Terug van weggeweest, oftewel, er is te veel gaande om alleen maar in de put te blijven zitten om het verlies van Charlie, Lennon & Guercio. Augustus en September had ik geen zin om te schrijven én heb ik hoegenaamd geen foto’s gemaakt. Maar we krijgen een loge, dus ik ga toch weer foto’s maken!
Jams en Harrison genieten van de ‘buitenkamer’ zoals we het balkon tegenwoordig noemen. Lex heeft rolgordijnen voor mij opgehangen, zodat de felle zon een beetje tegen gehouden wordt.
Dat werkt prima: Lewis ligt met die warme dagen heel graag op het balkon en op deze manier blijft het er toch een paar graden koeler!
Een tijdje geleden kwam ik via Facebook in contact met Lisa. Zij zocht een oppas voor haar Maine Coon tijdens haar vakantie.
Aanvankelijk even heen en weer geappt, maar al snel bleek dat ik één van de weinige mensen was die dat gewoon voor niks wilde doen. De meeste mensen wilden wel helpen, maar alleen als er grof geld werd betaald.
Na een keer video bellen, klikte het wel en toen ze vertelden dat ze niet 3 weken, maar anderhalf jaar op reis gaan, was het beklonken. Storm, net 3 jaar, komt hier voorlopig logeren!
Voor Storm heel spannend, want hij kent ons niet, het huis niet én de poezels niet. James komt meteen al even een kijkje nemen.
Tja, hier kijken ze nu eenmaal niet op van een loge zo nu en dan. Storm komt verbazingwekkend snel om het hoekje kijken.
Heel voorzichtig snuffelt James… en die weet direct al dat het helemaal okee is. Mijn poezels zijn goed opgevoed 😉
Wat spannend allemaal he mannetje? Ik heb met je te doen hoor, maar het komt heus allemaal weer goed!
Thuis bij Lisa en Ron is Storm nog alleen. Er waren wel plannen voor een kattenvriendje, maar ja, als je op wereldreis gaat, is het niet handig om voor 2 poezels oppas te moeten zoeken.
Maar de komende maanden zit Storm niet alleen, sterker nog, hij maakt hier van mijn trio meteen weer een kwartet!
Zijn baasjes wilden uiteraard heel veel van mij weten en het allerbelangrijkste was natuurlijk wel: we krijgen hem toch nog wel terug he Loes?
Hahahaha, iedereen die mij kent weet dat Storm mijn kleur niet is 😉 Dus ja hoor Lisa en Ron, zodra jullie weer terug zijn, pakt Storm z’n koffertje weer in en staat hij klaar om weer bij jullie te komen wonen!
Storm is inmiddels naar de zijkamer gevlucht. Lex pakt hem nu toch even op om hem wat belangrijke zaken te laten zien.
Niet helemaal scherp, deze foto, maar wel bewijs…. hij weet waar de kattenbakken staan! Niet onbelangrijk, toch!
Dan is het tijd om de rest van het huis te gaan ontdekken. Ja Storm, het ruikt nog niet als thuis, maar kijk maar rustig rond.
Ja je kunt hier ook de hoogte in, dat zie je goed. Er staat een enorme krabpaal voor je klaar.
Die krabpaal wordt na een paar dagen steeds belangrijker voor Storm. A) daar staat eten op en B) Lewis kan dan niet bij hem komen 😉
Want je kunt dan wel een hele stoere jongen van 3 jaar zijn: honden ben je absoluut niet gewend en dat is te merken!
Inmiddels zijn we 2 dagen verder en het blazen en grommen van Storm’s kant is al bijna voorbij. Mijn poezels grommen niet, want die weten hoe het werkt bij mij.
Vooral James is heel nieuwsgierig en probeert toch steeds wat dichterbij te komen.
Maar als Storm aangeeft door middel van blazen dat hij er nog niet van gediend is, draait James zich gewoon rustig om. Mijn grijze man wordt in Februari 5 jaar en is dus volwassen!
Storm is nog niet helemaal volwassen en daardoor toch nog een tikje onzeker. Maarja.. ik geef het je te doen: zomaar bij vreemde mensen én dieren in een andere omgeving neergezet te worden!
Maar iets verteld mij dat het geen enkel probleem zal gaan worden. Hij is hier op dit moment 6 dagen en voelt zich steeds meer op z’n gemak.
Vannacht heeft hij flink zitten brommen, dus ik m’n bed uit en gekeken wat er aan de hand was. Lag James dus iets te dicht bij hem in de buurt en dacht Storm dat op te lossen door te gaan brommen. James kwam meteen mee terug naar bed, dus toen kon jij ook weer rustig slapen.
Dacht ik een mooie close up foto te kunnen maken, hoort ie net wat in de keuken!!!
Ja jij Storm! Toch kom je al naar ons toe als we je roepen en krijgen we al kopjes van je!
Zie je.. lekker plekkie daar he? Je kunt alles overzien, het eten staat slechts 1 etage lager en de blikopener zit onder je.
Alles bij elkaar ben ik dik tevreden hoe deze eerste paar dagen zijn gegaan. Lisa en Ron zijn op dit moment nog niet weg, maar ze kunnen met een gerust hart op pad gaan. Hun ‘mannetje’ heeft het wel naar z’n zin geloof ik.
En.. dit is een mijlpaal. Vanochtend, dus op de 6e ochtend dat hij hier was, kwam Storm ook de keuken in voor het ochtend ritueel.
Harrison krijgt dan snoepjes, Myrna haar kattenmelk, James wat natvoer en nu Storm dus ook een paar snoepjes.
Als hij morgen laat blijken dat hij liever wat anders wil, als ontbijt, dan laat hij me dat vast wel merken en krijgt hij wat hij het lekkerste vindt.
Er zijn dan misschien mensen die mij niet zo lief vinden, maar de meeste dieren denken daar gelukkig anders over!
En ja hoor, ook Harrison komt dichterbij. Nu heb ik 2 ‘lelijkerds’ bij elkaar. Hihi, ik hoor Lisa en Ron al protesteren: onze Storm is niet lelijk!!!
Maar weet je… je hoeft een dier niet mooi te vinden om toch van te kunnen houden. Ik heb Harrison ook opgevangen toen zijn baasje een ander huis zocht.
Dat rossige is gewoon niet mijn kleur, sorry! Maar daarom hou ik wel van ze hoor!
En ja.. er zijn kleine verschillen, maar we hebben ons al een paar keer vergist in de naam. Harrison en Storm hebben best veel van elkaar weg. Voor Harrison heel fijn, want hij is eerst zijn broer verloren en toen Lennon. Dus ik hoop dat hij aan Storm een speelkameraadje zal hebben! Voorlopig gaat het alleen maar de goede kant op….
