft wat meer tijd nodig.

Lieve mensen ik hou jullie op de hoogte en allemaal hartelijk dank voor al die lieve berichten want zoals ik zie zijn veel mensen het ook met mij eens. Misschien zijn er nog mensen die mij kunnen helpen met tips en/of ideetjes.

Ook heb ik een artikel gelezen over ADHD van een meneer Jan Blaauw bevestigd weer het een en ander. Het is in 1955 op de markt gebracht onder de naam methylphenidaat voor slaapzucht ivm. medicijngebruik, lichte depressie en narcolepsie .Ritalin verhoogt het dopaminenniveau in de hersenen. Deze theorie wordt door geen enkel onderzoek ondersteunt. Op 10 februari 2006 waarschuwen experts voor ADHD-medicijnen.The Washington Post pleit voor duidelijke testen op medicijnen zoals Ritalin, Concerta. Dit bericht stond onder Nu.nl wetenschap. Orthomoleculaire behandelingsmethoden van ADHD Jan Blauw is de tekst wat ik op internet heb gevonden.

Hier een nieuw verhaal vandaag gebeurt:

Vandaag is Max naar huis gestuurd, omdat hij een eikel naar iemand heeft gegooid tegen het oor van het kind. Ik begin bij het begin. Ik werd op mijn eigen school gebeld en mijn directeur nam op. De man aan de andere kant was de zorgcoördinator en tevens psycholoog van Max zijn school. Mijn directeur hoorde een man die zijn naam niet zei en erg geïrriteerd leek. 

Mijn directeur dacht dat het een leverancier was tot hij mijn naam hoorde. Ik was op dat moment in onze dependance en kwam net op tijd terug om het gesprek aan te nemen, mijn directeur zei dat het een rara man was. Ik nam de telefoon op en kreeg de zorgcoördinator. Hij vertelde mij op een zeer nare manier dat Max was geschorst, omdat hij een eikel tegen een klasgenoot zijn oor gooide. Meteen zei hij dat de de druppel was die de emmer deed overlopen. Ook meende hij mij te melden dat hij gauw aan de medicijnen moet, waarop ik antwoordde dat maak ik wel uit. 

De manier waarop hij tegen mij praatte maakt mij al behoorlijk boos. Ja zegt hij en morgen hoeft hij ook niet komen. Ik dacht en dat allemaal door een eikeltje. Dus door dat hij zo tegen mij sprak vertelde ik hem wel dat het etiketje wel goed geplakt was op Max en waar hij en school Max altijd confronteren met ADHD gedrag dus m.a.w. Max heeft zonder dat daar maar enig bewijs voor is ADHD en wordt ook zo behandeld. 

Regelmatig moet hij en de klas aanhoren dat hun de ergste klas van school zijn. Lekker positief en dat voor een speciale school. In Max zijn klas zijn drie kinderen van school af gegaan vertrokken naar een andere school. Inmiddels zitten er vier of vijf nieuwe kinderen . Een meisje en dertien jongens , waaronder kinderen die ook ADHD hebben, autistisch zijn en vloekende kinderen. Eigenlijk allemaal kinderen die wat slechts in hun leventje mee maken. 

Een kind wat door zijn moeder werd verwaarloosd en door stiefvader geslagen hij gaat nu bij zijn vader wonen. Een kind met angststoornissen, omdat op de basisschool tegen het kind regelmatig werd gezegd dat hij stom was en een rot kind andere kinderen in die klas plasten spontaan in hun broek en als ze straf hadden moesten ze op de grond zitten. Mevrouw is niet meer werkzaam in het onderwijs en nog veel meer. En dan moeten deze kinderen ook nog goed functioneren? 

Wel Max komt thuis en begint te vertellen. Hij was met een groep van 20 jongens en meisjes naar de Aldi geweest en onderwijl ging ze met eikels naar elkaar gooien. De groep bestond uit eigen klasgenootjes en van de andere klas. Op het moment gooide Max zijn klasgenoot een eikel naar hem en het ging over en weer. Max gooide ook weer en de klasgenoot begon te huilen hij kreeg hem tegen zijn oor. 

Deze jongen is snel gebrand en vecht ook veel op school dus Max dacht weg wezen want ik wil niet vechten dus ging de school in. De jongen is Max achterna gegaan ,omdat hij hem wou pakken de leerkrachten en leerlingen moesten hem tegen houden, maar gaf Max toch een duw. Max en hij moesten op het matje komen. De zorgcoördinator zei tegen hem dat dit de druppel was en zei dat hij hem (klasgenoot) altijd pest, maar dat was niet helemaal waar en dat zei Max ook, maar tegen mij zei hij dat Max had bevestigd dat Max hem pest.

Woorden omgedraaid zegt Max. Hij zegt het gebeurt wel eens. Ja zegt de coördinator je daagt het soms ook uit en Max gaf toe. Dus zegt de coördinator “dus eigenlijk ben je een klootzak.” Ook zegt hij dat hij al twee jaar bezig is om hem pillen te geven. Hij zegt wel tegen Max dat hij intelligent is en kan door stromen naar VMBO-T, maar dat niet haalt door zijn gedrag. 

Ik was met stomheid geslagen. Hoe durft een psycholoog zo tegen een kind te praten en tegen mij op zo’n manier. Ik ben nog steeds erg kwaad en het is nu 23.42 uur en nog kwaad. Mijn directeur zei dat ik niet meer reageren en de leerplicht moet bellen. Hij vond het belachelijk.

Bovendien kreeg ik twee brieven mee zonder envelop een brief schreven zij “Aan de moeder van Max” hoezo aan de moeder van Max ? Daar stond in dat Max geschorst is omdat hij zijn klasgenoot een eikel tegen het oor had gegooid. Alleen kon ik het verhaal niet terug vinden dat hij precies het zelfde deed en nog eens 18 jongeren waar waren die dan horen die ook niet geschorst te zijn? 

De tweede brief zonder aan te geven voor wie de bestemd is. Een aantal regels, één gele brief word ik gebelt ( maar hij heeft toch ADHD) dan weet je dat ze drukker zijn als ADHD kinderen (waar gaat het over). En verder op in het verhaal als Max zich niet aan de regels houd dan zal ik de moeder van Max op de hoogte stellen. Aan wie is deze brief nou gericht. Onbehoorlijke brief. Ik ga morgen contact opnemen met de leerplichtambtenaar kijken hoe hij dit verhaal vindt. 

Ik bedoel waar gaat het over over een eikel gooien. Mijn baas ook werkzaam als directeur van het basisonderwijs heeft mij dit verteld, want ook hij verbaasde zich hier over. Intussen heb ik mijn zus (werkt ook in het onderwijs) gebelt en zij kreeg meer het gevoel dat Max de pispaal is en dat een psycholoog zo nooit met kinderen moet omgaan. 

Ik snap het niet meer ben ik nou abuis ligt het aan mij of ligt het toch aan mijn kind. Dat geloof ik niet, ik heb een goed stel hersens ook ik werk met kinderen en ik regel de overblijf maar ik ga nooit tegen kinderen te keer, ik laat ze eerst hun verhaal vertellen en zeg dan wat ik er van vind. Ook bij mij op school zitten kinderen die eigenlijk allang geschorst zouden moeten worden door hun gedrag. En die zitten pas op de basisschool. 

Ik hoop dat de mensen die mij al eerder hebben gemaild hier nog meer weten of zijn er mensen die mij kunnen bijstaan. Het zal wel ergens goed voor zijn dat dit ons over komt welke les moet ik hier leren vraag ik mij zelf af. Ik hoop op reacties van jullie ook mensen uit het onderwijs. Max vind het desondanks jammer dat hij niet naar school mag.

Ook heb ik met een aantal ouders gebelt en daar kwamen ook geen leuke verhalen vandaan. Het is zo jammer dat we daar geen controle meer over hebben want wij als ouders weten niks van elkaar dus hoor je op een info avond meerdere geluiden. Een vader met 10 minuten gesprekken bij het tussen rapport was vader zo snel buiten dat toen hij in het rapport keek op straat zijn zoon naar een andere school moest dus niet in die 10 minuten vertelt. Hij weer naar binnen en zei dat het niet gebeurt en waarom ze dat niet meteen had vertelt. Hij is naar de leerplichtambtenaar gegaan en die jongen hoefde niet van school af.(raar verhaal). 

Een moeder vertelde mij dat de tekenjuf er voor zou zorgen dat het kind van school af moest. Het kind heeft angststoornis maar er werd tegen haar gezegd dat hij ADHD had .Niemand kon dit vinden van AMC tot hooggeleerde, het bleek angststoornis te zijn. Ja nu komen de verhalen los. Waar is nou die Speciale school gebleven ik kan het niet meer terug vinden en vraag mij ook af of dat wel goed gaat allemaal. Dan had ik hem ook naar een reguliere school kunnen sturen. Trouwens dit zijn Max zijn eigen woorden hoe moet je nou respect krijgen voor iemand die mij zo behandeld en ik geef hem gelijk. Wel tot zover ik hou jullie op de hoogte en ik dank Loesje dat ik het hier kwijt kan.

Liefs Patricia – bylhout48@quicknet.nl

Bron Email Patricia ©Loes Raaphorst 09/2007

ADHD en Reiki – onverwachte combinatie? 

Naar aanleiding van mijn artikel Kind met ADHD, kreeg ik een reactie binnen van een vader. 

“Hallo, mijn naam is Gerard V, ik ben gehuwd en vader van 2 kinderen. Mijn zoon Ferdy (13jaar) heeft ADHD, en we hebben ook nog een dochter Shaunny (11jaar). 

Met belangstelling heb ik je verhaal gelezen over je zoon, die ook ADHD heeft. Ferdy is een hele lieve gevoelige, soms verdrietige knul, hij kan zich slecht concentreren en heeft moeite zich aan te passen aan vreemden. Hij wil alles perfect doen, en is bang om te falen.

We hebben vanaf de kleuterschool met hem gedokterd, van instantie naar instantie, van het kastje naar de muur. Eindelijk kwamen we in met een kinderarts in Zoetermeer, die hem Ritalin voorschreef. In het begin hielp dit wel, maar naar mate de maanden vorderde, verslechterde zijn toestand. Hij sloot zich meer en meer op. 

We kwamen toen in contact met ene “Sylvia”, healing/reikimaster. Na een paar behandelingen van zijn chakra’s, ging hij voorruit. Ik ging altijd mee, en deze Sylvia leerde mij hoe ik mijn zoon zelf kon behandelen. 

Sinds groep 7 is hij van de ritalin af en ik behandel hem 1 à 2 maal in de week. Hij is een stuk zelfverzekerder geworden, en staat positief in het leven. Hij speelt Rugby, is zeer sociaal en een scheet van een gozer. 

Mensen hebben zo snel hun oordeel klaar over kinderen met ADHD, maar deze chaoten zijn ontzettend gevoelig en met de juiste manier van omgaan met ze, zul je zien wat een fijne lui ze zijn. 

Gerard”

*************

Gerard, dank je wel voor jouw reactie! Misschien is Reiki voor meer kinderen met ADHD wel een goede oplossing. Wanneer Ritalin gewoon zijn werk doet, zonder al te veel bijwerkingen is dat natuurlijk heel mooi. De vereniging Balans heeft echter al regelmatig klachten binnen gekregen van ouders, die klagen dat hun kind toch benadeeld wordt, omdat Ritalin nog steeds onder de ‘opium-wet’ valt. Het schijnt voor jongens met ADHD en Ritalin nog steeds bijna onmogelijk te zijn bij de Marine te gaan, om maar een voorbeeld te noemen. 

Aan de andere kant, als Ritalin het effect heeft wat jullie hebben meegemaakt met jullie zoon, is het zaak om naar iets anders op zoek te gaan. Uit eigen ervaring weet ik dat Reiki heel ontspannend werkt. Dieren reageren er ook heel goed op, en ook bij huil-baby’s worden goede resultaten geboekt. Ik had dit graag 10 jaar eerder willen weten, zodat ik mijn zoon dit ook mee had kunnen geven. 

Het feit dat jullie zoon zelfs in staat is aan een teamsport mee te doen, zoals Rugby, klinkt mij bijna ongelooflijk in de oren, want zelfs met Ritalin was dat met mijn zoon niet mogelijk. Korfbal, waar elk lichamelijk contact verboden is, was het enige waar hij zijn energie een beetje in kwijt kon, zonder te verzanden in ’te wild’ gedrag. Momenteel doet hij aan skate-boarden (ik houd mijn hart vast met al het stunten wat daarbij hoort), en daar voelt hij zich goed bij. 

*************

Reactie Agnes

Beste Gerard,

Wat fijn dat het voor jouw zoon lijkt te werken. Als professional wil ik toch reageren op de symptomen die je beschrijft: het lijkt veel meer op pdd-nos dan op adhd. Als dat juist is, dan is het terugtrekgedrag en zich meer op 1 ding dan op de omgeving richten logisch, zeker bij het gebruik van Ritalin dat bij deze kinderen de concentratie wat vergroot. Misschien toch goed om nog eens in te duiken? Niet omdat een diagnose noodzakelijk is hoor; als het goed gaat met je kind is dat het belangrijkste. Het kan wel helpen om minder sociaal, onhandig gedrag van je kind te begrijpen en te begeleiden.

succes, Agnes

*************

Reactie Nelleke

Met grote belangstelling de reacties gelezen. Mijn zoon heeft ADHD. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties, maar het blijft tobben. Inmiddels is hij 16 jaar en het gaat niet zo goed. Wij hebben ook via de huisarts Ritalin voorgeschreven gekregen, maar als je al die bijwerkingen leest en waar het medicijn nog meer voor gebruikt wordt wil je het liefst dat spul terzijde leggen. Dat hebben wij ook gedaan. Liever de onrust en alles wat bij hem hoort dan deze vreselijke troep in z’n lijf. Niemand weet wat het met de kinderen doet. Wat vertel je hem of haar als ze vijfentwintig jaar zijn en er doet zich een ziekte o.i.d. voor? Ook heb ik mijn zoon onder behandeling gesteld van iemand die het cranio-sacrale systeem onder handen nam. Dat ging een tijdje aardig goed totdat er een bepaald stadium bereikt was. Verder gaan had geen zin. Onbegrip van de buitenwereld en het ‘vreemde’ gedrag van mijn zoon zijn voor hem niet te plaatsen. In zijn ogen doet hij alles goed en is de ander altijd fout. Alles is zwart/wit in zijn ogen. Zelf heb ik voeling met Reiki. Wellicht is dat iets voor mijn zoon. Ik ben nl. niet stad en land met het afgereisd om alles uit te proberen. Dat lijkt mij zeker voor ADHD kinderen niet zo goed. Hopelijk ontvang ik van ouders die positieve ervaringen hebben met Reiki-behandelingen.

**********

Reactie Hans C.

Sinds vorig jaar september ben ik niet meer in het onderwijs werkzaam. Ook ik heb in het VMBO met kinderen met ADHD gewerkt. Wat ik de ouders altijd voorhield was om verder te kijken dan Ritalin, omdat met voeding en voedingssupplementen er veel vooruitgang is geboekt. Alleen al met bv visolie (omega 3-9). Dat er met Reiki ook mogelijkheden zijn doet me deugd, want zeker in die ricgting wordt er te weinig gekeken.

De kinderen met ADHD waren voor mij stuk voor stuk lieve kinderen die ik met veel plezier naar een diploma heb geholpen. Alleen al door hun inzet. Ik heb het altijd jammer gevonden dat er in het opleidingscircuit te weinig aandacht hiervoor is (in het algemeen).

Ik ben geen voorstander van meteen te stoppen met RITALIN, maar afbouwen en zoeken naar alternatieven juich ik zeker toe. Gelukkig is de mondigheid van de ouders steeds groter. Ik wens de ouders van deze kinderen veel sterkte en wijsheid toe. 

**********

Reactie van Ien

Reactie Jeroen

Hoi, mijn naam is Jeroen en ik behandel regelmatig kinderen met adhd met oa Reiki en edelstenen, waaronder de aan ADHD, asperger en pdd nos lijdende zoon van mijn vriendin. 

Leuk om te lezen dat er meer mensen zijn die vooruitgang zien in het gedrag van kinderen na enkele Reiki of andere healingbehandelingen. Wat ik ook heel erg zie is dat er veel ‘wild gedrag’ toch minder wordt na Reiki. Of Reiki Ritalin zou kunnen vervangen zal van heel wat meer afhankelijk zijn en dus voor iedereen iets om zelf te bekijken ( samen met de artsen 😉 ) .. vergeet echter niet dat het ene het andere zeker niet uit hoeft te sluiten. Ritalin is geen peace of cake, maar het is er niet voor niets .. ondanks alle heftige bijwerkingen. 

Mijn ervaring is ook dat kinderen met ziektes in het ADHD spectrum vrij vaak een verstoorde balans hebben tussen de onderste en bovenste chakra’s .. namelijk de onderste zoals stuit heiligbeen en zonnevlecht ( en secundaire als knieën, voeten en aardeverbinding ) zijn veelal flink geblokkeerd en de bovenste chakra’s keel, derde oog en kruin staan wagenwijd open. Ik merk vaak dat als daar meer balans in wordt gebracht de energie van de ‘prikkels’ die zulke kinderen ontvangen beter weg kan stromen naar de aarde, zonder dat ze in hun hoofd hoeven rond te spoken. 

Vooral wild gedrag, onbereikbaar zijn en dwanggedachtes en handelingen als niet luisteren worden hierbij vaak een flink stuk verminderd. Vergeet trouwens ook niet dat Ritalin niet voor niets onder de opiumwet valt eigenlijk is het gewoon een amfetamine ( speed!!!) .. weinig artsen zullen de verslavende werking toegeven, maar die is er wel degelijk zeker in het niet onwaarschijnlijke geval van wat overdosering. Kijk dus erg goed uit met stoppen en minderen van Ritalin. Zeker niet zonder doktersadvies en of toezicht! 

Verder wil ik ff kwijt dat ik heb genoten van jullie reacties .. hou jezelf vooral mondig 🙂 de artsen en je sociale omgeving hebben over het algemeen liever dat je alles klakkeloos aanneemt, ervaring leert echter dat vooral in het ADHD spectrum vooral enkele jaren terug maar wat werd aangekloot door artsen .. 

De sociale omgeving ziet dat rare gedrag wel natuurlijk, dus probeer het uit te leggen hoe het werkt 🙂 begrip is de eerste stap naar wederzijdse acceptatie .. Voor adhd-ertjes maar ook voor hun omgeving .. have fun 🙂

Jeroen

Reactie Esther

Ik heb jullie verhalen gelezen; op de school van mijn zoon (8 jaar) denken ze ook richting ADHD. Ik heb zelf ook Reiki en heb zelfs mijn dochter van 11 ingewijd toen ze nog 10 was. Ze is een erg gevoelig meisje en was al met energie bezig voordat ze Reiki had.

Nu komt bij mij dus het idee opborrelen om de kinderen zelf in te wijden in Reiki zodat ze de energie altijd tot hun beschikking hebben en niet afhankelijk zijn van iemand anders. Wel rekening houdende met de leeftijd van het kind dus. Ben benieuwd wat jullie hier van vinden. 

Groetjes Esther

Dan alvast van mij persoonlijk een reactie….

Afhankelijk van de leeftijd van de kinderen zou het op zich een goed idee zijn om kinderen ook in te wijden in Reiki I. Wel vind ik het toch belangrijk om rekening te houden met de ontwikkeling van kinderen. Het inwijden moet niet ‘in plaats van’ een verwerkingsproces komen. Sommige dingen moeten gewoon eerst aangepakt worden om mensen (kinderen) te laten groeien in hun ontwikkeling. Maar met Reiki I heb ik persoonlijk geen enkel probleem om dat ook bij kinderen te doen 😉

Groetjes, Loes

Reactie Lilian

Hallo, ik ben Lilian en wil graag even reageren op het onderwerp ‘Kind met ADHD’. Ik las daar vorige week een artikel over waarin stond, dat er alleen al in Amerika, aan meer dan miljoen kinderen RITALIN gegeven wordt. Ik was wérkelijk verbijsterd toen ik dít las! Hoeveel kinderen krijgen dit over de héle wereld genomen??? 

Wat weínig mensen weten is, dat de kinderen ‘van de niéuwe tijd’, éxtra gevoelig zijn in hun waarnemingen én gezondheid. Allergie voor voedingsstoffen, de huid, bronchiën, licht, geluid etc! Nu blijkt dat een kind met ADHD, zéér gevoelig is voor wat er op hem afkomt, in feite, reflecteert het kind, hoe de wéreld op dít moment is. Hij spiegelt in feite, de hectiek van de buítenwereld. 

Hij/zij, laat in feite zien, HOE WIJ OVERKOMEN!! Naar mijn gevoel, is het zoals Jeroen al aangaf in zíjn reactie. Belangrijk om een kind met ADHD goed in balans te brengen, inderdaad met een behandeling oa op de chakra’s en/of Reiki behandelingen. Ik heb hiermee een kindje van 3jr behandeld met goed resultaat. 

We leven in een tijd waarin veel in de ópenheid komt. Een tijd waarin men bewust wordt dat de mens méér is dan alleen het líchaam waarnaar hij kijkt! Veel ‘nieuwetijdskinderen’  ofwel ‘INDIGO’ kinderen, hebben het moeilijk met hun omgeving vooral de leef én denkwijze van de ‘oude generatie’, voelen zich anders, ook niet begrépen, thuis niet en op school niet, voelen alleen aansluiting bij hun leeftijdgenoten óf zonderen zich af! Een niéuwe generatie, die ZELF hun toekomst bepaald!! Een generatie die verándering brengt op de NIEUWE aarde!! 

Voor u ouders, is dit een moéilijke tijd. Een tijd waarin ónbegrip en wánhoop om uw kind, een enórme invloed kan hebben in het gezin. Neem uw kind seriéus in wat het aangeeft, dogma’s wérken niet! Veel kinderen zijn ook spiritueel begaafd, laat uw kind zijn verháál doen als het bij u komt, om met U een ervaring te delen!! Als ouder kunt u véél van uw kind leren, áls u luistert! Laat liefde, rust én geborgenheid centraal staan, dit is voor uw kind in deze ‘ónrustige tijd’ zéér belangrijk! 

Ik wens Ù OUDERS, sterkte toe en ínzichten om uw kind/eren op een liefdevolle wijze te begeleiden op hún weg, een weg die zal leiden naar een NIEUWE TIJD! Een NIEUWE WERELD waar de rust zal zijn weergekeerd,

Een lieve groet van lilian. 

Reactie Fran

Beste mensen,

Ook mijn zoon heeft de positieve ervaring van Reiki mogen ondervinden. Na een zoektocht vanaf zijn 7 jaar, zijn we in contact gekomen met een Reikimaster die hem behandeld heeft. Die jongen is helemaal opgebloeid, is rustiger geworden en zelf zijn we ook tot rust gekomen in ons gezin. Voor mij is Reiki zeker een aanrader, te weten dat mijn zoon ook stap voor stap heeft kunnen afbouwen met de Ritalin. Nu is hij een puber van 15 jaar en een hele toffe knul die nu af en toe in school positieve nota’s meekrijgt. Positieve bekrachtiging en structuur zijn zeer belangrijk bij deze gasten, samen met de helende werking van Reiki en het gebruik van omega 3 vetzuren. Dat is mijn ervaring toch.

Groetjes, Fran

Reactie Marieke

Hallo Gerard,

Mijn naam is Marieke, en ik heb jouw ervaring met ADHD en Reiki “per toeval” gevonden. Ik ben 37 jaar en moeder van een dochter van 5. Ik ben heel blij dat je gestopt bent met de Ritalin en op eigen wijze” echt een pluim waard”. Waarom zul je denken; ik heb alle reacties heel snel gelezen en dacht. Yes, hier kan ik wel iets aan toevoegen.

Er zijn namelijk hele kleine dingen die ook meehelpen rust te vinden. Een zoutsteenlamp op de kamer, lavendelolie laten verdampen op de slaapkamer, een droomvanger boven het bed. In de ochtend inwrijven van pepermunt olie. Maar ik denk dat jullie het meeste hebben aan een 3tal artikelen die ik heb verzamelt over NIEUWETIJDS-KINDEREN, KINDEREN VAN DE NIEUWETIJD, en VERANDERDT ONS D.N.A. Jullie kunnen dan denk ik ook de “niet medische” maar de voor mij al bekende “spirituele uitleg” verder verkennen.

Er zijn nog meer dingen die eventueel zouden kunnen helpen, die ik zou op kunnen zoeken. Bachbloesems, aromatherapie, wierrook, kruiden, kleuren enz. Ik ben niet iemand die dit zomaar doet maar dacht hier een klein lichtpuntje of een nieuwe impuls te kunnen geven. Omdat jullie al in het alternatieve geloven. Als je info wil ik heb genoeg per email en bellen mag ook.

Groetjes Marieke ketelaars

piereliepiepielo@hotmail.com

Reactie Monigue

Hallo allemaal, 

zelf heb ik twee kinderen met PDD-nos de een in combinatie met ADD de ander ADHD. Haar wilden ze Ritalin voorschrijven, ik ben naar de homeopaat gegaan. ze heeft chamomilla gekregen maakt grote sprongen vooruit kan zich beter concentreren en maakt haar werk nu af. Reiki lijkt me een goede aanvulling, als (huil)baby werd zij rustig bij een bepaalde reiki handeling.

Monique

Reactie Erika

In een artikel/brief op uw site lees ik dat het ongelofelijk word geacht dat een ADHDer rugby speelt. Ik ben teammanager van een rugby team en vind het volkomen logisch dat een kind met ADHD zich thuis voelt in de rugby sport. Rugby is namelijk een zeer gestructureerde sport waar hele duidelijke regels heersen. Mijn zoon gebruikt Ritalin en Concerta ook tijdens de trainingen en wedstrijden ivm. de concentratie. Hij speelt op hoog niveau. De structuur, het sociale verband, de duidelijke regelgeving en natuurlijk het feit dat hij iets doet waar hij in gewaardeerd word heeft tevens een positief effect op zijn schoolcarrière. Wij hebben veel spelers met AD(H)D.

Nog een reactie van Erika

Als ik de reactie en brieven lees op deze site word ik wel verdrietig en soms boos. Natuurlijk zijn de bijwerkingen van Ritalin welke in de bijsluiter staan niet mis. Bekijk de bijsluiters en je gebruikt nooit meer een paracetamol, weet wat er in het varken gestopt word en je eet nooit meer vlees enz. 

De keuze gaat er om dat je kind ongelukkig is omdat hij/zij niet geaccepteerd word op door zijn omgeving en hij/zij door de concentratie stoornis niet kan leren op zijn/haar niveau. Daarnaast is het bekent dat mensen met AD(H)D een hele grote kans hebben drugs – of alcoholverslaafd te worden, omdat ze andere hulpmiddelen gaan zoeken. 

Je verziekt als ouder denk ik de jeugd van je kind als je hem/haar de nodige medicatie onthoud. Als je kind een bril nodig heeft zeg je toch ook niet,”ga maar dichter bij het bord zitten”? (de ogen van brildragers worden niet meer getraind waardoor ze nog minder kunnen accommoderen)

Bron Email ©Loes Raaphorst 07/2007

Reactie Alfred

Hallo allen,

Ook mijn zoon had de diagnose ADHD, en kreeg het advies om te starten met Ritalin, waar ik het niet me eens was omdat er nog al wat bijwerking aan zitten.

Zelf ben ik Reiki Master en heb een opleiding natuur geneeswijze gedaan, ik heb mijn zoon zelf behandeld en heb hem daarbij DMAE Forte gegeven,(ADHD norm van is een complex middel AOV)dit is een middel wat geen bijwerkingen heeft maar wel de noodzakelijke rust geeft.

In de loop der jaren heb ik dit aan meer mensen met ADHA en PDDNOS geadviseerd. In de meeste gevallen hoor ik al na enkele dagen, dat het kind zelf verteld dat het rustig wordt ik zijn hoofd, en dat het zich kan concentreren. Dit is goed te merken aan het kind zelf en aan de schoolresultaten. Mijn zoon is inmiddels 21 en bijna afgestudeerd als ICT Systeembeheerder.

Groet, Alfred.

Bron Email ©Loes Raaphorst 10/2008

Reactie Veerle

Tof om te horen dat er eens iets anders bestaat ter behandeling van ADHD dan die stomme medicatie.
Mijn dochter heeft ADHD en neemt reeds geruime tijd concerta ; nu blijkt dat ze door het langdurig gebruik depressief is ; geef mij maar mijn drukke vrolijke dochter terug !! Reiki is misschien een goed alternatief !

Bron Email ©Loes Raaphorst 11/2008

Reactie Willeke

Beste allemaal, 

Ik ben zelf 30 jaar en mij bij is er dit jaar ADHD geconstateerd. Ik ben hiervoor naar PsyQ gegaan, een behandelcentrum die daar o.a. in is gespecialiseerd. Ik heb een vragenlijst beantwoord, een gesprek gehad met een psycholoog en toen kwam het behandelplan. Groepstherapie, medicatie en individuele therapie. Ik wilde alleen groepstherapie omdat ik persoonlijk contact wilde met lotgenootjes en omdat Ritalin een amfetamine is en teveel nare bijwerkingen heeft. Dat kon dus niet. Ik zou dan individuele en groepstherapie mogen volgen en het liefst wel met de medicatie omdat dat nu eenmaal het behandelplan is. En als ik graag contact wilde met lotgenootjes kon ik toch ook gewoon een forum bezoeken. Toen heb ik even uitgelegd dat een ADHD’er niet heel relaxed lange tijd achter een pc’tje kan zitten. (duh, dat zouden zij juist moeten weten). Je kunt hieruit opmaken dat ik niet heel positief werd en ook zeker niet van de psycholoog waar ik de gesprekken mee had. Ik vond haar zakelijk en hard ipv begripvol en medelevend. Dat heb ik haar overigens wel gemeld en ik zou een andere krijgen. Maar…..ik had er al geen zin meer in en wat de meeste ADHD’er heeft en ik dus ook is dat ik knettergevoelig ben voor omgeving en mensen en voelde me daar dus niet op mijn gemak. Via een vriendin kwam ik terecht bij een medium/personal coach. Door diverse gesprekken met haar kwam ik langzaam aan tot meer zelfinzicht. En ben ik een cursus bij haar gaan volgen om mijn intuïtie meer te ontwikkelen. Daardoor kwam ik erachter dat ik veel energie in mijn handen heb en dat meer kan gaan ontwikkelen door Reiki en magnetiseren. En na het lezen van het stukje over ADHD en Reiki zou het misschien kunnen zijn dat ik strax lotgenootjes kan helpen. Zou dat nu niet mooi zijn…..

Thnx voor de info en ik weet nu wat ik mag gaan doen! 

Groetjes Willeke 

Bron Email ©Loes Raaphorst 12/2008

Reactie van Marieke

Hallo allemaal, 

Wat me opvalt is dat iedereen zegt mijn kind of ik zelf ben heel gevoelig sensitief. Ik geloof daarom niet helemaal in ADHD 9 van de 10 kids zijn iets anders nl NIEUWETIJDSKINDEREN. Ook EPILEPSIE EN AUTISME zijn vaak zo te verklaren. De spirituele uitleg van deze dingen is volgens vele en ook mijn mening. 

Deze kinderen hebben een ander trillingsniveau,en bezitten een verder ontwikkelde DNA-structuur als de “gewone mens” hebben al meer kennis dan wij. Maar ook de juist teruggetrokken kinderen vallen hieronder. Vaak zie je ook dat deze kinderen allergieën, astma, bronchitis of eczeem hebben. Door het medicijngebruik kan de negativiteit niet weg en zoekt dan een weg naar buiten via het lichaam. Deze kinderen hebben veel meer baat bij idd Reiki, Bachbloesems, Kleurentherapie, Aromatherapie, Edelsteentjes enz.

Wil je meer weten over deze kinderen of over jezelf mail me dan.

Gr Marieke 

Bron Email ©Loes Raaphorst 02/2009

Reactie Maaike

Ik ben zelf iemand met de diagnose ADHD. Ik heb ruim anderhalf jaar Ritalin geslikt tot ik in aanraking kwam met Mayak-reiki, die naast Reiki ook het mayak healingssysteem bevat, waardoor ik op termijn merkte dat ik veel rustiger werd. Hierna heb ik in overleg besloten met mijn psychiater, te stoppen met Ritalin. Naast de ADHD kenmerken, herken ik me ook in kenmerken zoals deze omschreven worden voor nieuwetijdskinderen, sterrenkinderen etc.

Uiteindelijk maakt het mij niet uit waar ik onder val. Ik ben in eerste plaats Maaike en het liefst ‘gewoon’ Mens met hier en daar zo mijn eigen visie op de wereld.
Ik geef over mijn leven en hoe ik nu in de wereld sta lezingen. Vooral bedoelt om herkenning, erkenning en steun te bieden vanuit mijn eigen ervaring aan andere mensen ‘zoals ik’, hulpverleners, ouders en leerkrachten.

Bron Email ©Loes Raaphorst 10/2010

Wanneer er meer ouders zijn die ervaring hebben met de combinatie ADHD en Reiki, hoor ik het graag! Gebruik de reactieknop bovenaan deze pagina, maar vermeldt wel even of jouw reactie online gebruikt mag worden.    

 

Agrimony  – Agrimonie – Agrimonia eupatoria 

Voor mensen die hun moeilijkheden en zorgen, innerlijke conflicten en kwellende gedachten verbergen achter een masker van opgewektheid en zorgeloosheid. Zij willen een onbekommerde, goede indruk naar buiten toe uitdragen onder het motto “keep smiling” en zullen hun materiële, beroeps- of gezondheidsproblemen niet toegeven ofwel sterk minimaliseren. Deze vriendelijke, vrolijke en graag geziene personen leven graag in een harmonische prettige omgeving en zijn uiterst gevoelig voor conflictsituaties en zullen alles doen om ruzies en confrontaties te vermijden. Om aan hun zorgelijke gedachten te ontsnappen of te voorkomen dat ze gaan tobben, storten ze zich in allerlei activiteiten, zoeken steeds het gezelschap op van anderen of proberen hun toevlucht te nemen tot het euforiserend effect van alcohol, drugs of sigaretten.

Negatief: geveinsde zorgeloosheid 

• bij innerlijke onrust die zich uit in; kleine zenuwtrekjes, nagelbijten, aan het haar prutsen, tandenknarsen in de slaap 
• bij verslavingsneiging, vooral drankzucht, ter compensatie van hun leed 
• voor kinderen met snel opgedroogde tranen, die zich snel opgewekt voordoen, ondanks hun verdriet 

Positief: onvervalst optimisme 

• voor mensen met een lichamelijke handicap om hun verborgen pijn te verlichten 
• voor zieken die door grapjes hun klachten verdoezelen en het verplegend personeel zelfs vermaken 
• voor mensen die ondanks hun problemen altijd “heel goed, dank je wel” antwoorden als je vraagt hoe het er mee gaat 

in combinatie met SCLERANTHUS bij aanpassingsproblemen in bijv. ploegendiensten door het veranderen van het slaapritme / in de luchtvaart door de verschillende tijdzones

Bron: Anthémis

 Anti Antidepressiva 

Vandaag was het weer zover; ik keek rond in de medische nieuwsgroepen op Internet en ja hoor, er was weer ‘zo’n bericht’ waar ik kromme tenen van krijg. 

“Mijn vriendin is bij de huisarts geweest en die raadt haar antidepressiva aan, maar volgens mij is dat erg slecht, is het verslavend, heeft het bijwerkingen en moet je het heel lang gebruiken. Veel mensen komen er nooit meer van af en ik vind dat ze dit niet moet doen.”

Lekkere vriendin hè? Tenminste, dát is mijn mening! Mensen die depressief zijn gaan helemaal niet zo snel naar hun huisarts. Negen van de tien modderen al maanden in stilte wat aan en zakken steeds verder weg. Als ze dan eindelijk de stap genomen hebben, zijn er altijd wel van die zogenaamde wijze mensen om hen heen die medicatie absoluut afwijzen, waardoor iemand die depressief is, nu helemaal niet meer weet wat nu verstandig is of niet. 

Ten eerste schrijft geen enkele dokter voor de lol antidepressiva voor. Nee, kom nu niet met allerlei duffe argumenten aan, dat de medische wetenschap graag wil verdienen aan mensen die depressief zijn, want dan heb ik helemaal een zakje nodig. Een arts heeft nog altijd een eed afgelegd en hij handelt echt naar beste kunnen. 

Ten tweede gaan we hier in Nederland echt niet zo snel dood aan medicijnvergiftiging, terwijl het aantal zelfmoorden nog steeds rond de 1600 per jaar ligt. Ten derde zou de vriendin in dit bovenstaande berichtje toch beter moeten weten, want een beetje vrouw steunt haar vriendin in plaats van haar meteen een complex aan te praten. 

Natuurlijk hebben antidepressiva bijwerkingen, maar niet iedereen heeft daar last van en veel bijwerkingen verdwijnen na verloop van tijd vanzelf. Stel nu dat je inderdaad last van je maag krijgt en dus een maagbeschermer erbij moet gebruiken, is dat helemaal niet zo erg. Beter dat, dan in een diepe put geraken en vliegles nemen, toch? 

Veel mensen die depressief zijn slapen slecht, zijn daardoor dus erg moe, voelen zich daardoor helemaal tot weinig of niets in staat, wat hun depressieve gevoelens weer versterkt: ‘zie je wel dat ik niets waard ben?’  Het ontkennen van hun eigen situatie duurt vaak heel lang, en áls men dan eindelijk de stap genomen heeft om hulp te vragen, steun deze mensen dan!!

Reactie Ingela

Bedankt voor je stuk en de mogelijkheid hierop te reageren.

Nee een arts zal niet voor niets antidepressiva voorschrijven dat doet ie pas als er echt geen andere mogelijkheid/uitzicht is.. althans die hij kent.

En daar heb je het ‘probleem’ al. Het is een feit dat het w.o./studie geneeskunde geen ruimte laat voor discussies of überhaupt voor andere (alternatieve)geneeswijzen. Er zijn weinig plekken voor de studie, grote kans dat de aspirant arts wordt uitgeloot/ ingeloot (weet niet meer wat het woord is als je eruit ligt) en als je eenmaal binnen bent is het aannemen wat er wordt onderwezen. Zo is het en niet anders. Zo heb ik het gehoord van mensen die het zelf hebben meegemaakt. Het is de dokterskudde volgen, meesjokken. Gelukkig zijn er gevallen van wetenschappers waaronder artsen die hun eigen gevoel volgen. In de eigen praktijk lopen ze steeds vaker tegen dingen aan waar ze geen bevredigend antwoord/advies op kunnen geven. Hierdoor gaan ze op zoek naar antwoorden of oorzaken en belanden dan bij de alternatieve geneeswijzen. Homeopathie, acupunctuur, NLP, lichaamgeestverwant en zelfs spiritualiteit. Voorbeelden hiervan zijn Deepak Chopra, Roy Martina. 

In eigen omgeving ken ik mensen die al jaren antidepressiva slikken, al jàren! Helpt het? Tsja. Het onderdrukt het depressieve gevoel. Hiervoor in de plaats komt er een heel vlak gevoel. En met dit vlakke gevoel leven mensen dan, jaar in jaar uit. 
Als iemand aan de rand van zelfmoord staat is antidepressiva wellicht een laatste redmiddel. Maar is het hét antwoord? M.i. niet. 
Dien je jezelf niet af te vragen, hoe komt het dat ik me zo ellendig voel? En als je je zo ellendig voelt en je wilt je leven beëindigen dan hoef je dat niet noodzakelijker wijs met de dood te doen. In plaats van jezelf te doden kan je ook een einde maken aan je ongelukkige leven door deze te veranderen in hoe je wel zou willen dat het is.
Het is zo jammer dat het eerste aanspreekpunt, je huisarts, je hier niet op wijst maar zo vaak overgaat op het voorschrijven van middelen die het gevoel verdoven, het symptoom bestrijden. Het symptoom, je gevoel toont je dat er iets is waar je …hèhè doodongelukkig van wordt. Wat dat is, is voor een ieder weer verschillend. 

Doorverwijzing naar een psycholoog of psychiater kan tijdelijke soelaas bieden maar daar waar je aandacht en energie naartoe gaat groeit alleen maar. In het begin zal je wellicht opluchting voelen doordat je je gevoelens en frustraties uit. Maar door de vele sessies die je vaak bij psycholoog of psychiater ‘nodig’ hebt en door in je pijnlijke verleden te wroeten of steeds te praten over je problemen daar gaan ze van niet weg, sterker nog je wordt er weer helemaal ingetrokken. Wat nodig is, is je afvragen waar je naartoe wilt. Wat je wensen, dromen zijn. Weer een doel hebben in het leven, hierin geloven en hierop focussen. Ipv aandacht schenken van je niet wilt, je focussen op wat je wilt gaan bereiken. Je lichaam en geest weer in optimale/positieve gezondheid brengen. NLP werkt hierbij uitstekend, er zijn vele therapeuten die hierbij kunnen helpen. Een andere hele effectieve, korte methode is de (helende/innerlijke) reis (sessie) van Brandon Bays. Dit zijn korte sessies waar je al meteen baat bij hebt ipv jarenlange therapie die zich maar voortsleept. Bij ‘de helende reis’ gaat het om het doorvoelen van de emotie van een ziekmakende herinnering, die vaak door het bewustzijn is verdrongen maar die zich heeft vastgezet in het lichaam of de geest en die hier verwoestend aan de slag is gegaan. Door deze verdrongen herinnering op te roepen, de emotie(s) (kort) te doorvoelen, kom je uiteindelijk tot je ware kern en kan je deze ziekmakende herinnering loslaten door vergeving. Dat is een notendop wat er gebeurt. Vele mensen hebben zich opengesteld voor de intelligentie en het zelfgenezend vermogen van hun eigen lichaam en hebben zich na het ondergaan van de reis zich kunnen losmaken van de depressie of de ziekte die ze hadden. En hebben zichzelf op celniveau genezen door zichzelf te helen.

Een banaal maar ietwat overdreven voorbeeld. Je hebt schoenen gekocht. Je liet je overhalen door je metgezel die de schoenen toch wel heel erg mooi vond en bij je vond passen. En dat terwijl je eigenlijk vond dat ze oncomfortabel waren en ook wat aan de krappe kant. Maar goed je oogstte bewondering van de omgeving en dat was toch wel prettig. Als je iedere dag gaat lopen op je te krappe schoenen dan gaat het al snel pijn doen. Eerst krijg je blaren, dat is het eerste signaal. Maar je krijgt zoveel positieve reacties en aandacht. De volgende dag trek je ze weer aan, dag in dag uit niet luisterend naar het signaal dat de schoenen je niet passen en dat ze pijn veroorzaken. Na de blaren, wordt de huid door het doorlopen helemaal open geschuurd, gaat bloeden, ontsteken, meer pijn, maar nóg blijf je doorlopen op dezelfde schoenen. Op een gegeven moment gaan je voeten zich verkrampen en zelfs vervormen en kan je niet meer lopen. En pas als je niet niet meer kan lopen en je gedwongen de tijd hebt besef je hopelijk dat je niet goed voor jezelf hebt gezorgd. Je hebt je eigen gevoel genegeerd omdat de schoenen de bewondering opleverde van anderen. Je hebt de signalen genegeerd die jou vertelden dat je je op te kleine schoenen liep, schoenen die je niet pasten. Je voelde het maar je negeerde het. Je plakte er een pleister op, wat jodium en je nam op een gegeven moment zelfs pijnstillers maar dat wat je moest doen deed je niet. De oorzaak pakte je niet aan. Je verwisselde niet de te krappe schoenen voor schoenen die je wel pasten. De pijn liet je alleen zien dat er iets was dat niet klopten. Je voelde het eigenlijk in de winkel al maar je liet je overhalen tegen je gevoel in. 
De metafoor is n voorbeeld die staat voor een ander dieperliggend proces. Als je je leven ’te krap’ leeft als jij niet je eigen licht straalt maar leeft op een manier die niet de jouwe is maar je laat leiden door wat een ander vindt dat goed is voor je zal dat uiteindelijk ook resulteren in pijn en als je maar doorgaat door niet je leven te leiden zoals je dat voor jezelf wilt , zal het zelfs resulteren in ziekte. Daarom slaan veel mensen na een ziekte een andere weg in met hun leven, Hoera eindelijk! Ze hebben ernaar geluisterd!

Ik ben het ten dele met je eens over de vriendin. 
Als iemand al heel ver heen is in een depressie dan help je haar of hem er niet mee door nog meer paniek te veroorzaken, door te roepen dat de voorgeschreven antidepressiva slecht is. Je helpt iemand die zich in zo’n staat bevindt door haar gerust te stellen en haar/hem te overtuigen dat je een alternatief weet dat veel gezonder en bovendien die veel effectiever is. Breng het op een positieve manier, en ga met haar/hem mee. En ipv te gaan meehuilen met de ‘patiënt’ waardoor je je eigen energie naar beneden haalt kan je juist door je eigen positiviteit de persoon hierin wat omhoog trekken. 

En wat betreft de huisartsen; die zouden zich verplicht moeten verdiepen in de alternatieve geneeswijze en de lichaam-geestverbinding. Door iets weg te halen wil het niet zeggen dat de patiënt genezen is. Als de emotionele/psychische oorzaak er nog is dan kan het aangetaste orgaan wel verwijderd zijn maar dan popt de ziekte weer ergens anders op. Een patiënt kan m.i. wat dat betreft alleen zichzelf (helpen)genezen door zich te helen. 

Ingela

Reactie Johan

Jammer hoor, zo’n reactie van Ingela. Gaat daar een beetje zo’n goed stukje van Loesje overschreeuwen met een heel epistel vol demagogische uitspraken die dan maar moeten laten zien hoe goed ze het allemaal beter weet dan die zogenaamd stomme kudde aan dokters. Ik ben helemaal niet zo’n aanhanger van de gevestigde medische wereld maar zo’n verhaal van iemand die het “op gevoel” allemaal beter weet, daar heb ik inderdaad een zakje bij nodig. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ik na talloze jaren van alternatief niet genezen te zijn ik blij ben gewoon weer zo’n zogenaamde kudde dokter te hebben die wel gewoon duidelijk uitlegt wat ze doet zonder vage verhalen eromheen van de een of andere goeroe. Ik kan alles begrijpen wat ze zegt en alles is ook altijd bespreekbaar. Ik heb het heft over mijn eigen medische situatie nu veel meer in eigen hand dan met die genezers die volgens dit verhaal zogenaamd vanuit hun gevoel werken.

Reactie Irma

Beste Johan,

Kijk Ingela beschrijft haar standpunt klaar en helder. Het is goed om ze te slikken als je ze nodig hebt (zoals ik ook op dit moment) en er zijn tegenwoordig antidepressiva  die je gevoel niet afstompen. Alleen blijf ‘positief’, blijf je focussen op de toekomst, tenslotte maak je die helemaal zelf. Oftewel Johan, als je ziek wilt blijven en aandacht wilt blijven ’trekken’ is het goed; dat is jouw keuze. Alleen heeft iedereen gelukkig een eigen keuzemogelijkheid. En ik moedig mezelf net zo hard aan positief te kijken als ik bij anderen doe. En dat daar ‘energie in welke vorm’ dan ook bij komt kijken staat voor mij buiten kijf. 

Heel veel geluk, Irma

Reactie Anoniem

Mijn dokter schreef te laat antidepressiva voor! Ik was totaal uitgeput! Van angst etcetera. Ik ben het eens met de 1e schrijfster. Ik ben ook niet zo’n voorstander van de wetenschap en ga ook alternatief maar die kunnen niet alles oplossen. St. Janskruid hielp bij mij in ieder geval niet. En inderdaad, vervelende bijwerkingen maar in mijn geval:
cipramil viel mee (seroxat wel veel bijwerkingen). Misschien is beide het beste: regulier én alternatief.

Reactie Marleen

Ik ben het ook eens met de 1ste schrijfster. Ik ben al een bijna een jaar depressief.. en ben bijna 6 maanden heel depressief geweest voor ik de stap durfde te zetten om de huisarts te laten langskomen (zelf gaan kon ik niet meer gaan, want durfde niet meer onder de mensen te komen) en vooral om toe te geven dat ik depressief was.. maar het ging van kwaad naar erger. Was ten einde …. sliep bijna niet, kon niet in slaap geraken en kwam hele nacht wakker met als resultaat, hele dag moe, geen zin meer om ook maar iets te doen, geen huishouden, niet weg gaan, zelfs mijn hobby niet meer, ik zat daar maar rond te kijken en te slapen en toen besefte ik, zo kan het niet verder. 

Ik neem nu ongeveer een maand of 4 medicatie, eerst prozac, hielp niet, paar keer vermeerderd en ging nog niet. Nu andere medicatie en gaat stilaan beter, maar ben er nog niet volledig. Ben nu bezig met alternatieve manier, maar neem nog medicatie verder tot ik sterk genoeg ben om ermee te stoppen… zonder gaat het nog niet. Ik ga wel al buiten, doe mijn huishouden als het gaat, af en toe iets,,ik kom nog niet graag waar er veel volk is, winkelen enzo lukt me nog niet… maar alles op zijn tijd, ik kom er wel… veel sterkte aan alle anderen die depressief zijn of geweest zijn!

groetjes Marleen

Reactie Ien

Ik wil hier ook graag mijn ervaring met antidepressiva vermelden. Ik heb 7 jaar seroxat geslikt. Ging naar de dokter met klachten en het werd voorgeschreven. Ben hierna regelmatig terug geweest. Ging niet echt beter met me, voelde me futloos sliep meer dan 14 uur per dag en zag het gewoon niet meer zitten. Maar ik moest maar blijven slikken was het enige antwoord wat ik kreeg. Na 7 jaar was ik helemaal lam, was dood ongelukkig, voelde me niet meer leven, had nergens meer lol in, kort om ik wilde een oplossing!

Ik heb die gezocht door de een op andere dag uit mijn relatie te stappen. (van bijna 20 jaar) Ik moest iets maar wist niet wat! Heb toen ook mijn antidepressiva afgebouwd. Nu slik het al 2 jaar niet meer. Ben nog steeds regelmatig depressief maar heb nu wel het gevoel dat ik het zelf meer in de hand heb.Heb er nu zelfs soms goede dagen bijzitten. Mijn slaap patroon is sinds een jaartje weer een beetje normaal. Of ik uit mijn relatie had moeten stappen weet ik nog steeds niet. Misschien krijg ik hier nog eens antwoord op.

groetjes ien

Reactie Saskia

Ik heb door nare ervaringen heel lang door gemodderd met mijn leven. Met antidepressiva en een therapeut ben ik wel wat wijzer geworden, omdat alles wat duidelijker werd. 

Maar als een paal boven water, is en blijft toch staan, dat je het zelf moet doen. Alternatieve geneeswijze en mijn spiritualiteit zijnvoor mij die paal waardoor ik altijd boven water zal blijven. Een gedachte kan je ECHT ziek maken; daar kan geen dokter iets aan doen alleen jijzelf.

Bron Email ©Loes Raaphorst 07/2007

Reactie Lau

Wat een eindeloos gemodder….

Het is echt niet zo dat antidepressiva zomaar worden voorgeschreven…. het moet eerst duidelijk zijn dat je echt geen andere optie hebt en het wordt altijd in combinatie gedaan met gesprekken met een psycholoog of therapeut. 

OK, het duurt even voordat je van deze vorm van medicijnen af bent maar dat het alleen maar een vlak gevoel geeft is echt onzin. Juist doordat je antidepressiva slikt in combinatie met gesprekken ben je weer in staat om het leven vanuit een ander perspectief te zien en geeft het ook weer ruimte om andere gevoelens toe te laten.

Het zijn medicijnen die echt wel werken en die niet zonder meer worden voorgeschreven!

Bron Email ©Loes Raaphorst 12/2008

Reactie Annemieke

Een tip: misschien moeten meer mensen het ook eens in de Mindfullness gaan zoeken. Dat is zelfs wetenschappelijk onderzocht met minstens net zo goed en beter resultaat als antidepressiva. Ik ben net naar een symposium erover geweest op de Radboutuniversiteit van Nijmegen.

Dit is denk ik ook voor mensen die moeite hebben met alternatief/ natuurgeneeskundig nog acceptabel Je bent dan juist niet bezig met slechts symptoombestrijding maar gaat voelen, je gaat ervaren wat er is, in je lijf, in je energie. Je volgt een training van 8 keer 2 uur meen ik en verder is het zelf doen, en blijven doen. Je doet zelf iets om je werkelijk beter te kunnen gaan voelen, i.p.v. de klachten en oorzaken te onderdrukken. 

Zoek het maar eens op op internet, evt. ook via het Han Fortmancentrum Nijmegen, waar het symposium door werd georganiseerd. Waarschijnlijk zijn er interessante dingen van de lezingen terug te vinden op hun site, met onderzoeken ect. erbij.

Als het niet echt hoeft, is het jammer van je leven om je leven te laten bepalen en onderdrukken door medicijnen. Er zijn echt genoeg andere manieren, en je lichaam geeft iets aan. Soms is het misschien te moeilijk om dat aan te kunnen gaan, maar wie weet is er later een ander moment dat je het wel meer aandurft oog in oog te staan met jezelf en er werkelijk iets aan te doen. Dat hoeft niet alleen maar heel zwaar te zijn. 

Ik wens iedereen die gevoelig is voor depressies veel sterkte en kracht om er werkelijk uit te komen.

Bron Email ©Loes Raaphorst 09/2009

Reactie An

Ik heb een leven lang in de spirituele hoek gezocht om maar van mijn eenzame, verdrietige, bange gevoelens af te komen. Na een burn-out ben ik depressief geworden en blijk ik borderline en post-traumatische stress stoornis te hebben door een hele moeilijke jeugd met mishandeling. Ik ben zó blij met de moderne antidepressiva die ik nu slik. Alles wordt duidelijk, ik kan alles eindelijk echt verwerken. En als antidepressiva een stofje toevoegt wat gezonde mensen wel hebben waarom zou het dan zo slecht zijn? Laten we bij al die gezonde mensen met hun negatieve mening dat stofje eens weghalen en kijken wat ze dan zeggen!

Bron Email ©Loes Raaphorst 01/2010

Reactie Pauline

Hallo allemaal,

Ook ik heb jarenlang antidepressiva gebruikt en was er erg tevreden over. Zonder dit middel had ik het zeker niet gered. Ben nu helemaal afgebouwd waar ik erg trots op ben. Heb gewacht tot mijn hart aangaf het zelf verder te kunnen in het leven. Tijdens afbouwen is mijn vader nog overleden en dat was gelijk een mooie test om te zien hoe ik daar mee om kon gaan. Het enige wat rest is het slapen. Ik ben minimaal 2 uur per nacht wakker en probeer er maar iets van te maken. Krantje lezen, bekertje warme melk om daarna weer te proberen in slaap te komen. Ben benieuwd hoelang dit gaat duren. Ik denk dat ik inmiddels genoeg handvatten heb ontwikkeld om zonder medicatie verder te kunnen. Geleerd mijn grenzen aan te geven is er eentje van. Blij dat dit spulletje mij heeft kunnen helpen en blij dat ik het toch ga redden op deze aardbol. Succes allemaal en sterkte.

Bron Email ©Loes Raaphorst 03/2010

Reactie Tessa

Het is zo simpel om te oordelen over de artsen/psychiaters e.d. als je het zelf niet hebt meegemaakt. Alle psychiaters kijken naar het dieperliggende probleem en je probeert allemaal een andere weg in te slaan. Maar je hebt toch ook krukken nodig na het herstel van een ongeluk? Het uit in vicieuze cirkel komen is niet makkelijk. Antidepressiva zijn voor veel mensen de ‘krukken’ voor de revalidatie. 

Ik ben 20 jaar en ik slik antidepressiva. Ik wilde dood en was de hele dag bang. Ik wist waardoor het kwam, maar wilde eerst rust. Hoe kan je een andere weg in slaan als je de hele dag bang bent, je bed niet uitdurft, dood wil, maar ook bang bent voor de dood? Eerst moet je weer rustig en stabieler worden. De therapieën hebben anders ook geen zin. Antidepressiva moeten niet misbruikt worden, maar ALLE psychiaters zoeken eerst naar het dieperliggende probleem. Niemand gaat ervan uit dat het zomaar een ‘stofjesprobleem’ in de hersenen is.

Bron Email ©Loes Raaphorst 07/2011

Reageren? Gebruik gerust de reactieknop bovenaan deze pagina; vermeld wel even of jouw reactie geplaatst mag worden.

©Loes Raaphorst 12/2006